Dobre Miasto

miasto w województwie warmińsko-mazurskim

Dobre Miasto (dawniej także Dobremiasto, niem. Guttstadt) – miasto w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej. Ośrodek usługowy i przemysłowy na Pojezierzu Olsztyńskim nad Łyną, ok. 25 km na północ od Olsztyna. Jedno z miast aglomeracji olsztyńskiej.

Dobre Miasto
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Gotycka kolegiata wraz z zabudowaniami kanonickimi
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

olsztyński

Gmina

Dobre Miasto

Aglomeracja

olsztyńska

Data założenia

1326

Prawa miejskie

1329

Burmistrz

Beata Harań

Powierzchnia

4,86[1] km²

Populacja (01.01.2024)
• liczba ludności
• gęstość


9255[1]
1904,3 os./km²

Strefa numeracyjna

89

Kod pocztowy

11-040

Tablice rejestracyjne

NOL

Położenie na mapie gminy Dobre Miasto
Mapa konturowa gminy Dobre Miasto, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dobre Miasto”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Dobre Miasto”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Dobre Miasto”
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego
Mapa konturowa powiatu olsztyńskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Dobre Miasto”
Ziemia53°59′15″N 20°23′45″E/53,987500 20,395833
TERC (TERYT)

2814034

SIMC

0964614

Urząd miejski
ul. Warszawska 14
11-040 Dobre Miasto
Strona internetowa
BIP

Dobre Miasto leży na Warmii[2], na obszarze dawnej pruskiej Pogezanii[3].

Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. Dobre Miasto ma 9255 mieszkańców[1].

Początkowo miasto nazywało się Guddamistan, tj. z niem. Gudestat, od pruskiego plemienia Gudde. Z czasem niemieccy osadnicy przekręcili ją na Guttstadt, które tłumaczono na język łaciński jako Bona Civitas, a na polski Dobre Miasto[4]. Formy nazewnicze do 1945 roku: niem. Guttstadt – inne nazwy: Guddestat, Godenstat, Gudinstat, Gutberg, Gutenstat, Guthenstadt, Guthinstadt), od 1946 oficjalnie Dobre Miasto[5].

Herb przedstawia jelenia trzymającego w pysku gałązkę dębu z dwoma żołędziami, stojącego na zielonej trawie. Patronką jest święta Katarzyna Aleksandryjska. Herb i flagę gminy ustanowiono Uchwałą Rady Miejskiej w Dobrym Mieście z 20 lutego 2020[6].

Historia

edytuj
 
Wzór pieczęci miejskiej z XIV w.

Dobre Miasto powstało w 1325 w miejscu grodu pruskiego, położonego pośród bagien i rozlewisk, nad brzegiem rzeki Łyny, na sztucznej wyspie powstałej po przekopaniu kanału, tzw. Dużej Łyny dla potrzeb obronnych i młyna. W dniu 26 grudnia 1329 biskup warmiński Henryk II Wogenap nadał osadzie prawa miejskie na prawie chełmińskim. Z 1336 pochodzi łaciński zapis miasta – Bona Civitas. W 1347 do Dobrego Miasta z Głotowa przeniesiono kapitułę biskupią. W 1356 podczas napadu Litwinów zniszczeniu uległy zabudowania kolegiaty. W latach 1373–1396 wybudowano kolegiatę, zabudowania rezydencyjne i gospodarcze kapituły, a miasto obwiedziono murami miejskimi z trzema bramami i basztami. W 1414 nastąpił najazd wojsk polskich, które spaliły miasto porzucone przez mieszkańców.

 
Tryptyk Mariacki z XV w. w kolegiacie
 
Panorama z 1874

Dobre Miasto było ośrodkiem dóbr biskupich, siedzibą kapituły kolegiackiej (do 1811), a także ośrodkiem handlu i rzemiosła. Mieszczanie trudnili się tkactwem i piwowarstwem, handlowali lnem, zbożem, tytoniem i solą. W 1454 doszło do buntu mieszczan przeciw biskupowi Franciszkowi Kuhsmalzowi. Zniszczono wówczas rezydencję w Smolajnach. W 1466, na mocy postanowień pokoju toruńskiego wraz z całą Warmią, znalazło się w granicach inkorporowanych do Polski Prus Królewskich (mieszczanie poparli Związek Pruski). W latach 1519–1521 podczas wojny polsko-krzyżackiej Dobre Miasto było okupowane przez armię wielkiego mistrza Albrechta Hohenzollerna, która obrabowała skarbiec kolegiaty. W latach 1626–1629 było okupowane przez wojska szwedzkie Gustawa Adolfa, które w 1627 zniszczyły miasto, a wycofując się, zrabowały bibliotekę kapituły. W XVII i XVIII miasto znane było ze złotnictwa.

Do rozbiorów Dobre Miasto znajdowało się na autonomicznym obszarze podległym władzy biskupów warmińskich – Dominium Warmińskim, pełniło funkcję tzw. komory. W 1711 zmarł w nim i został pochowany kanclerz wielki koronny Andrzej Załuski. W 1719 całkowicie spłonął pałac biskupi. W 1771 doszło do pożaru, który zniszczył większą część zabudowy. Rok później miasto dostało się pod zabór pruski. W 1801 większą część zabudowy zniszczył kolejny pożar. W 1807 stacjonowały w nim wojska gen. Józefa Zajączka. W październiku 1810 dekretem króla Prus zlikwidowano kolegiatę. W 1828 uruchomiona została pierwsza fabryka sukna. W latach 1830–1834 wybudowano w mieście kościół ewangelicki, którego fundatorem był Fryderyk Wilhelm III, a projektantem Karl Friedrich Schinkel. W 1848 doszło do buntu biedoty miejskiej, zdławionego przez władze. W 1852 powstała wytwórnia wyrobów rymarskich. W latach 1865–1896 było siedzibą władz powiatu lidzbarskiego. W 1884 wybudowano linię kolejową łączącą Dobre Miasto z Olsztynem i Ornetą.

W 1939 miało 5931 mieszkańców[potrzebny przypis]. Podczas II wojny światowej zniszczenia wynosiły ponad 65% zabudowy, w tym całkowicie rynku i otoczenia. Po wojnie miasto zostało odbudowane i rozbudowane, bez odbudowy rynku, powstała Warmińska Fabryka Maszyn Rolniczych Warfama, filia Zakładów Przemysłu Cukierniczego Jutrzenka[7], fabryka mączki drzewnej, mleczarnia i zakłady drzewne[8]. 14 maja 1960 prymas Polski kardynał Stefan Wyszyński przywrócił kapitułę kolegiacką.

W latach 1958–1972 miasto było siedzibą gromady Dobre Miasto, do niej nie należąc. W latach 1975–1998 w województwie olsztyńskim.

Zabytki

edytuj

Liczba mieszkańców

edytuj
  • 1772: 1731
  • 1852: 3302
  • 1920: 5132
  • 1938: 6018
  • 1955: 4315
  • 1961: 5687
  • 2018: 10 239[potrzebny przypis]

Transport

edytuj
 
baszta Bociania przy drodze krajowej nr 51

Miasto jest węzłem drogowym ze stacją kolejową.

W mieście krzyżują się droga krajowa oraz trzy wojewódzkie:

Linia kolejowa:

W mieście działa klub piłkarski DKS Dobre Miasto.

Wspólnoty wyznaniowe

edytuj
 
Cerkiew św. Mikołaja

Miasta partnerskie

edytuj
 
Urząd Miejski

Lista miast partnerskich Dobrego Miasta[11]:

Współpraca krajowa

edytuj

Ludzie związani z Dobrym Miastem‎

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: ‎‎Ludzie związani z Dobrym Miastem‎.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2024 roku [online], Główny Urząd Statystyczny, 22 lipca 2024 [dostęp 2024-10-23] (pol.).
  2. Marian Biskup. Rozwój sieci miast pruskich do drugiej połowy XVII w. „Kwartalnik Historii Kultury Materialnej”. 28 (3), s. 409, 1980. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. ISSN 0023-5881. Cytat: Biskupi na środkowej i południowej Warmii lokowali […] Dobre Miasto (1329 r.) […]. (pol.). 
  3. Rys historyczny. Szlak Świętej Warmii. [dostęp 2022-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-17)]. Cytat: […] środkowa część (Dobre Miasto, Orneta) przynależała do Pogezanii […]. (pol.).
  4. Skurzyński 2004 ↓, s. 98.
  5. Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. nr 44, poz. 85)
  6. Uchwała XXVI/129/2020 w sprawie ustanowienia herbu, flagi oraz pieczęci Gminy Dobre Miasto [online], BIP Dobre Miasto [dostęp 2020-09-11].
  7. Jan Bałdowski, Warmia i Mazury, mały przewodnik, Warszawa: Sport i Turystyka, 1977, s. 69.
  8. Wojciech Jankowski, Mały przewodnik po Polsce, Warszawa: Sport i Turystyka, 1983, s. 105, ISBN 83-217-2329-2.
  9. Christofer Herrmann, Warmia i Mazury – przewodnik po zabytkach sztuki [online] [dostęp 2019-05-29] (ang.).
  10. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2018-10-24].
  11. Współpraca samorządowa. Urząd Miejski w Dobrym Mieście. [dostęp 2011-06-21].
  12. Strona gminy Nieporęt

Bibliografia

edytuj
  • Tomasz Darmochwał, Marek Jacek Rumiński, Warmia Mazury, przewodnik, Białystok: TD, 1996, s. 84–85, ISBN 83-902165-0-7.
  • Piotr Skurzyński, Warmia, Mazury, Suwalszczyzna, Warszawa: Sport i Turystyka – Muza, 2004, s. 98–100, ISBN 83-7200-631-8.
  • Miasta polskie w Tysiącleciu, t. II, Wrocław – Warszawa – Kraków: Ossolineum, 1967, s. 116–117.

Linki zewnętrzne

edytuj
  NODES
admin 1
INTERN 1