Bliznowiec, keloid (łac. keloid) – przerośnięta, guzowata, stwardniała blizna tworząca się w skórze pod wpływem urazu lub bez uchwytnej przyczyny w wyniku przerostu fibroblastów[1].

Bliznowiec
keloid
Ilustracja
Bliznowiec po oparzeniu twarzy
Klasyfikacje
ICD-10

L91.0
Blizna keloidowa

Keloid płatka ucha powstały w wyniku piercingu

Na to, czy powstanie bliznowiec, wpływa miejsce urazu, ale większe znaczenie ma skłonność osobnicza. Wykazuje ona charakter rodzinny, zależy też od rasy (częściej zmiany takie występują u rdzennych mieszkańców Afryki i Azji)[2]. Ponadto w zespole Turnera stwierdza się większą częstość bliznowców.

Leczenie

edytuj

Konsekwentne zakładanie opatrunków uciskowych (okluzyjnych) z fluorowanymi steroidami może w dużym stopniu zapobiegać powstawaniu bliznowca. Zaleca się też wstrzykiwanie triamcynolonu w dawce 10 mg/cm3 kilka razy w odstępach 7–20 dni. Korzystny efekt dają iniekcje interferonu gamma, hamującego syntezę kolagenu i proces włóknienia[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b Mark H. Beers, Robert S. Porter, Thomas V. Jones, Justin L. Kaplan, Michael Berkwits(Redaktorzy): The Merck Manual-Podręcznik diagnostyki i terapii. Elsevier Urban&Partner, 2006, s. 1328, język polski, ISBN 978-83-60290-99-6
  2. T. Aköz, K. Gideroğlu, M. Akan. Combination of different techniques for the treatment of earlobe keloids. „Aesthetic Plast Surg”. 26 (3). s. 184–188. DOI: 10.1007/s00266-002-1490-3. PMID: 12140696. 

Bibliografia

edytuj
  • Stefania Jabłońska, Sławomir Majewski Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową PZWL 2005, ISBN 83-200-3367-5.
  NODES
INTERN 1