Bartłomiej Wróblewski
Bartłomiej Piotr Wróblewski (ur. 13 marca 1975 w Poznaniu[1]) – polski polityk, nauczyciel akademicki i prawnik specjalizujący się w prawie konstytucyjnym, doktor nauk prawnych, poseł na Sejm VIII, IX i X kadencji (od 2015), zdobywca Mount Everestu i Korony Ziemi.
Data i miejsce urodzenia |
13 marca 1975 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk, prawnik, nauczyciel akademicki |
Alma Mater | |
Uczelnia | |
Stanowisko |
poseł na Sejm VIII, IX i X kadencji (od 2015) |
Partia | |
Strona internetowa |
Życiorys
edytujWykształcenie i działalność zawodowa
edytujAbsolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu (1994). Ukończył w 2000 studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2003 uzyskał magisterium z prawa porównawczego, kończąc z wyróżnieniem studia podyplomowe na Reńskim Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Bonn. Kształcił się także w zakresie europejskiego prawa wspólnotowego na Uniwersytecie Ottona i Fryderyka w Bambergu. Odbywał staże naukowe w Strasburgu i Berlinie[1]. W 2011 na UAM uzyskał stopień doktora nauk prawnych na podstawie pracy zatytułowanej Kształtowanie się koncepcji i instytucji odpowiedzialności odszkodowawczej państwa za działania ustawodawcy do połowy XX wieku na tle ogólnych reguł odpowiedzialności państwa napisanej pod kierunkiem Sławomiry Wronkowskiej-Jaśkiewicz[2].
W latach 2001–2009 był pracownikiem naukowym Instytutu Zachodniego w Poznaniu[1], gdzie zajmował się prawem europejskim oraz polskim i niemieckim prawem konstytucyjnym[3]. Następnie od lutego do sierpnia 2010 pracował jako konstytucjonalista w Biurze Prawa i Ustroju Kancelarii Prezydenta RP. W 2011 został dyrektorem Instytutu Prawa na poznańskim Wydziale Zamiejscowym Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej (przekształconej w SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny)[2]. Jest członkiem stowarzyszenia Instytut Zachodni oraz Polskiego Towarzystwa Prawa Konstytucyjnego.
Należał do Związku Harcerstwa Polskiego (1980–1993), w tym szczepu Błękitna XIV w Poznaniu. W okresie 1995–2009 działał w korporacjach akademickich, m.in. jako prezes Lechii i kurator Chrobrii. Był inicjatorem reaktywacji poznańskich korporacji Magna-Polonia, Masovia i Surma oraz krakowskiej Arcadii[3]. W 2001 stworzył Archiwum Korporacyjne[4], a w 2007 wirtualne Muzeum Polskich Korporacji Akademickich[5]. Był inicjatorem umieszczenia w Poznaniu tablic pamiątkowych poświęconych korporantom walczącym w powstaniu wielkopolskim oraz korporantom pełniącym funkcję rektora Uniwersytetu Poznańskiego[6]. W 2011 został członkiem Akademickiego Klubu Obywatelskiego im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Poznaniu[3].
Działalność polityczna
edytujRadny Sejmiku Województwa Wielkopolskiego (2014-2015)
edytujW 2011 kandydował bezskutecznie jako bezpartyjny z ramienia Prawa i Sprawiedliwości do Senatu z okręgu nr 90[7]. W 2013 wstąpił do PiS, a w lutym 2014 został członkiem rady programowej tego ugrupowania[8]. W wyborach samorządowych z listopada tegoż roku z listy tej partii kandydował do sejmiku wielkopolskiego w okręgu nr 3 (powiaty poznański, śremski, średzki, gnieźnieński oraz wrzesiński), otrzymując 6454 głosy i zdobywając mandat radnego[9]. W marcu 2015 objął funkcję pełnomocnika PiS w powiecie poznańskim[10]. Zajmował to stanowisko do listopada 2016, kiedy to został wybrany na wiceprezesa tej partii w okręgu poznańskim[11].
Poseł na Sejm RP (od 2015)
edytujW wyborach parlamentarnych w 2015 wystartował do Sejmu w okręgu poznańskim. Uzyskał mandat posła VIII kadencji, startując z 11. miejsca na liście i otrzymując 14 108 głosów[12]. W niższej izbie polskiego parlamentu został powołany w skład w Komisji Ustawodawczej, Komisji do Spraw Unii Europejskiej, Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach. W ramach ostatniej z nich objął funkcję przewodniczącego Podkomisji stałej do spraw nowelizacji Kodeksu wyborczego i Kodeksu postępowania administracyjnego[13]. Został również przewodniczącym Polsko-Niemieckiej Grupy Parlamentarnej oraz Polsko-Irlandzkiej Grupy Parlamentarnej, a także wiceprzewodniczącym Polsko-Brytyjskiej Grupy Parlamentarnej[13]. Był członkiem działającego w czasie VIII kadencji Parlamentarnego Zespołu Tradycji i Pamięci Żołnierzy Wyklętych[14].
Prowadził kilkanaście punktów bezpłatnej pomocy prawnej na terenie Poznania i powiatu poznańskiego[15][16]. Był sprawozdawcą przedłożonego przez prezydenta RP projektu ustawy dotyczącego nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji prawnej[17].
W 2015 tygodnik „W Sieci” umieścił go na liście największych wygranych kampanii parlamentarnej z tegoż roku[18]. Dwa lata później „Głos Wielkopolski” uznał go za „najbardziej aktywnego” spośród posłów regionu[19]. „Dziennik Gazeta Prawna” umieścił go dwukrotnie w rankingu pięćdziesięciu najbardziej wpływowych prawników w Polsce[20][21]. Został członkiem rady Fundacji Pomocy Humanitarnej „Redemptoris Missio” w Poznaniu[22] oraz rady społecznej Szpitala Klinicznego Przemienienia Pańskiego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu.
W wyborach w 2019 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję, otrzymując 22 181 głosów[23]. W Sejmie IX kadencji został m.in. członkiem Komisji Ustawodawczej, wiceprzewodniczącym Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach oraz przewodniczącym Podkomisji stałej do spraw nowelizacji prawa karnego[24]. Został wybrany na wiceprzewodniczącego Parlamentarnego Zespołu na Rzecz Życia i Rodziny. W 2020 powołany na polskiego reprezentanta w kuratorium Polsko-Niemieckiej Fundacji na rzecz Nauki, gdzie został wybrany na funkcję wiceprzewodniczącego[25].
W marcu 2021 został kandydatem na stanowisko rzecznika praw obywatelskich rekomendowanym przez Prawo i Sprawiedliwość[26]. 15 kwietnia 2021 został wybrany przez Sejm na to stanowisko („za” zagłosowało 240 posłów, „przeciw” 201, a 11 wstrzymało się od głosu)[27]. Senat odrzucił jego kandydaturę 13 maja 2021 („przeciw” zagłosowało 49 senatorów, „za” 48, a 2 wstrzymało się od głosu)[28].
W lipcu tego samego roku został przewodniczącym sejmowej Komisji Nadzwyczajnej do spraw deregulacji[24]. W 2021 r. został jedynym z Wielkopolski członkiem Komitetu Politycznego Prawa i Sprawiedliwości. W czerwcu 2022 r. został pełnomocnikiem PiS w powiecie poznańskim[29], a w listopadzie 2022 dodatkowo także pełnomocnikiem PiS w Poznaniu[30].
W wyborach parlamentarnych w 2023 po raz trzeci z rzędu uzyskał mandat poselski z wynikiem 28 860 głosów[31]. W 2024 z ramienia PiS bezskutecznie kandydował w wyborach europejskich w okręgu nr 7[32].
Życie prywatne
edytuj8 lipca 2017 zawarł w Poznaniu związek małżeński z Martą Królikiewicz[33]. Deklaruje znajomość języków obcych: angielskiego, niemieckiego, rosyjskiego oraz francuskiego[3].
Alpinizm
edytujW latach 1998–2014 zdobył Koronę Ziemi[34], zdobywając kolejno szczyty: Elbrus (1998), Kilimandżaro (2002), Mont Blanc (2003), Aconcagua (2007), Denali (2008), Góra Kościuszki (2011), Puncak Jaya (2011), Masyw Vinsona (2012) i Mount Everest (2014)[35]. Należy do Klubu Wysokogórskiego w Poznaniu. Był członkiem komitetu organizacyjnego Narodowej Zimowej Wyprawy na K2 w 2017/18[36].
Wyniki wyborcze
edytujWybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik | |
---|---|---|---|---|---|
2011 | Prawo i Sprawiedliwość | Senat VIII kadencji | nr 90 | 29 248 (21,15%) [7] | |
2014 | Sejmik Województwa Wielkopolskiego V kadencji | nr 3 | 6454 (3,35%) [9] | ||
2015 | Sejm VIII kadencji | nr 39 | 14108 (3,44%) [12] | ||
2019 | Sejm IX kadencji | 22181 (4,31%) [23] | |||
2023 | Sejm X kadencji | 28860 (4,84%) [31] | |||
2024 | Parlament Europejski X kadencji | nr 7 | 36996 (3,6%) [32] |
Odznaczenia
edytuj- Medal "Za Wolność Prawo i Chleb” Stowarzyszenia Powstańców Czerwca 1956 „Niepokonani” (2017)[37]
- Medal „Za Zasługi dla Wielkopolskiej Koszykówki” (2021)[38]
- Medal 30-lecia Państwowej Straży Pożarnej (2022)[39]
- Medal „Wierni Tradycji” Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918-1919 za zasługi w upowszechnianiu wiedzy i pamięci o Powstaniu (2022)[40]
- Nagroda Specjalna Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców za przygotowanie i przeprowadzenie przez Sejm ustawy deregulacyjnej (2023)[41]
- Honorowa Odznaka "W obronie polskiej Ziemi” Stronnictwa Ludowego Ojcowizna RP za sprzeciw wobec tzw. „piątki dla zwierząt” (2023)[42]
Wybrane publikacje
edytuj- Die Staatshaftung für legislatives Unrecht in Deutschland. Eine rechtsgeschichtliche, rechtsdogmatische und rechtsvergleichende Untersuchung, Nomos Verlagsgesellschaft, Baden-Baden 2005.
- Pozaumowna odpowiedzialność odszkodowawcza Wspólnoty Europejskiej za akty normatywne, Wydawnictwo Instytutu Zachodniego, Poznań 2005.
- Prawnicy w poznańskich korporacjach akademickich w latach 1920–1939, „Kronika Miasta Poznania” nr 3/2008, s. 151–166.
- Karol Marian Pospieszalski (11 IX 1909 – 19 II 2007), „Kwartalnik Historyczny” nr 1/2008, s. 157–160.
- Odpowiedzialność odszkodowawcza za działania ustawodawcy. Kształtowanie się koncepcji i instytucji na tle reguł ogólnych odpowiedzialności państwa do połowy XX wieku, Wydawnictwo C. H. Beck, Warszawa 2011.
- Noch ist Polen nicht verloren – die polnischen Studentenverbindungen 1816–2011, „Acta Studentica. Österreichische Zeitschrift für Studentengeschichte” nr 176/2011, s. 8–15.
- Problemy z pojęciem normatywności tekstu prawnego. Uwagi po lekturze pracy M.E. Stefaniuk „Preambuła aktu normatywnego w doktrynie oraz w procesie stanowienia i stosowania polskiego prawa w latach 1989–2007” (z Maurycym Zajęckim), „RPEiS” nr 2/2012, s. 193–306.
- Dopuszczalny zakres regulacji sztucznej prokreacji w świetle Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (z Pawłem Łąckim), „Przegląd Sejmowy” nr 5/2013, s. 51–73.
- Radykalne uproszczenie prawa podatkowego w ujęciu Paula Kirchhofa, „RPEiS” nr 1/2014, s. 91–104.
- Status nasciturusa w orzecznictwie organów Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (z Pawłem Łąckim), „Państwo i Prawo” nr 3/2016, s. 21–37.
- O normatywności, redundantności i zbędności przepisów prawnych (z Maurycym Zajęckim), „Przegląd Sejmowy” nr 5/2017, s. 125–141.
- Kierunki nowelizacji Kodeksu postępowania administracyjnego w świetle ustawy z 7 kwietnia 2017 r. (z Joanną Wegner-Kowalską), „Studia Prawno-Ekonomiczne” nr 110/2019, s. 187–207.
- State Liability and the Law. A Historical and Comparative Analysis, Routledge, London, New York 2023.
- O normatywności, redundantności i zbędności przepisów prawnych. Część trzecia: typologia fragmentów przepisów i elementów części niezasadniczej aktów normatywnych (z Maurycym Zajęckim), "Przegląd Sejmowy" nr 2/2023, s. 119-155.
- Redundant and Useless Fragments of Legal Texts. Basic Definitions and Preliminary Typology of Cases (z Maurycym Zajęckim), Teka Komisji Prawniczej PAN Oddział w Lublinie 2021, t. XIV, nr 1, s. 529-544.
- Prawo jednostki do nieodpłatnej pomocy prawnej w świetle postanowień znowelizowanej ustawy z 5 sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie obywatelskim oraz edukacji prawnej (z Joanną Wegner-Kowalską), "Przegląd Prawa Publicznego" nr 6/2021, s. 5-18.
- Ustawowa liczba członków (posłów, senatorów, członków Zgromadzenia Narodowego) w Konstytucji RP (z Marcinem Rulką), Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego nr 1/2021, s. 9-38
- Diagnostyka preimplantacyjna, a „prawo do zdrowego dziecka” w kontekście Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, "Przegląd Sejmowy" nr 2/2020, s. 143-164.
- Większości konstytucyjne – wybrane problemy (z Marcinem Rulką), "Przegląd Sejmowy" nr 6/2019, s. 99-124.
- Mediacja w postępowaniu administracyjnym ogólnym i podatkowym (z Joanną Wegner-Kowalską), Studia Prawa Publicznego nr 4/2018, s. 31-46.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Bartłomiej P. Wróblewski: Curriculum vitae. amu.edu.pl. [dostęp 2015-11-01].
- ↑ a b Dr Bartłomiej Piotr Wróblewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-11-01] .
- ↑ a b c d Biogram. bartlomiejwroblewski.pl. [dostęp 2020-08-30].
- ↑ Bartłomiej Wróblewski: Historia. archiwumkorporacyjne.pl, 12 września 2007. [dostęp 2015-11-01].
- ↑ Bartłomiej Wróblewski: Muzeum Korporacyjne. archiwumkorporacyjne.pl, 12 września 2007. [dostęp 2015-11-01].
- ↑ Bartłomiej Wróblewski: Tablice pamiątkowe. archiwumkorporacyjne.pl, 12 lipca 2008. [dostęp 2020-08-30].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2014-07-20].
- ↑ Rada Polityczna Prawa i Sprawiedliwości powołała Radę Programową. pis.org.pl, 15 lutego 2014. [dostęp 2015-11-01].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-12-16].
- ↑ Bartłomiej Wróblewski pełnomocnikiem PiS w powiecie poznańskim. gloswielkopolski.pl, 22 marca 2015. [dostęp 2015-11-01].
- ↑ Paulina Jęczmionka-Majchrzak: Poznań: Tadeusz Dziuba nowym-starym prezesem PiS w okręgu. gloswielkopolski.pl, 26 listopada 2016. [dostęp 2016-12-03].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-11-01].
- ↑ a b Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2020-08-02].
- ↑ Parlamentarny Zespół Tradycji i Pamięci Żołnierzy Wyklętych. sejm.gov.pl. [dostęp 2020-09-14].
- ↑ Dudapomoc po poznańsku. naszdziennik.pl, 13 kwietnia 2016. [dostęp 2020-07-29].
- ↑ Prawnik za uśmiech. naszdziennik.pl, 14 stycznia 2017. [dostęp 2020-07-29].
- ↑ Przebieg procesu legislacyjnego: Druk nr 1868: Przedstawiony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji prawnej oraz niektórych innych ustaw. sejm.gov.pl. [dostęp 2020-08-02].
- ↑ „Wygrani i przegrani”. bartlomiejwroblewski.pl, 6 listopada 2015. [dostęp 2020-08-30].
- ↑ Wpadki i „transfery”, czyli dwa lata wielkopolskich posłów w Sejmie. gloswielkopolski.pl, 3 listopada 2017. [dostęp 2020-07-29].
- ↑ Anna Kozińska: Ranking najbardziej wpływowych prawników. Na czele Jarosław Kaczyński. wp.pl, 30 stycznia 2018. [dostęp 2020-07-29].
- ↑ Ranking DGP: 50 najbardziej wpływowych prawników 2018. gazetaprawna.pl, 29 stycznia 2019. [dostęp 2020-08-30].
- ↑ O Fundacji. medycynamisjach.org. [dostęp 2020-08-10].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-16].
- ↑ a b Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2021-07-27].
- ↑ Bartłomiej Wróblewski. facebook.com. [dostęp 2020-07-29].
- ↑ Edyta Bieńczak: Bartłomiej Wróblewski oficjalnie kandydatem na RPO. Opozycja nazywa go „fanatykiem”. rmf24.pl, 15 marca 2021. [dostęp 2021-03-15].
- ↑ Bartłomiej Wróblewski wybrany przez Sejm na Rzecznika Praw Obywatelskich. Ostatni głos należy do Senatu. gazeta.pl, 15 kwietnia 2021. [dostęp 2021-04-15].
- ↑ Bartłomiej Wróblewski nie zostanie nowym RPO. Kandydatura posła PiS przepadła w Senacie. TOK FM, 13 maja 2021. [dostęp 2021-05-13].
- ↑ WTK.PL - Pierwsze źródło informacji i rozrywki [online], wtk.pl [dostęp 2023-08-06] (pol.).
- ↑ Bartłomiej Wróblewski nowym szefem poznańskich struktur PiS. radiopoznan.fm, 17 listopada 2022. [dostęp 2022-11-21].
- ↑ a b Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w 2023 r. [online], wybory.gov.pl [dostęp 2023-10-20] (pol.).
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-06-10].
- ↑ Bartłomiej Wróblewski: Ślub posła PiS w poznańskiej katedrze. gloswielkopolski.pl, 8 lipca 2017. [dostęp 2017-08-10].
- ↑ Dr Bartłomiej Wróblewski zdobył Koronę Ziemi. swps.pl, 25 maja 2014. [dostęp 2014-07-20].
- ↑ 7 szczytów – Korona Ziemi. 7szczytow.pl. [dostęp 2015-11-01].
- ↑ O mnie. Bartłomiej Wróblewski. [dostęp 2018-12-07].
- ↑ Odznaczenie Medalem "Za Wolność, Prawo i Chleb" [online], Bartłomiej Wróblewski, 27 czerwca 2017 [dostęp 2023-08-06] (pol.).
- ↑ Spotkało mnie dziś miłe... - Bartłomiej Wróblewski [online], www.facebook.com [dostęp 2023-08-06] (pol.).
- ↑ Otrzymanie medalu 30-lecia... - Bartłomiej Wróblewski [online], www.facebook.com [dostęp 2023-08-06] (pol.).
- ↑ http://powstaniewielkopolskie.pl/nowa/wp-content/uploads/2022/06/Lista-odznaczonych-podczas-uroczystości-Dobosza-4.pdf
- ↑ Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców przyznał Filary Przedsiębiorczości [online], Biuro Rzecznika MSP, 14 czerwca 2023 [dostęp 2023-08-06] (pol.).
- ↑ Zaszczytem było otrzymanie... - Bartłomiej Wróblewski [online], www.facebook.com [dostęp 2023-08-06] (pol.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Bartłomiej Wróblewski – strona prywatna. [dostęp 2015-11-01].