Bernard Henner (senior)

Bernard (Baruch) Henner (ur. 15 sierpnia 1842 w Wielkich Oczach^[1] lub 1843 w Przemyślu^[2], zm. 2 lutego 1926 w Przemyślu) – fotograf, właściciel zakładów fotograficznych w Przemyślu.

Zawodu uczył się od Louisa Lumière’a podczas jednego z kilku swoich pobytów we Francji.

Właściciel dwóch dobrze prosperujących zakładów fotograficznych. Pierwszy z nich, mieszczący się w pobliżu budynku sądu, przy obecnym Placu Dominikańskim, został założony w 1864 r. Była to wolnostojąca altana z częściowo oszklonym dachem, mieszcząca atelier, poprzedzającą ją część wejściową i pracownię. Przez pewien czas zakład ten funkcjonował równocześnie z drugim, znajdującym się we wzniesionej w 1899 r. kamienicy przy ul. Mickiewicza 6. Po śmierci zakład oficjalnie prowadziła jego córka, Augusta Mannheim, ale praktycznie zarządzał nim Adam Wysocki. On też kupił wyposażenie studia po jej śmierci w 1930 r., a od jego spadkobierców nabyło je Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej w Przemyślu.

Bernard Henner otrzymał medale na wystawach: światowej w Wiedniu (1873), artystycznej w Londynie (1874), Krajowej Rolniczo-Przemysłowej we Lwowie (1877) i Rolniczo-Przemysłowej (1882).

Był radnym Przemyśla w latach 1885-1891.

Jego żoną była Mina (Mincia) Fuchsbalg^[3] (zm. 1913), mieli kilkoro dzieci^[4], z których dwoje również zajmowało się fotografią: Jakób (Jeremiasz) i Bernard (Berl). Uczyli się oni fotografii w atelier ojca. Bernard senior wyznawcą judaizmu (Bernard junior i jego dzieci przeszli na katolicyzm). Pochowany na Cmentarzu Żydowskim w Przemyślu; jego grób nie zachował się do dzisiaj.

Przypisy

↑ K. D. Majus: Baruch Henner. wielkieoczy.itgo.com. [dostęp 2013-01-31].
↑ G. Stojak, Śladami rodziny Hennerów. Z dziejów przemyskiej fotografii, Przemyśl 2006.
↑ Nazwisko podane za: Jewish Record Indexing Poland. [dostęp 2013-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-05)].
↑ Według Stojak było ich siedmioro (G. Stojak, Śladami rodziny Hennerów. Z dziejów przemyskiej fotografii, Przemyśl 2006), według portalu Jewish Record Indexing było ich trzynaściowo, z których sześcioro zmarło w okresie niemowlęcym (Jewish Record Indexing Poland. [dostęp 2013-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-05)].)

Bibliografia

G. Stojak, Śladami rodziny Hennerów. Z dziejów przemyskiej fotografii, Przemyśl 2006.

Linki zewnętrzne

[1] K. D. Majus: Baruch Henner. wielkieoczy.itgo.com. [dostęp 2013-01-31].

[2] G. Stojak, Śladami rodziny Hennerów. Z dziejów przemyskiej fotografii, Przemyśl 2006.

[3] Nazwisko podane za: Jewish Record Indexing Poland. [dostęp 2013-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-05)].

[4] Według Stojak było ich siedmioro (G. Stojak, Śladami rodziny Hennerów. Z dziejów przemyskiej fotografii, Przemyśl 2006), według portalu Jewish Record Indexing było ich trzynaściowo, z których sześcioro zmarło w okresie niemowlęcym (Jewish Record Indexing Poland. [dostęp 2013-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-05)].)

[1]

[2]

[3]

[4]