Benedykt V
Benedykt V (łac. Benedictus V, ur. w Rzymie, zm. 4 lipca 966 w Hamburgu[1]) – papież w okresie od 22 maja 964 do 23 czerwca 964[2].
| Papież Biskup Rzymu | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
brak danych |
| Data i miejsce śmierci |
4 lipca 966 |
| Miejsce pochówku | |
| Papież | |
| Okres sprawowania |
964 maj – 964 czerwiec |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Kreacja kardynalska |
brak danych |
| Kościół tytularny |
Święty Kościół Rzymski |
| Pontyfikat |
22 maja 964 |
Życiorys
edytujUrodził się w Rzymie; nosił przydomek Grammaticus, wskazujący, że był uczonym[1]. Uczestniczył w elekcji Leona VIII, lecz nie odegrał wówczas żadnej istotnej roli, więc po powrocie Jana XII na Stolicę Piotrową nie dotknęły go żadne represje[1].
Jako kardynała-diakona, po śmierci Jana XII (14 maja 964), lud rzymski wybrał Benedykta na papieża[2]. Na elekcję nie wyraził jednak zgody Otton I Wielki, pod którego opieką znajdował się wówczas Rzym[2]. Wyruszył on na oblężenie Wiecznego Miasta, podczas którego Benedykt V zagrzewał obrońców do walki i z murów miejskich rzucał klątwy na wojska najeźdźców[1]. Perspektywa głodu sprawiła, że Rzym się poddał, lud wydał Benedykta Ottonowi (23 czerwca), a cesarz ponownie sprowadził na urząd Leona VIII[1]. Papież Benedykt V został zdetronizowany, zdegradowany do rangi diakona i zesłany na wygnanie do Hamburga, gdzie był traktowany z pełnym szacunkiem przez arcybiskupa Adaldaga[1]. Po śmierci Leona VIII przedstawiciele rzymian zwrócili się do Ottona I z prośbą o wyrażenie zgody na powrót papieża do Rzymu; zanim cesarz podjął decyzję, Benedykt zmarł w opinii świętości[1].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 180. ISBN 83-06-02633-0.
- ↑ a b c Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 62-63. ISBN 83-7006-437-X.
Bibliografia
edytuj- Michał Gryczyński "Poczet papieży"
- Pope Benedict V. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-11-13]. (ang.).