Chloé (przedsiębiorstwo)
Chloé – dom mody założony w 1952 roku przez Gaby Aghion[1]. Marka od 1985 roku należy do międzynarodowego holdingu Richemont[2].
| |
| |
| Państwo |
|
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
5 avenue Percier, 75008 Paryż |
| Data założenia |
1952 |
| Strona internetowa | |
Historia
edytujDom mody Chloé został założony w 1952 roku przez Gaby Aghion, która swoją własną marką, chciała zaoferować ówczesnym kobietom odpowiednik luksusowego prêt-à-porter, ale w formie ubrań tzw. ready-to-wear dla nowoczesnych kobiet. Miało to być odpowiedzią na zapotrzebowanie rynku, na którym wówczas największą popularność miały domy mody jak Dior i Chanel. Pierwszy pokaz marki odbył się w 1953 roku w kawiarni[3].
Początkowo projektami ubrań zajmowała się sama Aghion. Kolekcje tworzyła z pomocą kilku krawcowych. Dopiero w 1957 roku zdecydowała się na zatrudnienie wykwalifikowanego projektanta mody – Gerarda Piparta – który odpowiadał za całą kolekcję. Odtąd Aghion nadzorowała jedynie prace[4].
Dom mody Chloé sprzedano w 1985 roku międzynarodowemu holdingowi dóbr luksusowych Richemont[2].
Nazwa
edytujNazwa Chloé została wybrana przypadkowo. Założycielka i pierwsza projektantka marki nie chciała używać nazwiska swojego męża lub swojego panieńskiego, w obawie przed niepowodzeniem. Wybrała, więc imię swojej koleżanki (Chloé de Bruneton), gdyż jak sama stwierdziła – podobał się jej jego wygląd[3][4].
Projektanci i dyrektorzy kreatywni
edytujWybrani projektanci:
- 1957–1964: Gérard Pipart[5]
- 1963–1983 oraz 1992–1997: Karl Lagerfeld[6]
- 1987–1992: Martine Sitbon[1]
Dyrektorzy kreatywni:
Przypisy
edytuj- ↑ a b Chloé’s Most Revered Designers, From Karl Lagerfeld to Stella McCartney [online], W Magazine, 3 grudnia 2020 [dostęp 2024-04-23] (ang.).
- ↑ a b Jill Geoghegan, Founder of Chloé, Gaby Aghion, dies [online], Drapers, 29 września 2014 [dostęp 2024-04-23] (ang.).
- ↑ a b Wojciech Delikta, Stworzyła dom mody Chloé, ale jej nazwisko jest wciąż mało znane. Kim była Gaby Aghnion? [online], Vogue Polska, 19 grudnia 2023 [dostęp 2024-04-23] (pol.).
- ↑ a b Ann Binlot, The story of Chloè founder Gaby Aghion’s ‘ready to wear’ revolution [online], CNN, 24 października 2023 [dostęp 2024-04-23] (ang.).
- ↑ French couture designer Gerard Pipart dies [online], FashionNetwork.com [dostęp 2024-04-23].
- ↑ Emily Chan, Karl Lagerfeld-Era Chloé Should Be Your Next Vintage Investment [online], Vogue, 30 marca 2023 [dostęp 2024-04-23] (ang.).
- ↑ Dana Thomas, How Stella McCartney brought sustainability to Kering and Chloé [online], Vogue Business, 30 sierpnia 2019 [dostęp 2024-04-23] (ang.).
- ↑ AnOther, A Brief History of the Wonder Women of Chloé [online], AnOther, 28 lutego 2019 [dostęp 2024-04-23] (ang.).
- ↑ Andersson Leaves Chloé [online], Harper’s BAZAAR, 11 sierpnia 2010 [dostęp 2024-04-23] (ang.).
- ↑ Daily, Galliano who? More drama in French fashion as Hannah MacGibbon leaves Chloe to ‘pursue other projects’ [online], Mail Online, 9 maja 2011 [dostęp 2024-04-23].
- ↑ Condé Nast, Retrospective: Clare Waight Keller’s Chloé girl [online], Vogue France, 30 stycznia 2017 [dostęp 2024-04-23] (fr.).
- ↑ Aleksandra Lewandowska, Natacha Ramsay-Levi rezygnuje z funkcji dyrektorki kreatywnej Chloé [online], Vogue Polska, 3 grudnia 2020 [dostęp 2024-04-23] (pol.).
- ↑ Julia Właszczuk, Gabriela Hearst odchodzi ze stanowiska dyrektorki kreatywnej Chloé po trzech latach pracy [online], Vogue Polska, 6 lipca 2023 [dostęp 2024-04-23] (pol.).
- ↑ Chemena Kamali appointed creative director at French fashion house Chloe [online], Reuters, 9 października 2023 [dostęp 2024-04-23] (ang.).