Cyganeria (opera Ruggera Leoncavalla)
Cyganeria (La bohème) – czteroaktowa opera Ruggera Leoncavalla do własnego libretta, napisanego według powieści Sceny z życia cyganerii Henri Murgera. Prapremiera miała miejsce 6 maja roku 1897 w weneckim Teatro La Fenice.
Przedstawienie Cyganerii, Théâtre de la Renaissance w Paryżu (1899) | |
Muzyka | |
---|---|
Libretto |
Ruggero Leoncavallo |
Liczba aktów |
4 |
Język oryginału |
Sceny z życia cyganerii Henri Murgera |
Prapremiera |
Osoby
edytujFabuła
edytujMiejsce i czas akcji: Paryż pomiędzy gwiazdkami roku 1837 i 1838.
Akt I
edytujKawiarnia Momus. Młodzi artyści wraz ze swymi ukochanymi świętują Wigilię, mimo że właściciel kawiarni, Gaudenzio, chce ich przepędzić z powodu ich wiecznych długów. Z opresji chce ich uratować Barbemuche, nauczyciel, młodzieniec z dobrego i zamożnego domu, który gotów jest zrobić wszystko, by przyjęli go do swego grona. Oni jednak odrzucają jego propozycję, a Schaunard wygrywa od niego konieczną sumę w bilard[1].
Akt II
edytujPodwórze w miejscu zamieszkania Musetty. Jej dotychczasowy „protektor” postanowił się z nią rozstać, nie regulując jej dotychczasowych zobowiązań finansowych. Wskutek tego zostaje eksmitowana z mieszkania – właśnie w ten wieczór, w który spodziewa się gości. Nie pozostaje jej nic innego, jak przyjąć tłumnie przybyłych na podwórzu kamienicy. Głośna biesiada wywołuje protesty i powoduje awanturę członków Cyganerii z przebudzonymi sąsiadami, solidnymi mieszczanami.
Akt III
edytujPoddasze, na którym mieszkają Musetta i Marcello. Zniechęcona trudami życia u boku malarza dziewczyna postanawia go opuścić. W tym czasie zjawia się poszukująca Rodolfa Mimi, która wcześniej opuściła go dla wicehrabiego Paula. Musetta namawia ją, by wspólnie spróbowały odmienić swe życie – na próżno. Zniecierpliwieni mężczyźni wypraszają obie kobiety ze swego mieszkania.
Akt IV
edytujPoddasze, na którym mieszka Rodolfo. Do poety właśnie powróciła Mimi; jest śmiertelnie chora. Przyszła wraz z Musettą, która przeznacza swą biżuterię na zakup opału, mającego zapewnić Mimi spędzenie ostatnich chwil życia w pomieszczeniu ogrzanym. Gdy rozlegają się dzwony wzywające na pasterkę, Mimi umiera.
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Lesław Czapliński, Pod dachami Paryża. Z życia cyganerii i gryzetek (o „Cyganerii” Ruggero Leoncavalla), w: W kręgu operowych mitów, Kraków 2003.
- Piotr Kamiński, Tysiąc i jedna opera, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 2008.