Beta Ophiuchi
Beta Ophiuchi (β Oph) – gwiazda w gwiazdozbiorze Wężownika, znajdująca się w odległości około 82 lat świetlnych od Słońca.
β Oph | |||||||||||||||||||||
Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||||||||||||||||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||||
Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rektascensja |
17h 43m 28,353s | ||||||||||||||||||||
Deklinacja |
+04° 34′ 02,30″ | ||||||||||||||||||||
Paralaksa (π) | |||||||||||||||||||||
Odległość | |||||||||||||||||||||
Wielkość obserwowana | |||||||||||||||||||||
Ruch własny (RA) |
-47,45 ± 0,14 mas/rok | ||||||||||||||||||||
Ruch własny (DEC) |
159,34 ± 0,09 mas/rok | ||||||||||||||||||||
Prędkość radialna |
-12,53 ± 0,01 km/s | ||||||||||||||||||||
Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||||
Rodzaj gwiazdy | |||||||||||||||||||||
Typ widmowy |
K2 III[1] | ||||||||||||||||||||
Masa | |||||||||||||||||||||
Promień | |||||||||||||||||||||
Jasność | |||||||||||||||||||||
Okres obrotu |
142 d[2] | ||||||||||||||||||||
Prędkość obrotu |
2 km/s[2] | ||||||||||||||||||||
Temperatura |
4600 K[2] | ||||||||||||||||||||
Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||||
|
Nazwa
edytujTradycyjna nazwa gwiazdy, Cebalrai, wywodzi się z arabskiego كلب الراعي kalb al-rā‘ī, co oznacza „pies pasterski”, jako że starożytni Arabowie widzieli w tym obszarze nieba pastwisko, którego strzegł pasterz – gwiazda Rasalhague, wraz ze swoim psem. Współcześnie w tradycji zachodniej gwiazdy „pastwiska” zalicza się do gwiazdozbiorów Wężownika i Herkulesa[2]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2016 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Cebalrai dla określenia tej gwiazdy[3].
Charakterystyka
edytujJest to olbrzym należący do typu widmowego K, chłodniejszy od Słońca, o 64 razy większej jasności i 12,5 raza większym promieniu. Masa gwiazdy nie jest dobrze znana, ale jest równa około 2 mas Słońca. Najprawdopodobniej w jego helowym jądrze odbywają się reakcje syntezy helu w węgiel. Gwiazda charakteryzuje się kilkoma okresami zmienności, z których najdłuższy, 142-dniowy wiąże się z obrotem gwiazdy, natomiast trzynastodniowy okres zmienności odpowiada jej pulsacjom, których przyczyna pozostaje słabo zrozumiana. W przeszłości gwiazda ta pomagała znaleźć na niebie historyczny gwiazdozbiór o nazwie Ciołka Poniatowskiego[2].