Wikipedia

Bianca Belair

Bianca Nicole Blair Crawford (ur. 9 kwietnia 1989)[2][3] – amerykańska profesjonalna wrestlerka. Obecnie związana jest kontraktem z federacją WWE, występując w brandzie SmackDown pod pseudonimem ringowym Bianca Belair[4].

Bianca Belair
Ilustracja
Belair w styczniu 2023
Imię i nazwisko

Bianca Nicole Blair

Data i miejsce urodzenia

9 kwietnia 1989
Knoxville

Współmałżonek

Montez Ford (od 2018)

Kariera profesjonalnej wrestlerki
Pseudonimy
ringowe

Bianca Belair
Bianca Blair
Binky Blair

Wzrost

170 cm

Masa ciała

75 kg

Zapowiadana z

Knoxville, Tennessee

Trenerzy

WWE Performance Center

Debiut

26 września 2016[1]

Multimedia w Wikimedia Commons

Blair rozpoczęła karierę zapaśniczą w 2016 roku, podpisując kontrakt z organizacją WWE. Po czterech latach spędzonych w brandzie szkoleniowym NXT została przeniesiona do głównego składu na początku kwietnia 2020 roku. W styczniu 2021 została pierwszą Afroamerykanką, która wygrała żeński Royal Rumble match. Zwycięstwo zapewniło jej walkę o dowolne mistrzostwo kobiet na WrestleManii. W walce wieczoru pierwszej części WrestleManii 37 pokonała Sashę Banks, aby wygrać WWE SmackDown Women’s Championship[5]. Wraz z Banks zostały wtedy pierwszymi Afroamerykankami w historii, które zmierzyły się ze sobą w głównym wydarzeniu tej gali. Swój sukces powtórzyła rok później, zdobywając WWE Raw Women’s Championship na WrestleManii 38[6]. Jej osiągnięcia zostały nagrodzone miejscem nr. 1 ze 150 najlepszych zapaśniczek na liście Pro Wrestling Illustrated w 2021 roku[7]. W maju 2023 stała się najdłużej panującą posiadaczką WWE Raw Women’s Championship oraz najdłużej panującą afroamerykańską mistrzynią świata w historii WWE[8].

Wczesne życie

edytuj
 
Belair w czerwcu 2018

Blair to absolwentka szkoły średniej Austin-East Magnet w Knoxville w stanie Tennessee, gdzie odnosiła wiele sportowych sukcesów, między innymi na bieżni – trenowała lekkoatletykę[9]. Uczęszczała na trzy uniwersytety: University of South Carolina, Texas A&M University[9], kończąc naukę w college’u na University of Tennessee[10]. Była również zawodniczką CrossFit, jednakże na skutek zapalenia chrząstki międzyżebrowej została zmuszona do zakończenia kariery[9].

Kariera profesjonalnej wrestlerki

edytuj

WWE (2016–obecnie)

edytuj

NXT (2016–2020)

edytuj

Po porzuceniu kariery CrossFit Blair złożyła wniosek, w celu aplikowania do WWE. Niedługo później otrzymała prywatną wiadomość od weterana wrestlingu Marka Hanry’ego, który zaoferował jej pomoc w załatwieniu prób[9]. Blair odbyła dwie oficjalne próby, po czym podpisała kontrakt z firmą 12 kwietnia 2016 roku, a następnie została skierowana na szkolenie z innymi rekrutami do placówki szkoleniowej WWE Preformance Center[11].

 
Belair w kwietniu 2018

Jej pierwszy występ miał miejsce podczas Live Eventu 25 czerwca 2016, gdzie pojawiła się jako Binky Blair i określiła się mianem „EST of NXT”, czyli Najlepszej w NXT[12]. We wrześniu stoczyła swoją pierwszą walkę, przegrywając z Aliyah[13]. 3 maja 2017 zadebiutowała w telewizji pod pseudonimem Bianca Belair, biorąc udział w battle royal, w celu wyłonienia pretendentki do NXT Women’s Championship, gdzie została wyeliminowana przez Billie Kay i Peyton Royce[14]. Belair uczestniczyła w pierwszej edycji Mae Young Classic. Dotarła do drugiej rundy, w której przegrała z Kairi Sane[15].

Po odpadnięciu z turnieju rozpoczęła długą passę zwycięstw, pokonując zawodniczki takie jak Lacey Evans[16], Candice LeRae[17], Aliyah[18], Dakota Kai[19] i Deonna Purrazzo[20]. Belair wystąpiła na WrestleManii 34, uczestnicząc w WrestleMania Women’s Battle Royal, jednak nie zdołała wygrać pojedynku[21]. Później rozpoczęła krótki feud z Nikki Cross, mierząc się z nią w dwóch walkach, które zakończyły się bez rezultatu[22][23]. 9 stycznia 2019 ostatecznie pokonała Cross, w jej ostatnim starciu przed transferem do głównego składu[24]. 26 stycznia na NXT TakeOver: Phoenix Belair przegrała z Shayną Baszler, w pojedynku o NXT Women’s Championship, po wielu ingerencjach ze strony Jessamyn Duke i Mariny Shafir, kończąc swoją niepokonaną passę po 367 dniach[25]. Baszler zmusiła Belair do poddania się, w rewanżu na NXT TakeOver: New York, w którym uczestniczyły również Io Shirai i Kairi Sane[26].

Następnie wszczęła rywalizację z Mią Yim, którą zwyciężyła 7 maja na odcinku NXT[27]. Trzy tygodnie później Yim odniosła zwycięstwo w rewanżu, co było pierwszą porażką Belair na NXT[28]. Spór zakończyła walka, która odbyła się 5 czerwca podczas NXT, gdzie Belair ponownie uległa rywalce[29]. Po krótkiej nieobecności wróciła do ringu 3 lipca, wygrywając z Priscillą Zunigą[30]. 24 lipca wywalczyła zwycięstwo z Xią Li[31].

18 września na pierwszym odcinku NXT, nadawanym w stacji USA Network, Belair zmagała się w fatal 4-way przeciwko Candice LeRae, Io Shirai i Mii Yim, wraz z mianem pretendenckim do NXT Women’s Championship na szali, gdzie LeRae wyszła zwycięsko[32]. Po pokonaniu Dakoty Kai 9 października wyzwała pretendentkę do tytułu NXT Women’s Rheę Ripley do walki, w której jej miano pretendenckie miałoby być stawką pojedynku. Walka odbyła się dwa tygodnie później, jednak Belair nie zdołała wygrać pojedynku[33].

 
Belair w lutym 2020

Na NXT TakeOver: War Games Belair połączyła siły z NXT Women’s Championką Shayną Baszler, NXT UK Women’s Championką Kay Lee Ray oraz Io Shiari, w WarGames matchu przeciwko Rhei Ripley, Dakocie Kai, Tegan Nox i Candice LeRae. Ripley przypięła Baszler dając zwycięstwo swojej drużynie[34]. Następnego dnia na Survivor Series, Belair wraz z Rheą Ripley, Candice LeRae, Io Shirai i Toni Storm reprezentowały NXT, w zwycięskiej walce przeciwko kobiecym drużynom brandów Raw i SmackDown, gdzie Shirai, Ripley i LeRae były jedynymi osobami, które nie zostały wyeliminowane[35]. 26 stycznia 2020 na Royal Rumble była jedną z uczestniczek Royal Rumble matchu, eliminując rekordowo 8 osób, zanim po 33 minutach i 20 sekundach została wyeliminowana przez zwyciężczynię Charlotte Flair[36]. Na NXT TakeOver: Portland podjęła nieudanej próby zdobycia mistrzostwa NXT Women’s od ówczesnej mistrzyni Rhei Ripley[37]. Ostatnią walkę na NXT stoczyła 19 lutego, przegrywając z Charlotte Flair[38].

SmackDown Women’s Champion (2020–2021)

edytuj

Dzień po WrestleManii 36 Belair zadebiutowała na Raw, ratując The Street Profits (Angelo Dawkinsa i jej męża Monteza Forda) przed atakiem Austina Theory, Angela Garzy i ich menedżerki Zeliny Vegi. W październiku, w ramach Draftu 2020 została przeniesiona do brandu SmackDown[39]. 31 stycznia 2021 na Royal Rumble wygrała żeński Royal Rumble match, wchodząc pod numerem 3 i będąc w meczu przez rekordowe 56 minut, tym samym otrzymując pojedynek o dowolny tytuł kobiet w walce wieczoru pierwszej części WrestleManii 37[40]. 26 lutego na SmackDown wybrała Sashę Banks, ówczesną posiadaczkę WWE SmackDown Women’s Championship, jako jej przeciwniczkę na WrestleManię[41]. Na gali Belair zatriumfowała nad Banks, zdobywając swoje pierwsze mistrzostwo w karierze i wraz z Banks, przechodząc do historii jako dwie pierwsze Afroamerykanki, które walczyły przeciwko sobie w głównym wydarzeniu WrestleManii[42]. Dwukrotnie obroniła tytuł, w walkach z Bayley na WrestleManii Backlash[43] i w Hell in a Cell matchu na Hell in a Cell[44].

30 lipca na odcinku SmackDown Carmella i Zelina Vega, żądając walki o SmackDown Women’s Championship zaatakowały Belair, która została ocalona przez Sashę Banks. Później połączyła siły z dawną rywalką w Tag Team matchu, pokonując Carmellę i Vegę. Po walce Banks zaatakowała mistrzynię[45]. 6 sierpnia Banks wyzwała ją do walki o mistrzostwo na SummerSlam, co Belair zaakceptowała[46]. Podczas gali ogłoszono, że Banks nie została medycznie dopuszczona do walki, zostając zastąpiona przez Carmellę. Zamiast walczyć z Carmellą, Belair przyjęła wyzwanie powracającej Becky Lynch, która odebrała jej mistrzostwo po zaledwie 26 sekundach walki, kończąc panowanie po 133 dniach[47]. Pokonała Lynch przez dyskwalifikację, spowodowaną ingerencją Sashy Banks, w walce rewanżowej na Extreme Rules, wskutek czego nie odzyskała tytułu[48]. Belair została z powrotem przeniesiona do brandu Raw, w wyniku Draftu 2021[49]. Na Crown Jewel Belair ponownie uległa Lynch, w Triple Threat matchu o mistrzostwo, którego częścią była również Sasha Banks[50].

Raw Women’s Champion (od 2022)

edytuj

Gdy wyniki draftu weszły w życie, Belair bezskutecznie wyzwała Becky Lynch o dzierżawione przez nią WWE Raw Women’s Championship na odcinku Raw z 1 listopada[51]. Starała się zyskać kolejną okazję do walki z Lynch, biorąc udział w Fatal 5-way z mianem pretendenckim na szali, jednak przeszkodziła jej w tym Doudrop, atakując ją podczas starcia. Z pojedynku ostatecznie zwycięsko wyszła Liv Morgan[52]. Na Survivor Series Belair była jedną z przedstawicielek Raw, w 5-on-5 Survivor Series elimination matchu, gdzie zdołała odnieść zwycięstwo dla swojej drużyny, zostając jedyną osobą niewyeliminowaną z pojedynku. Jej triumf przyniósł jej rekord jedynej zawodniczki, która kiedykolwiek wygrała walkę w owej stypulacji, będąc w sytuacji czterech na jednego[53].

W styczniu wystąpiła w Royal Rumble matchu, na tytułowej gali Royal Rumble i wytrzymała w ringu 47 minut, jednak finalnie została wyeliminowana przez Charlotte Flair[54]. 19 lutego wygrała swój debiutancki Elimination Chamber match, zwyciężając Liv Morgan, Rheę Ripley, Nikki A.S.H., Doudrop oraz Alexę Bliss i zyskała pojedynek o Raw Women’s Championship przeciwko długotrwałej rywalce Becky Lynch na WrestleManii 38[55]. Na tejże gali Belair położyła kres zaciętej rywalizacji, pokonując Lynch i zdobywając WWE Raw Women’s Championship po raz pierwszy w swojej karierze[56]. Obroniła wyróżnienie w Triple Threat matchu przeciwko Asuce i Lynch na Hell in a Cell[57] oraz na Money in the Bank przeciwko Carmelli, która zaatakowała ją tuż po walce[58]. Zaowocowało to walkę rewanżową, która wydarzyła się na Raw 11 lipca i zakończyła się wyliczeniem pozaringowym mistrzyni[59]. Ze względu na nieczysty finał pojedynku, Carmella otrzymała kolejną szansę do walki o mistrzostwo tydzień później, lecz poległa[60].

 
Belair w styczniu 2023 z pasem WWE Raw Women’s Championship zawieszonym na tułowiu.

Na SummerSlam, Belair zmierzyła się z Becky Lynch w rewanżu z WrestleManii, z którego ponownie wyszła zwycięsko. Po meczu obie panie okazały sobie szacunek, obejmując się. Po geście szacunku zjawiła się powracająca Bayley wraz z również powracającymi Iyo Sky i Dakotą Kai, formując stajnię, której nadano później nazwę Damage CTRL[61]. 8 sierpnia na Raw wyzwały Belair i jej sprzymierzeńczynie Alexę Bliss oraz Asukę do walki na wydarzeniu Clash at the Castle, której rezultatem było zwycięstwo przedstawicielek Damage CTRL, po tym jak Bayley przypięła Belair[62], wskutek czego zyskała walkę o WWE Raw Women’s Championship na Extreme Rules, która ostatecznie stała się Ladder matchem. Mistrzyni ponownie udało się zachować mistrzostwo w tej walce[63], jak i również w rewanżu na Crown Jewel, którym był Last Woman Standing match[64]. W listopadzie rywalizowała razem z Bliss, Asuką, Mią Yim oraz Becky Lynch przeciwko Damage CTRL, Nikki Cross i Rhei Ripley w WarGames matchu na Survivor Series WarGames, w którym jej drużyna odniosła zwycięstwo[65].

Na początku 2023 roku rywalizowała ze swoją byłą już sojuszniczką Alexą Bliss, która została zdyskwalifikowana w pojedynku mistrzowskim przeciwko Belair na Raw z 2 stycznia, po tym jak zaatakowała sędziego[66]. Belair ponownie obroniła tytuł, zwyciężając Bliss na Royal Rumble[67]. Niedługo po WrestleManii 39, na której utrzymała mistrzostwo nad Asuką[68], osiągnęła pełny rok jako mistrzyni kobiet, a zaraz po wygranej obronie tytułu z Iyo Sky na Backlash[69] stała się najdłużej panującą mistrzynią w chronologii WWE Raw Women’s Championship, przewyższając panowanie Becky Lynch trwające 398 dni, oraz najdłużej panującą afroamerykańską mistrzynią świata w historii WWE[8][70]. 8 maja stała się ponownie członkiem brandu SmackDown w wyniku draftu, który odbył się nieco ponad dwa tygodnie wcześniej[71].

Po 420 dniach panowania jako mistrzyni, utraciła mistrzostwo w walce rewanżowej z Asuką na Night of Champions, 27 maja[72]. Odzyskała tytuł na SummerSlam, w rewanżu, którym był Triple Threat match, w którym udział brała również Charlotte Flair. Niespełna dwie minuty po odzyskaniu tytułu została pokonana w walce o dopiero zdobyte przez nią mistrzostwo przez Iyo Sky, która wykorzystała swój przywilej do walki z dowolną mistrzynią kobiet w dowolnym miejscu i czasie, zapisany w należącym do niej kontrakcie Money in the Bank. Uczyniło to drugie panowanie Belair, trwające 1 minutę i 35 sekund, najkrótszym w chronologii mistrzostwa, wskutek czego Belair stała się zarazem najdłużej i najkrócej panującą posiadaczką WWE Women’s Championship[73].

Inne media

edytuj

Blair jako Bianca Belair jest grywalną postacią w czterech grach video: WWE 2K19[74], WWE 2K20[75], WWE 2K22[76] oraz WWE 2K23.

Życie prywatne

edytuj

Blair to żona Kennetha Crawforda, wrestlera, pracującego również dla WWE pod pseudonimem Montez Ford. Pobrali się 23 czerwca 2018[77]. Wychodząc za mąż, została macochą dwójki dzieci Crawforda z poprzedniego małżeństwa[77].

 
Belair jako posiadaczka WWE Women’s Championship (które znane wtedy było jako WWE Raw Women’s Championship); jej pierwsze panowanie, które trwało 420 dni, jest najdłuższe w historii mistrzostwa, natomiast drugie panowanie, trwające niespełna 2 minuty, zapisało się w historii mistrzostwa jako najkrótsze.

Mistrzostwa i osiągnięcia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Bianca Belair – Cagenatch – The Internet Wrestling Database. [dostęp 2021-10-16]. (ang.).
  2. ↑ Bianca Blair Crawford Makes History at Wrestlemania [online], News, 13 kwietnia 2021 [dostęp 2021-10-16] (ang.).
  3. ↑ Doric Sam, At ‘WrestleMania 37,’ Sasha Banks and Bianca Belair are embracing history [online], The Undefeated, 9 kwietnia 2021 [dostęp 2021-10-16] (ang.).
  4. ↑ Bianca Belair [online], WWE [dostęp 2022-04-07] (ang.).
  5. ↑ Full WrestleMania 37 Nights 1 and 2 results [online], WWE [dostęp 2021-10-16] (ang.).
  6. ↑ Mike Chiari, Bianca Belair Defeats Becky Lynch, Wins Raw Women’s Title at WWE WrestleMania 38 [online], Bleacher Report [dostęp 2022-04-07] (ang.).
  7. ↑ a b PWI Women’s 150 – Top 5 Revealed – PWI [online], pwi-online.com, 21 października 2021 [dostęp 2021-10-21] (ang.).
  8. ↑ a b Mike Chiari, Bianca Belair 'Honored' to Be Longest-Reigning Black Singles Champion in WWE History [online], Bleacher Report [dostęp 2023-05-12] (ang.).
  9. ↑ a b c d Bianca Blair wants to fulfill athletic potential in WWE [online], ESPN.com, 22 sierpnia 2017 [dostęp 2021-10-16] (ang.).
  10. ↑ Bianca Blair Bio – University of Tennessee Official Athletic Site [online], web.archive.org, 4 czerwca 2017 [dostęp 2021-10-16] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-04].
  11. ↑ Which independent stars just signed with WWE? [online], WWE [dostęp 2021-10-16] (ang.).
  12. ↑ Sean Rueter, NXT live results from Cocoa: Roode’s glorious debut [online], Cageside Seats, 25 czerwca 2016 [dostęp 2021-10-16] (ang.).
  13. ↑ WON/F4W – WWE news, Pro Wrestling News, WWE Results, UFC News, UFC results [online], f4wonline.com [dostęp 2021-10-16] (ang.).
  14. ↑ WWE NXT REPORT: NUMBER ONE CONTENDER FOR THE WOMEN’S TITLE, WHO IS RODERICK STRONG... PART 2, BURCH VS DAIN, AND MORE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2021-10-17].
  15. ↑ Kenny Herzog, Kairi Sane on Conquering at Mae Young Classic, Heading to Houston [online], Rolling Stone, 13 września 2017 [dostęp 2021-10-17] (ang.).
  16. ↑ WWE NXT REPORT: BLACK SPEAKS, FISH AND O’REILLY VERSUS BATE AND SEVEN, AN UNEXPECTED ALLIANCE?, GARGANO IN ACTION, AND STRONG GETS HIS TITLE MATCH | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2021-10-17].
  17. ↑ WWE NXT REPORT: STRONG VERSUS DUNNE, LERAE VERSUS BELAIR, AND MORE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2021-10-17].
  18. ↑ WWE NXT SPOILERS FOR TONIGHT | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2021-10-17].
  19. ↑ WWE NXT REPORT: LOOKING BACK AT TAKEOVER, BELAIR VERSUS KAI, WAR RAIDERS VERSUS THE MIGHTY | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2021-10-17].
  20. ↑ WWE NXT REPORT: RECAPPING TAKEOVER, DUNNE VERSUS GIBSON, BELAIR VERSUS PURRAZZO, AND MORE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2021-10-17].
  21. ↑ COMPLETE WRESTLEMANIA 34 KICKOFF SHOW COVERAGE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2021-10-17].
  22. ↑ WWE NXT REPORT: CROSS VERSUS BELAIR, CIAMPA SPEAKS, MORE INVESTIGATING, AND MORE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2021-10-17].
  23. ↑ WWE NXT REPORT: TAG TITLE MATCH, CROSS VERSUS BELAIR, BLACK IS BACK, AND MORE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2021-10-17].
  24. ↑ WWE NXT REPORT: COLE VERSUS EC3, BELAIR VERSUS CROSS, AND MORE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2021-10-17].
  25. ↑ WWE NXT TAKEOVER PHOENIX REPORT: FOUR TITLE MATCHES, RIDDLE VERSUS OHNO, BOBBY FISH SAVES THE KICKOFF SHOW, AND MORE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2021-10-17].
  26. ↑ COMPLETE WWE NXT TAKEOVER NEW YORK REPORT: FIVE TITLE MATCHES, A NEW NXT MEN’S CHAMPION, AND MORE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2021-10-17].
  27. ↑ WWE NXT results, May 8, 2019: Cole has no answer for Riddle, while rift with Strong deepens [online], WWE [dostęp 2021-10-17] (ang.).
  28. ↑ WWE NXT results, May 29, 2019: The Undisputed ERA lay down a potential spoiler ahead of TakeOver: XXV [online], WWE [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  29. ↑ WWE NXT results, June 5, 2019: Yim and Belair throw down in most punishing clash yet [online], WWE [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  30. ↑ WWE NXT results, July 3, 2019: Strong and Breeze batter each other in intense showdown [online], WWE [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  31. ↑ WWE NXT results, July 24, 2019: Damian Priest and Keith Lee throw down in colossal collision [online], WWE [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  32. ↑ NXT results, Sept. 18, 2019: Massive brawl during Riddle’s Street Fight against Dain rocks the live premiere of NXT to its core [online], WWE [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  33. ↑ WWE NXT results, Oct. 23, 2019: Bálor shocks NXT Universe with brutal beatdown of Gargano [online], WWE [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  34. ↑ 11/23 NXT Takeover: WarGames results – Moore’s live review of Undisputed Era vs. Tommaso Ciampa, Keith Lee, Dominik Dijakovic, a partner in a WarGames match, Rhea Ripley, Candice LeRae, Tegan Nox, and Mia Yim vs. Shayna Baszler, Io Shirai, Bianca Belair and Kay Lee Ray in a WarGames match, Finn Balor vs. Matt Riddle [online], Pro Wrestling Dot Net, 23 listopada 2019 [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  35. ↑ Ripley lifts Team NXT to victory against Raw and SmackDown [online], WWE [dostęp 2021-05-04] (ang.).
  36. ↑ Erik Beaston, WWE Royal Rumble 2020 Results: Winners, Grades, Reaction and Highlights [online], Bleacher Report [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  37. ↑ 2/16 NXT Takeover: Portland results – Moore’s live review of Adam Cole vs. Tommaso Ciampa for the NXT Championship, Rhea Ripley vs. Bianca Belair for the NXT Women’s Championship, Bobby Fish and Kyle O’Reilly vs. Matt Riddle and Pete Dunne for the NXT Tag Titles, Finn Balor vs. Johnny Gargano [online], Pro Wrestling Dot Net, 16 lutego 2020 [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  38. ↑ WWE NXT results, Feb. 26, 2020: The Queen once again makes NXT her castle [online], WWE [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  39. ↑ See all the results from the 2020 WWE Draft [online], WWE [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  40. ↑ WWE Royal Rumble results: Powell’s live review of the Royal Rumble matches, Drew McIntyre vs. Goldberg for the WWE Championship, Roman Reigns vs. Kevin Owens in a Last Man Standing match for the WWE Universal Championship, Sasha Banks vs. Carmella for the Smackdown Women’s Championship [online], Pro Wrestling Dot Net, 31 stycznia 2021 [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  41. ↑ 2/26 WWE Friday Night Smackdown results: Powell’s review of Bianca Belair’s WrestleMania decision, The Street Profits vs. Sami Zayn and King Corbin, Rey Mysterio and Dominik Mysterio vs. Chad Gable and Otis, Elimination Chamber fallout [online], Pro Wrestling Dot Net, 27 lutego 2021 [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  42. ↑ WrestleMania 37 results: Powell’s live review of night one featuring Sasha Banks vs. Bianca Belair for the Smackdown Women’s Championship, Bobby Lashley vs. Drew McIntyre for the WWE Championship, Kofi Kingston and Xavier Woods vs. AJ Styles and Omos for the Raw Tag Titles, Bad Bunny and Damian Priest vs The Miz and John Morrison [online], Pro Wrestling Dot Net, 10 kwietnia 2021 [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  43. ↑ Full WrestleMania Backlash results [online], WWE [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  44. ↑ WWE Hell in a Cell 2021 results: The All Mighty triumphs over McIntyre inside Hell in a Cell [online], WWE [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  45. ↑ 7/30 WWE Friday Night Smackdown results: Powell’s review of the Roman Reigns and Finn Balor contract signing for the WWE Universal Championship match at SummerSlam, John Cena’s latest appearance, Rey Mysterio vs. Jimmy Uso. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2021-07-31]. (ang.).
  46. ↑ 8/6 WWE Friday Night Smackdown results: Barnett’s review of Finn vs. Baron Corbin, Dominik Mysterio vs. Jey Uso, the build to SummerSlam continues. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2021-08-07]. (ang.).
  47. ↑ Becky Lynch returns to win the SmackDown Women’s Title [online], WWE [dostęp 2021-08-22] (ang.).
  48. ↑ 2021 WWE Extreme Rules results, recap, grades: Bizarre finish mars outstanding universal title main event [online], CBSSports.com [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  49. ↑ 2021 WWE Draft results: SmackDown and Raw rosters, picks, all undrafted superstars [online], CBSSports.com [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  50. ↑ The Doctor Chris Mueller, WWE Crown Jewel 2021 Results: Winners, Grades, Reaction and Highlights [online], Bleacher Report [dostęp 2022-04-07] (ang.).
  51. ↑ Raw results: Nov. 1, 2021 [online], WWE [dostęp 2022-04-07] (ang.).
  52. ↑ Raw results: Nov. 8, 2021 [online], WWE [dostęp 2022-04-07] (ang.).
  53. ↑ Bianca Belair is the Sole Survivor in the 5-on-5 Women’s Survivor Series Elimination Match [online], WWE [dostęp 2022-04-07] (ang.).
  54. ↑ The Doctor Chris Mueller, WWE Royal Rumble 2022 Results: Winners, Grades, Reaction and Highlights [online], Bleacher Report [dostęp 2022-04-07] (ang.).
  55. ↑ 2022 Elimination Chamber results: The Beast seizes the WWE Title inside the career-altering Elimination Chamber [online], WWE [dostęp 2022-04-07] (ang.).
  56. ↑ Bianca Belair captures the Raw Women’s Title from Becky Lynch [online], WWE [dostęp 2022-04-07] (ang.).
  57. ↑ WWE Hell in a Cell: An injured Rhodes overcomes Rollins inside the career-altering Hell in a Cell [online], WWE [dostęp 2022-07-06] (ang.).
  58. ↑ Theory and Liv Morgan reach the mountaintop in a wild Money in the Bank [online], WWE [dostęp 2022-07-06] (ang.).
  59. ↑ Raw results for July 11, 2022 [online], WWE [dostęp 2023-05-12] (ang.).
  60. ↑ WWE Raw results, July 18 2022: Logan Paul pushes The Miz to accept his SummerSlam challenge [online], WWE [dostęp 2023-05-12] (ang.).
  61. ↑ Bianca Belair overcomes Becky Lynch; Bayley, Dakota Kai, IYO SKY return! [online], WWE [dostęp 2023-05-12] (ang.).
  62. ↑ Roman Reigns survives Drew McIntyre thanks to the stunning emergence from Solo Sikoa at WWE Clash at the Castle! [online], WWE [dostęp 2023-05-12] (ang.).
  63. ↑ Extreme Rules results: Riddle forces Rollins to tap out Inside the Fight Pit as Bray Wyatt makes a haunting return [online], WWE [dostęp 2023-05-12] (ang.).
  64. ↑ Roman Reigns conquers Logan Paul at WWE Crown Jewel [online], WWE [dostęp 2023-05-12] (ang.).
  65. ↑ The Bloodline triumph at Survivor Series WarGames [online], WWE [dostęp 2023-05-12] (ang.).
  66. ↑ Raw results Jan. 2, 2023: Austin Theory repels Seth “Freakin” Rollins’ challenge in a hard-fought United States Title Match [online], WWE [dostęp 2023-05-12] (ang.).
  67. ↑ After Reigns defeats Owens at Royal Rumble, Bloodline turmoil erupts with a vicious beatdown on Zayn [online], WWE [dostęp 2023-05-12] (ang.).
  68. ↑ WrestleMania Saturday: Sami Zayn & Kevin Owens capture the Undisputed WWE Tag Team Titles on WrestleMania Saturday [online], WWE [dostęp 2023-05-12] (ang.).
  69. ↑ Cody Rhodes conquers The Beast at WWE Backlash [online], WWE [dostęp 2023-05-12] (ang.).
  70. ↑ Ella Jay, Bianca Belair Celebrates Becoming Longest-Reigning WWE Raw Women's Champion [online], Wrestling Inc., 7 maja 2023 [dostęp 2023-05-12] (ang.).
  71. ↑ Full 2023 WWE Draft Results [online], WWE [dostęp 2023-05-12] (ang.).
  72. ↑ Doc-Chris Mueller, WWE Night of Champions 2023 Results: Winners, Live Grades, Reaction and Highlights [online], Bleacher Report [dostęp 2023-05-27] (ang.).
  73. ↑ Jimmy Uso betrays Jey Uso to hand Roman Reigns a Tribal Combat victory at SummerSlam [online], WWE [dostęp 2023-08-09] (ang.).
  74. ↑ WWE 2K19 Roster | All 252 Superstars (Raw, SmackDown Live, NXT, Legends, Women, DLC) [online], The SmackDown Hotel [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  75. ↑ WWE 2K20 Roster | All Superstars List (Raw, SmackDown, NXT, Legends, Women, DLC) [online], The SmackDown Hotel [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  76. ↑ WWE 2K22 Roster: Full List of All Superstars, Legends & DLC [online], The SmackDown Hotel [dostęp 2022-04-07] (ang.).
  77. ↑ a b Bianca Belair and Montez Ford tie the knot [online], WWE [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  78. ↑ 2021 ESPYS award winners [online], ESPN.com, 10 lipca 2021 [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  79. ↑ The PWI Top 100 Female Wrestlers 2020: Full List [online], Wrestling Travel, 15 października 2020 [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  80. ↑ Justin Barrasso, Counting down the top 10 women’s wrestlers of 2018 [online], Sports Illustrated [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  81. ↑ Raw Women’s Championship [online], WWE [dostęp 2022-04-07] (ang.).
  82. ↑ SmackDown Women’s Championship [online], WWE [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  83. ↑ Royal Rumble results: Belair and Edge triumph at Royal Rumble to punch their ticket to WrestleMania [online], WWE [dostęp 2021-10-18] (ang.).
  84. ↑ Solowrestling, WWE presenta The Bumpy Awards 2021 [online], solowrestling.mundodeportivo.com, 4 sierpnia 2021 [dostęp 2021-10-18] (hiszp.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bianca_Belair&oldid=75047300”
  NODES
INTERN 1