Bezogoniec
Bezogoniec[5] (Megaerops) – rodzaj ssaków z podrodziny Cynopterinae w obrębie rodziny rudawkowatych (Pteropodidae).
Megaerops[a] | |||
W. Peters, 1865[1] | |||
Bezogoniec sundajski (M. ecaudatus) na ilustracji z XVIII lub XIX wieku | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj |
bezogoniec | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Pachysoma ecaudatum Temminck, 1837 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Zasięg występowania
edytujRodzaj obejmuje gatunki występujące w południowej i południowo-wschodniej Azji[6][7][8].
Morfologia
edytujDługość ciała 45,9–90 mm, długość ucha 8,9–19 mm, długość tylnej stopy 8,9–14 mm, długość przedramienia 46–63 mm; masa ciała 16–28 g[7][9].
Systematyka
edytujRodzaj zdefiniował w 1841 roku holenderski zoolog Coenraad Jacob Temminck w monografii ssaków swojego autorstwa, nadając mu nazwę Megaera[2]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) bezogoniec sundajski (M. ecaudatus). Jednak nazwa ta okazała się młodszym homonimem rodzajów zauropsydów i muchówek, które zostały opisane w 1830 roku, dlatego w 1865 roku niemiecki zoolog Wilhelm Peters nadał rodzajowi nietoperzy nową nazwę – Megaerops[1].
Etymologia
edytuj- Megaera (Megera): w greckiej mitologii Megajra (gr. Μεγαιρα Megaira) była jedną z trzech Erynii[10].
- Megaerops (Magaerops): rodzaj Megaera Temminck, 1841; gr. ωψ ōps, ωπος ōpos ‘oblicze, wygląd’[10].
Podział systematyczny
edytujDo rodzaju należą następujące gatunki[6][11][5]:
Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[5] | Podgatunki[7][6][9] | Rozmieszczenie geograficzne[7][6][9] | Podstawowe wymiary[7][9][e] | Status IUCN[12] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Megaerops ecaudatus | (Temminck, 1837) | bezogoniec sundajski | gatunek monotypowy | Półwysep Malajski, północna i zachodnia Sumatra, Borneo; być może północno-wschodnie Indie (Arunachal Pradesh) | DC: 6,5–8,4 cm DO: bezogonowy DP: 5–5,8 cm MC: 22–28 g |
LC | |
Megaerops kusnotoi | J. Edwards Hill & Boeadi, 1978 | bezogoniec jawajski | gatunek monotypowy | endemit Indonezji (zachodnia i wschodnia Jawa, Bali i Lombok) | DC: 5,8–7,5 cm DO: bezogonowy DP: 4,9–5,4 cm MC: około 19,9 g |
VU | |
Megaerops niphanae | Yenbutra & Felten, 1983 | bezogoniec indochiński | gatunek monotypowy | północno-wschodnie Indie, Bangladesz (Ćottogram) i południowo-wschodnia Azja (Tajlandia, Laos, Wietnam i Kambodża); prawdopodobnie Mjanma która może łączyć oddzielone obszary; zakres wysokości: 100–2100 m n.p.m. | DC: 7,7–9 cm DO: bezogonowy DP: 5,2–6,3 cm MC: 22–28 g |
LC | |
Megaerops albicollis | Francis, 1989 | gatunek monotypowy | kilka miejscowości na Półwyspie Malajskim, środkowej Sumatrze (Jambi i Riau) oraz Borneo; zakres wysokości: poniżej 110 m n.p.m. | DC: 4,6–5,1 cm DO: 0–0,4 cm DP: 4,6–5,1 cm MC: 16–26 g |
NE |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski, VU – gatunek narażony; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.
Uwagi
edytuj- ↑ Nowa nazwa dla Megaera Temminck, 1841.
- ↑ Młodszy homonim Megaera Wagler, 1830 (Sauropsida) i Megaera Robineau-Desvoidy, 1830 (Diptera).
- ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Megaera Temminck, 1841.
- ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Megaerops W. Peters, 1865.
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; DP – długość przedramienia; MC – masa ciała
Przypisy
edytuj- ↑ a b W.C.H. Peters. Abbildungen zu einer Monographie der Chiropteren vor und gab eine Übersicht der von ihm befolgten systematischen Ordnung der hieher gehörigen Gattungen. „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1865, s. 256, 1865. (niem.).
- ↑ a b C.J. Temminck: Monographies de Mammalogie. Cz. 2. Leiden: G. Dufour, 1841, s. 259, 274. (fr.).
- ↑ R.-P. Lesson: Nouveau Tableau du Règne Animal: Mammifères. Paris: Arthus Bertrand, 1842, s. 15. (fr.).
- ↑ K.F. Koopman. A synopsis of the families of bats – part VII. „Bat Research News”. 25 (3-4), s. 25, 1985. (ang.).
- ↑ a b c Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 81. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 88. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b c d e N. Giannini, C. Burgin, V. Van Cakenberghe, S. Tsang, S. Hintsche, T. Lavery, F. Bonaccorso, F. Almeida & B. O’Toole: Family Pteropodidae (Old World Fruit Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 63–64. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Megaerops. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-14].
- ↑ a b c d Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 448. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ a b T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 404, 1904. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-26]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Megaerops – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-12-21]. (ang.).