Bank Centralny Malty
Bank Centralny Malty (ang. Central Bank of Malta, malt. Bank Ċentrali ta’ Malta) – państwowa instytucja bankowa odpowiedzialna za funkcjonowanie systemu bankowego oraz politykę finansową Republiki Malty. Do najważniejszych kompetencji banku należą dbałość o stabilność cen, wdrażanie wspólnej polityki monetarnej i zapewnianie usług bankowych dla rządu Malty i maltańskiego systemu bankowego[1].
 Siedziba banku w Vallettcie | |
| Data założenia |
17 kwietnia 1968 |
|---|---|
| Państwo | |
| Siedziba | |
| Prezes | |
| Rodzaj banku | |
| Strona internetowa | |
Pracami banku kieruje siedmioosobowa rada dyrektorów, której szefuje przewodniczący, będący jednocześnie naczelnikiem banku (ang. governor)[2].
Historia
edytujBank Centralny Malty powołano do życia 17 kwietnia 1968, wkrótce po ogłoszeniu przez Maltę niepodległości, w oparciu o osobną ustawę o banku centralnym przyjętą 11 listopada 1967[3]. Pomocą organizacyjną w najwcześniejszym okresie służył Bank Anglii (pełniący funkcję banku centralnego dla Malty do czasu ogłoszenia niepodległości przez wyspę) oraz Międzynarodowy Fundusz Walutowy[3]. Pierwszym przewodniczącym rady dyrektorów banku został Philip L. Hogg, wysoki urzędnik Bank of England[3]. We wrześniu 1969 funt maltański zastąpił w obiegu funta brytyjskiego i bank przejął od Banku Anglii rolę emitenta waluty dla terytorium Malty[4].
Od tego czasu bank stopniowo rozwijał swoje kompetencje w zakresie wprowadzania wymienialności walut, zarządzania rezerwami walutowymi państwa, nadzoru nad systemem bankowym kraju i usługami bankowymi dla rządu, przedsiębiorstw, sektora publicznego i innych banków komercyjnych[4]. W początkowym okresie zadania Banku Centralnego Malty były ułatwione, bowiem do 1972 roku funt maltański był na sztywno powiązany z funtem szterlingiem[4]. Następnie oparto kurs funta maltańskiego o koszyk walutowy, a sama waluta uległa decymalizacji[4], czyli została oparta na systemie dziesiętnym (1 funt maltański = 100 centów = 1000 milów). Na różnych etapach swojego istnienia bank bywał również odpowiedzialny za zarządzanie rezerwami finansowymi państwa zdeponowanymi w bankach zagranicznych i nadzór nad wymianą walut. Przez kilka lat posiadał również monopol na sprowadzanie walut obcych na terytorium Malty dla sektora publicznego i innych banków[4]. W 1970 osobna ustawa ustanowiła Centralny Bank Malty nadzorcą systemu finansowego, a w 1990 roku także organem nadzorczym dla Maltańskiej Giełdy[4].
W maju 2004, po wstąpieniu przez ten kraj do Unii Europejskiej bank stał się częścią Europejskiego Systemu Banków Centralnych jako m.in. główny emitent funta maltańskiego. W 2008 Malta przyjęła euro i bank stał się częścią Eurosystemu.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ "Mission statement" 2013 ↓, ¶ 1-3.
- ↑ "Board of Directors" 2013 ↓, ¶ 1-4.
- ↑ a b c "Our history" 2013 ↓, ¶ 1-3.
- ↑ a b c d e f "Our history" 2013 ↓, ¶ 4-7.
Bibliografia
edytuj- Bank Ċentrali ta’ Malta (autor korporacyjny): Board of Directors. [w:] Central Bank of Malta [on-line]. 2013. [dostęp 2014-12-15]. (ang.).
- Bank Ċentrali ta’ Malta (autor korporacyjny): Mission statement. [w:] Central Bank of Malta [on-line]. 2013. [dostęp 2014-12-15]. (ang.).
- Bank Ċentrali ta’ Malta (autor korporacyjny): Our history. [w:] Central Bank of Malta [on-line]. 2013. [dostęp 2014-12-15]. (ang.).