Bjarte Engen Vik

norweski biegacz, specjalista kombinacji norweskiej

Bjarte Engen Vik (ur. 3 marca 1971 w Tromsø) – norweski kombinator norweski, czterokrotny medalista olimpijski, ośmiokrotny medalista mistrzostw świata, złoty medalista mistrzostw świata juniorów i dwukrotny zdobywca Pucharu Świata.

Bjarte Engen Vik
Data i miejsce urodzenia

3 marca 1971
Tromsø

Klub

Bardufoss IF

Wzrost

174 cm

Debiut w PŚ

15.12 1990, Trondheim
(42. miejsce – Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

12.01 1991, Bad Goisern (12. miejsce – Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

5.12 1992, Vuokatti
(3. miejsce – Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
złoto Nagano 1998 Gundersen
złoto Nagano 1998 Sztafeta
srebro Lillehammer 1994 Sztafeta
brąz Lillehammer 1994 Gundersen
Mistrzostwa świata
złoto Trondheim 1997 Sztafeta
złoto Ramsau 1999 Gundersen
złoto Ramsau 1999 Sprint
złoto Lahti 2001 Gundersen
złoto Lahti 2001 Sztafeta
srebro Thunder Bay 1995 Sztafeta
srebro Trondheim 1997 Gundersen
srebro Ramsau 1999 Sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Szczyrbskie Jezioro 1990 Sztafeta
Puchar Świata
Kryształowa kula
1997/1998
Kryształowa kula
1998/1999
2. miejsce
1994/1995
2. miejsce
1999/2000
3. miejsce
1996/1997
3. miejsce
2000/2001
Inne nagrody
złoto Medal Holmenkollen
1997

Kariera

edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Bjarte Engen Vik pojawił się w marcu 1990 roku podczas Mistrzostw Świata Juniorów w Štrbskim Plesie, gdzie wspólnie z kolegami wywalczył złoty medal w zawodach drużynowych. Dziewięć miesięcy później, 15 grudnia 1990 roku w Trondheim zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 42. miejsce w zawodach metodą Gundersena. W sezonie 1990/1991 wystąpił jeszcze tylko raz, 12 stycznia 1991 roku w Bad Goisern, gdzie był dwunasty w Gundersenie. Były to jego pierwsze pucharowe punkty i w klasyfikacji generalnej zajął 30. pozycję.

W rywalizacji pucharowej sezonu 1991/1992 spisał się przeciętnie, najlepszy wynik uzyskując 18 stycznia 1992 roku w Murau, gdzie był ósmy. Pierwszy raz na podium zawodów Pucharu Świata stanął 5 grudnia 1992 roku w fińskim Vuokatti, gdzie był trzeci w Gundersenie. Był to jego najlepszy wynik i jedyne podium w sezonie 1992/1993. W cyklu tym pojawił się jeszcze cztery razy, za każdym razem punktując, co dało mu 11. pozycję klasyfikacji generalnej. W konkursie indywidualnym na Mistrzostwach Świata w Falun w 1993 roku był czwarty, w walce o miejsce na podium lepszy o 5,6 sekundy okazał się jego rodak Knut Tore Apeland. Mimo dobrego wyniku nie brał udziału w konkursie drużynowym.

Pierwszy sukces w kategorii seniorów Vik osiągnął na Igrzyskach Olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku. W konkursie drużynowym Norwegowie w składzie Knut Tore Apeland, Fred Børre Lundberg i Bjarte Engen Vik znaleźli się po skokach na drugiej pozycji, jednak do prowadzących Japończyków tracili ponad 5 minut. W biegu odrobili tylko 18 sekund i tyle samo zyskali nad trzecimi na mecie Szwajcarami. W zawodach indywidualnych Bjarte ukończył konkurs skoków na trzeciej pozycji. Przed biegiem tracił 43 sekundy do prowadzącego Lundberga i 20 sekund do drugiego Ago Markvardta z Estonii. Na trasie biegu zdołał wyprzedzić Estończyka, jednak sam został minięty przez Japończyka Takanoriego Kōno, z którym przegrał walkę o srebrny medal o zaledwie 0.8 sekundy. We wszystkich zawodach pucharowych sezonu 1993/1994 plasował się w czołowej dziesiątce, przy czym aż sześciokrotnie zajmował czwarte miejsce. Na podium stanął raz – 22 stycznia 1994 roku w Trondheim zajął trzecie miejsce. Czwarty był także w klasyfikacji generalnej.

Najsłabszym wynikiem Vika w sezonie 1994/1995 było 11. miejsce podczas zawodów w austriackim Bad Goisern. Poza tym sześciokrotnie stawał na podium, raz zajmując drugie miejsce i pięciokrotnie trzecie. W klasyfikacji generalnej zajął drugie miejsce z wyraźną stratą do Japończyka Kenjiego Ogiwary, który wygrał 6 z 10 konkursów. Trzecie miejsce przypadło Knutowi Tore Apelandowi. Podczas Mistrzostw Świata w Thunder Bay w 1995 roku wspólnie z Halldorem Skardem, Lundbergiem i Apelandem wywalczył srebrny medal w sztafecie. Po raz kolejny Norwegowie musieli uznać wyższość Japończyków. Konkurs indywidualny Vik zakończył na siódmej pozycji, tracąc do podium niecałą minutę. W sezonie 1995/1996 ponownie zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej. Na podium stawał trzykrotnie, przy czym 2 marca 1996 roku w Lahti odniósł swoje pierwsze zwycięstwo pucharowe wygrywając zawody metodą Gundersena. Dwa tygodnie później zwyciężył także w Oslo, a 16 grudnia 1995 roku był trzeci Sankt Moritz.

Na Mistrzostwach Świata w Trondheim w 1997 roku razem ze Skardem, Apelandem i Lundbergiem wywalczył złoty medal w sztafecie. Norwegowie wyprzedzili drugich na mecie Finów o 55 sekund. Vik bardzo dobrze zaprezentował się także w zawodach indywidualnych zdobywając srebrny medal. Lepszy był tylko Kenji Ogiwara, a Bjarte został tym samym jedynym norweskim kombinatorem, który zdobył dwa medale na tych mistrzostwach. Sezon 1996/1997 zakończył na trzeciej pozycji, za dwoma Finami: Samppą Lajunenem i Jarim Mantilą. Siedem razy stawał na podium, w tym 14 i 15 marca w Oslo oraz 22 marca 1997 roku w Štrbskim Plesie wygrywał w Gundersenie. W zajęciu wyższej pozycji w klasyfikacji generalnej przeszkodziły mu dwie wpadki: 22 listopada 1996 roku w Rovaniemi zajął 25. miejsce, a 14 stycznia 1997 roku w Predazzo dopiero 37. pozycję.

W sezonach 1997/1998 i 1998/1999 zwyciężał w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Łącznie 27 razy stawał na podium, z czego wygrał aż 14 zawodów. W pierwszym z tych sezonów wygrał 5 z 14 rozegranych konkursów, ale drugiego w klasyfikacji Mario Stechera z Austrii wyprzedził tylko o 26 punktów. W kolejnym sezonie dominował już wyraźnie, wyprzedzając Fina Hannu Manninena i Czecha Ladislava Rygla. Igrzyska Olimpijskie w Nagano w 1998 roku były jedną z najbardziej udanych imprez w jego karierze. Razem z Halldorem Skardem, Kennethem Braatenem i Fredem Børre Lundbergiem zdobył drużynowo złoty medal. Po skokach Norwegowie znaleźli się na trzeciej pozycji, tracąc do prowadzących Finów osiem sekund, a do drugich Austriaków 4 sekundy. W biegu reprezentacja Norwegii należała do najszybszych na trasie, dzięki czemu na mecie stawili się jako pierwsi, z przewagą ponad minuty nad Finami o ponad półtorej minuty nad Francuzami, którzy zdobyli brązowe medale. Także w konkursie indywidualnym okazał się najlepszy, prowadząc już po konkursie skoków. W biegu prowadzenia już nie oddał, na mecie wyprzedzając drugiego Samppę Laujenena i trzeciego Walerija Stolarowa z Rosji o blisko pół minuty. Vik zdominował także Mistrzostwa Świata w Ramsau w 1999 roku. Wygrał zarówno sprint jak i Gundersena, a razem z kolegami z reprezentacji był drugi w sztafecie. W walce o złoto lepsi okazali się Finowie, którzy zwyciężyli z przewagą ponad minuty.

Z osiemnastu zawodów indywidualnych sezonu 1999/2000 Vik wygrał pięć, jednak Samppa Lajunen wygrał osiem konkursów i to on zwyciężył w klasyfikacji generalnej. Bjarte stracił do niego 45 punktów, ale wyraźnie wyprzedził trzeciego Rygla. Norweg trzynaście razy meldował się na podium, triumfy odnosząc: 5 stycznia w Reit im Winkl, 8 stycznia w Schonach, 5 lutego w Hakubie oraz 10 i 11 marca 2000 roku w Oslo. Wysoką formę utrzymał także w sezonie 2000/2001, który zakończył na trzeciej pozycji. Tym razem lepsi on Norwega byli tylko Austriak Felix Gottwald i Niemiec Ronny Ackermann. Vik ośmiokrotnie stawał na podium, w tym 30 grudnia 2000 roku w Lillehammer i 3 stycznia 2001 roku w Reit im Winkl zwyciężał odpowiednio w Gundersenie i starcie masowym. Na Mistrzostwach Świata w Lahti w 2001 roku po raz trzeci został indywidualnym mistrzem świata wygrywając zawody metodą Gundersena. Ponadto wraz z Kennethem Braatenem, Sverre Rotevatnem i Kristianem Hammerem zwyciężył także w sztafecie, a w sprincie był dziewiąty. Po zakończeniu tego sezonu postanowił zakończyć karierę. Łącznie 61 razy stawał na podium zawodów pucharowych, co daje mu czwarte miejsce na liście wszech czasów[1]. Odniósł przy tym 26 zwycięstw, co na liście wszech czasów daje mu trzecią pozycję za Manninenem (48) i Ackermannem (28)[2].

Bjarte Engen Vik jest także dziewięciokrotnym medalistą mistrzostw kraju, w tym w latach 1996-2000 zwyciężał w Gundersenie. W 1997 r. za swoje osiągnięcia otrzymał medal Holmenkollen wraz z biegaczami narciarskimi: Stefanią Belmondo z Włoch Bjørnem Dæhlie z Norwegii.

Osiągnięcia

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
3.  19 lutego 1994   Lillehammer Gundersen K-90/15 km 39:07,9 +1:18,3   Fred Børre Lundberg
2.  24 lutego 1994   Lillehammer Sztafeta K-90/3x10 km[3] 1:22:51,8 +4:49,1   Japonia
1.  14 lutego 1998   Nagano Gundersen K-90/15 km 41:21,1 - -
1.  20 lutego 1998   Nagano Sztafeta K-90/4x5 km[4] 54:11,5 - -
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
4. 18 lutego 1993   Falun Gundersen K-90/15 km 46:47,5 +4:53,4   Kenji Ogiwara
7. 22 lutego 1995   Thunder Bay Gundersen K-90/15 km 41:16,9 +1:31,3   Fred Børre Lundberg
2.  10 marca 1995   Thunder Bay Sztafeta K-90/4x5 km[5] 56:20,2 +1:54,6   Japonia
2.  22 lutego 1997   Trondheim Gundersen K-90/15 km 43:43,1 +30,8   Kenji Ogiwara
1.  23 lutego 1997   Trondheim Sztafeta K-90/4x5 km[5] 52:18,0 - -
1.  20 lutego 1999   Ramsau Gundersen K-90/15 km 37:04,8 - -
2.  25 lutego 1999   Ramsau Sztafeta K-90/4x5 km[6] 49:34,2 +1:14,7   Finlandia
1.  27 lutego 1999   Ramsau Sprint K-90/7.5 km 17:48,4 min - -
1.  15 lutego 2001   Lahti Gundersen K-90/15 km 39:26,7 - -
1.  20 lutego 2001   Lahti Sztafeta K-90/4x5 km[7] 48:54,1 - -
9. 24 lutego 2001   Lahti Sprint K-116/7,5 km 19:40,3 +1:15,0   Marko Baacke
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
1.  28 marca 1990   Szczyrbskie Jezioro Sztafeta K-88/3x5 km[8] ? - -

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca na podium chronologicznie

edytuj
Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 5 grudnia 1992   Vuokatti Gundersen K90/15 km ? 3. +33.6 s   Kenji Ogiwara
2. 22 stycznia 1994   Trondheim Gundersen K90/15 km ? 3. +2:16.2 min   Kenji Ogiwara
3. 29 listopada 1994   Steamboat Springs Gundersen K120/15 km ? 2. +4.6 s   Knut Tore Apeland
4. 10 grudnia 1994   Szczyrbskie Jezioro Gundersen K88/15 km ? 3. +17.0 s   Fred Børre Lundberg
5. 7 stycznia 1995   Schonach Gundersen K95/15 km ? 3. +1:04.7 min   Fred Børre Lundberg
6. 14 stycznia 1995   Liberec Gundersen K120/15 km ? 3. +47.7 s   Kenji Ogiwara
7. 9 lutego 1995   Oslo Gundersen K115/15 km 39:42.2 min 3. +1:59.5 min   Kenji Ogiwara
8. 25 marca 1995   Sapporo Gundersen K120/15 km 41:02.8 min 3. +30.2 s   Kenji Ogiwara
9. 16 grudnia 1995   Sankt Moritz Gundersen K95/15 km ? 3. +38.4 s   Knut Tore Apeland
10. 2 marca 1996   Lahti Gundersen K116/15 km 42:06.2 min 1. - -
11. 16 marca 1996   Oslo Gundersen K115/15 km 42:47.0 min 1. - -
12. 11 grudnia 1996   Steamboat Springs Gundersen K88/15 km ? 2. +0.1 s   Halldor Skard
13. 29 grudnia 1996   Oberwiesenthal Sprint K90/7.5 km ? 2. +25.5 s   Mario Stecher
14. 18 stycznia 1997   Sankt Moritz Gundersen K95/15 km ? 2. +12.0 s   Mario Stecher
15. 14 marca 1997   Oslo Sprint K115/7.5 km ? 1. - -
16. 15 marca 1997   Oslo Gundersen K115/15 km ? 1. - -
17. 22 marca 1997   Szczyrbskie Jezioro Gundersen K115/15 km ? 1. - -
18. 29 listopada 1997   Rovaniemi Gundersen K115/15 km ? 1. - -
19. 11 grudnia 1997   Steamboat Springs Sprint K120/7.5 km ? 2. +1.4 s   Hannu Manninen
20. 13 grudnia 1997   Steamboat Springs Gundersen K88/15 km ? 2. +39.7 s   Mario Stecher
21. 29 grudnia 1997   Oberwiesenthal Sprint K90/7.5 km ? 2. +0.1 s   Hannu Manninen
22. 9 stycznia 1998   Ramsau Gundersen K90/15 km ? 1. - -
23. 28 lutego 1998   Sapporo Sprint K90/7.5 km ? 1. - -
24. 7 marca 1998   Lahti Gundersen K90/15 km ? 1. - -
25. 10 marca 1998   Falun Gundersen K115/15 km ? 2. +0.1 s   Mario Stecher
26. 14 marca 1998   Oslo Gundersen K115/15 km ? 1. - -
27. 21 listopada 1998   Rovaniemi Gundersen K90/15 km ? 2. +2:21.5 min   Hannu Manninen
28. 22 listopada 1998   Rovaniemi Gundersen K90/7.5 km ? 3. +41.8 s   Hannu Manninen
29. 27 listopada 1998   Lillehammer Gundersen K120/15 km ? 1. - -
30. 29 listopada 1998   Lillehammer Sprint K120/7.5 km ? 3. +46.6 s   Hannu Manninen
31. 10 grudnia 1998   Steamboat Springs Gundersen K120/15 km ? 2. +0.3 s   Hannu Manninen
32. 12 grudnia 1998   Steamboat Springs Gundersen K120/15 km ? 1. - -
33. 3 stycznia 1999   Schonach Gundersen K95/15 km ? 1. - -
34. 9 stycznia 1999   Szczyrbskie Jezioro Gundersen K115/15 km ? 1. - -
35. 16 stycznia 1999   Liberec Gundersen K120/15 km ? 1. - -
36. 24 stycznia 1999   Sankt Moritz Sprint K88/7.5 km ? 1. - -
37. 26 stycznia 1999   Predazzo Gundersen K120/15 km ? 1. - -
38. 6 marca 1999   Lahti Gundersen K116/15 km ? 2. +44.7 s   Samppa Lajunen
39. 12 marca 1999   Oslo Gundersen K115/15 km ? 1. - -
40. 21 marca 1999   Zakopane Gundersen K115/15 km ? 1. - -
41. 9 grudnia 1999   Vuokatti Gundersen K90/15 km ? 3. +52.4 s   Ronny Ackermann
42. 10 grudnia 1999   Vuokatti Sprint K90/7.5 km ? 2. +17.8 s   Samppa Lajunen
43. 19 grudnia 1999   Steamboat Springs Gundersen K114/15 km ? 3. +58.1 s   Ladislav Rygl
44. 21 grudnia 1999   Steamboat Springs Sprint K114/7.5 km ? 2. +0.7 s   Samppa Lajunen
45. 3 stycznia 2000   Oberwiesenthal Gundersen K90/15 km ? 2. +11.8 s   Samppa Lajunen
46. 5 stycznia 2000   Reit im Winkl Start masowy 10 km/K90 245.0 pkt 1. - -
47. 8 stycznia 2000   Schonach Gundersen K95/15 km ? 1. - -
48. 12 stycznia 2000   Predazzo Gundersen K90/15 km ? 3. +20.3 s   Samppa Lajunen
49. 5 lutego 2000   Hakuba Gundersen K120/15 km ? 1. - -
50. 8 lutego 2000   Nozawa Onsen Gundersen K90/15 km ? 2. +7.4 s   Samppa Lajunen
51. 4 marca 2000   Lahti Sprint K116/7.5 km ? 2. +5.7 s   Hannu Manninen
52. 10 marca 2000   Oslo Gundersen K115/15 km ? 1. - -
53. 11 marca 2000   Oslo Sprint K115/7.5 km ? 1. - -
54. 6 grudnia 2000   Kuopio Start masowy K120/10 km 220.9 pkt 2. -3.7 pkt   Felix Gottwald
55. 29 grudnia 2000   Lillehammer Sprint K90/7.5 km ? 2. +0.1 s   Kristian Hammer
56. 30 grudnia 2000   Lillehammer Gundersen K90/15 km ? 1. - -
57. 3 stycznia 2001   Reit im Winkl Start Masowy K90/10 km 239.5 pkt 1. - -
58. 5 stycznia 2001   Reit im Winkl Sprint K90/7.5 km ? 3. +9.9 s   Ronny Ackermann
59. 7 stycznia 2001   Reit im Winkl Gundersen K90/15 km ? 2. +15.6 s   Kristian Hammer
60. 1 marca 2001   Nayoro Start Masowy K90/10 km 241.2 pkt 3. -4.0 pkt   Felix Gottwald
61. 9 marca 2001   Oslo Gundersen K115/15 km ? 2. +51.4 s   Felix Gottwald

Przypisy

edytuj
  1. Lista zawodników z więcej niż jednym podium PŚ w kombinacji na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
  2. Lista zawodników z więcej niż jednym zwycięstwem w PŚ w kombinacji na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
  3. Skład drużyny: Bjarte Engen Vik, Knut Tore Apeland, Fred Børre Lundberg
  4. Skład drużyny: Halldor Skard, Kenneth Braaten, Bjarte Engen Vik, Fred Børre Lundberg
  5. a b Skład drużyny: Halldor Skard, Bjarte Engen Vik, Knut Tore Apeland, Fred Børre Lundberg
  6. Skład drużyny: Fred Børre Lundberg, Trond Einar Elden, Bjarte Engen Vik, Kenneth Braaten
  7. Skład drużyny: Kenneth Braaten, Sverre Rotevatn, Bjarte Engen Vik, Kristian Hammer
  8. Skład drużyny: Halldor Skard, Bjarte Engen Vik, Trond Einar Elden

Linki zewnętrzne

edytuj
  NODES
Intern 1
os 49