Cziczilaki

Cziczilaki (gruz. ჩიჩილაკი) – tradycyjna gruzińska ozdoba bożonarodzeniowa, przyjmująca kształt iglastego drzewka. Najpowszechniej spotykana jest w zachodnich regionach kraju – Megrelii i Gurii.

Gotowe cziczilaki na rynku.

Cziczilaki

Prezydenckie Cziczilaki w Pałacu Orbeliani

Wykonanie

Cziczilaki wyrabia się z tyczek z drewna leszczynowego lub orzechowego. Po przycięciu odpowiedniej gałęzi, drewno suszy się na słońcu lub przy piecu przez kilka dni. Następnie ostrym nożem struga się ów drewniany słupek w taki sposób, by uzyskać długie, kręcone strużyny, które na jednym z końców wciąż będą przytwierdzone do „pnia”. W zależności od rozmiaru (20 cm – 3 m), wykonanie cziczilaki zajmuje od pół godziny do dwóch dni. Tradycyjnie jest to zajęcie męskie.

Tradycja

Według miejscowej tradycji cziczilaki symbolizuje rajskie drzewo życia. Współcześnie szczyt „drzewka” ozdabia się drobnymi owocami, jagodami, marzaną, a niekiedy granatami czy jabłkami, co ma symbolizować płodność.

Ozdoba ta związana jest ściśle z okresem Bożego Narodzenia, z uwagi na co w przeddzień przypadającej na 19 stycznia prawosławnej Epifanii cziczilaki pali się.

W okresie radzieckim sprzedawanie cziczilaki było zakazane z uwagi na to, iż jego jasne poskręcane strużyny przyniosły ozdobie przydomek „broda Bazylego” (od Bazylego Wielkiego, świętego żyjącego w IV wieku). W niepodległej Gruzji tradycja związana z cziczilaki zyskała popularność, szczególnie w latach 90., gdy przesiedleńcy z Abchazji i Megrelii przynieśli z sobą cziczilaki do centrum kraju.

Obecnie część Gruzinów postrzega cziczilaki jako bardziej swojski i ekologiczny odpowiednik wycinanej z lasu choinki.

Zwykła wysokość choinki nie przekracza jednego metra, dzięki czemu można ją wygodnie postawić na stole. W przeddzień 2012 roku mieszkaniec Gurii wykonał cziczilaki wysokie na 4 metry. Na targu w Tbilisi sprzedano rekordową wysokość cziczilaki.