Disciplina arcani

Disciplina arcani (łac. nakaz tajemnicy) – zwyczaj w początkowym okresie rozwoju chrześcijaństwa polegający na zatajaniu przed poganami i katechumenami niektórych tajemnic wiary, w obawie przed niezrozumieniem i profanacją.

Historia

Pochodzenia tego zwyczaju należy doszukiwać się w początkach chrześcijaństwa, w okresie prześladowań. Po VI wieku, kiedy religia ta była już ugruntowana, disciplina arcani przestała istnieć^[1]. Zwyczaj ten polegał na tym, że dopiero przed samą uroczystością chrztu ujawniano katechumenom obrzędy sakramentalne i znaczenie symboli chrześcijańskich. Dotyczyło to szczególnie dogmatu o Trójcy św., Eucharystii czy wyznania wiary. Było to spowodowane obawą przed profanacją praktyk religijnych. Wywoływało też tęsknotę za poznaniem tajemnic wiary^[2].

Bibliografia

Red. Wojciech Gajewski, Bogusław Górka, Disciplina arcani w chrześcijaństwie, Wydawnictwo WAM, Kraków 2015, ISBN 978-83-277-0183-1.

Przypisy

↑ Discipline of the Secret. newadvent.org. [dostęp 2022-05-21]. (ang.).
↑ Sztuka chrześcijańska doby katakumb. opoka.org.pl. [dostęp 2022-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-24)]. (pol.).

[1] Discipline of the Secret. newadvent.org. [dostęp 2022-05-21]. (ang.).

[2] Sztuka chrześcijańska doby katakumb. opoka.org.pl. [dostęp 2022-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-24)]. (pol.).

[1]

[2]