Dasowie

Ten artykuł od 2011-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Dasowie – plemię wzmiankowane w Rygwedzie, świętej księdze hinduizmu, jako główni wrogowie Ariów. Dasowie przedstawieni w Rygwedzie to najprawdopodobniej przedstawiciele kultury Harappy zwanej także Cywilizacją znad Indusu. Ich potomkowie do dzisiaj zamieszkują stany południowoindyjskie.

Etymologia

Słowo z sanskrytu wedyjskiego dāsa ma znaczenie niewolnik. Tak wedyjscy Ariowie określali zastaną ludność tubylczą^[1].
Inne znaczenie słowa dāsa to wielbiciel lub sługa. Wiele imion zawiera końcówkę -dāsa, np. Krysznadasa.

Charakterystyka

Dasowie to według tradycji ludzie szpetni, wrogiej mowy, o ciemnej skórze i perkatych nosach. Posiadają wiele sztuk bydła, oraz mieszkają w fortecach zwanych "pur". Cywilizacja harappeńska jest najstarszą cywilizacją miejską na Dekanie, w latach świetności znacznie przewyższała Ariów pod względem stopnia rozwoju.

W czasach pisania Rygwedy, cywilizacja znad Indusu była już zniszczona, główne jej miasta: Harappa i Mohendżo-Daro leżały w gruzach. Zgodnie jednak z Rygwedą, Dasowie wciąż byli w stanie wystawić armie liczące nawet 10 000 ludzi, stąd informacja tam zawarta, iż aryjski bóg Indra "rozbił wiele fortec Dasów".

Przypisy

↑ Tradycje hinduistyczne – kontynuacja i zmiana. W: Marzenna Czerniak-Drożdżowicz: Studia nad pańćaratrą. Tradycja i współczesność. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008, s. 15. ISBN 978-83-233-2645-8.

[1] Tradycje hinduistyczne – kontynuacja i zmiana. W: Marzenna Czerniak-Drożdżowicz: Studia nad pańćaratrą. Tradycja i współczesność. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008, s. 15. ISBN 978-83-233-2645-8.

[1]