Charles Daniélou

Charles Daniélou
	; Charles Daniélou (1914)
Data i miejsce urodzenia	13 lipca 1878 ; Douarnenez
Data i miejsce śmierci	30 grudnia 1953 ; Neuilly-sur-Seine
	Minister zdrowia Francji
Okres	od 1930; do 1933
Przynależność polityczna	Republikanie progresiści (RP) (1910-1914); Rebulikanie lewicy (RDG) (1919-1924); Lewica radykalna (GR) (1924-1936)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Charles Daniélou (ur. 13 lipca 1878 w Douarnenez, zm. 30 grudnia 1953 w Neuilly-sur-Seine) – francuski polityk, samorządowiec, poeta i powieściopisarz.

Dziennikarz, mer Locronan (1912-1945), deputowany z Finistère (1910-1914 i 1919-1936), minister. Początkowo konserwatysta związany z Fédération républicaine, później należał do Alliance démocratique i Radicaux indépendants. Zbliżył się do Aristide'a Brianda i centrolewicy w 1924. Był ministrem w gabinetach Camille'a Chautemps (1930), Théodore'a Steega (1930-1931), Josepha Paul-Boncoura (1932-1933) oraz Édouarda Daladiera (1933).

Walka o ochronę zabytków

Daniélou czas dzielił między Locronan i Paryż. Zbliżony do kręgów artystycznych, prowadził działalność na rzecz objęcia ochroną zabytkowych budynków prywatnych. 11 listopada 1911 wygłosił w izbie przemówienie w obronie projektu ustawy o ochronie zabytków. Podawał przykład Locronan gdzie "wszystkie domy pochodzą z XVII wieku, wraz z katedrą stanowią cud sztuki architektonicznej". Sprzeciwiał się wyburzaniu historycznych budynków i wytyczaniu nowych, prostych dróg w zabytkowych miasteczkach, czego domagali się ówcześni automobiliści. Ustawa pozwalająca na objęcie ochroną budowli historycznych, za zgodą ich właścicieli, została przyjęta 31 grudnia 1913.

Rodzina i pochodzenie

Syn Eugène Daniélou, antyklerykalnego mera Locronan, kupca winnego. Potomek Nicolasa Daniélou, kupca płótna, który osiedlił się w Locronan w 1707. Po ślubie z Madeleine Clamorgan (27 lipca 1904) zbudował siedzibę w Kerguénolé. Daniélou mieli 6 dzieci:

Jean Daniélou, teolog i kardynał (1905-1974);
Alain Daniélou, indolog i muzykolog (1907-1994);
Catherine Izard (1909-1992), żona adwokata Georges'a Izarda (1903-1973) i matka producenta telewizyjnego Christophe'a Izarda;
François Daniélou (1912-1957), ojciec fotograf Sophie Bassouls;
Louis Daniélou (1912-1942), zginął nad Gibraltarem podczas misji powierzonej mu przez generała de Gaulle'a;
Marie Hainglaise (1917-1975), zawodniczka reprezentacji narciarskiej Francji.

Dzieła

Les Armoricaines (wiersze), A. Fontemoing, 1905
Des poèmes sous la lampe (wiersze), Eugène Figuière éditeur, 1926
Les Veillées fabuleuses (powieść), Eugène Figuière éditeur, 1922
La Chanson des casques (wiersze), Eugène Figuière éditeur, b.d.
Le Fantôme de Richemer (powieść), Eugène Figuière éditeur, 1925
Dans l'intimite de marianne, Edition Musy, 1945