Edward Stawiarz
Edward Jan Stawiarz (ur. 16 czerwca 1940 w Zakrzowie[1]) – polski lekkoatleta, dwukrotny olimpijczyk. Były prezes WKS Wawelu Kraków.
| Data i miejsce urodzenia |
16 czerwca 1940 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
171 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Startował w biegach długodystansowych i biegu maratońskim. Na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie zajął 12. miejsce w finale biegu na 5000 metrów[2]. Był czwarty na tym dystansie w finale Pucharu Europy w 1967 w Kijowie. Uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku, gdzie odpadł w eliminacjach biegów na 5000 metrów i 10 000 metrów[1]. Na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach wystąpił w biegu maratońskim, ale go nie ukończył[3]. Zajął 40. miejsce w maratonie na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium[1].
Był mistrzem Polski w biegu na 10 000 metrów w 1966, 1968 i 1969, a także w biegu maratońskim w 1971, 1972 i 1973. Zdobył srebrne medale w biegu na 5000 metrów w 1965, w biegu na 10 000 metrów w 1970 oraz w biegu przełajowym (6 km) w 1967, a także brązowe medale na 5000 m w 1964, w maratonie w 1974 oraz w biegu przełajowym w 1963 (6 km), 1964 (6 km), 1965 (5 km), 1966 (6 km) i 1972 (12 km)[4].
W latach 1962–1970 wystąpił w dwudziestu meczach reprezentacji Polski (20 startów), odnosząc 6 zwycięstw indywidualnych[5].
Był rekordzistą Polski w klubowej sztafecie 3 × 1000 metrów (7:19,8, 8 maja 1966, Kraków)[6].
Rekordy życiowe Stawiarza[7][6]:
| Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
|---|---|---|
| bieg na 800 metrów | 19 września 1966, Kraków | 1:51,4 |
| bieg na 1000 metrów | 11 maja 1966, Wałcz | 2:24,2 |
| bieg na 1500 metrów | 10 lipca 1966, Wrocław | 3:44,9 |
| bieg na 3000 metrów | 25 czerwca 1967, Poznań | 8:03,2 |
| bieg na 5000 metrów | 20 lipca 1968, Leningrad | 13:46,2 |
| bieg na 10 000 metrów | 21 lipca 1968, Leningrad | 28:54,2 |
| bieg na 3000 metrów z przeszkodami | 11 lipca 1966, Wrocław | 8:58,2 |
| bieg maratoński | 25 czerwca 1972, Dębno | 2:18:35,8 |
Był zawodnikiem LZS Olszanica (1958-1960) i Wawelu Kraków (1960-1975). Po zakończeniu kariery został trenerem i działaczem sportowym. Był członkiem zarządu Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. Jest odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1999) oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi[6].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Edward Stawiarz [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-01] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 523–524 [dostęp 2020-08-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 539 [dostęp 2020-08-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 63, 73, 88, 282, 283 i 185. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984, s. 360.
- ↑ a b c Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Od Chamonix do Vancouver. Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2010. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2010, s. 481. ISBN 978-83-86320-01-1.
- ↑ Henryk Gąszczak: Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007. [dostęp 2011-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-30)]. (pol.).
Bibliografia
edytuj- Bogdan Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 2: N-Ż. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, s. 221. ISBN 83-7407-050-1.
- Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Od Chamonix do Vancouver. Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2010. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2010, s. 481. ISBN 978-83-86320-01-1.
- Henryk Kurzyński: Biografie członków Wunderteamu. W: Andrzej Karczmarski: Wunderteam. Lekkoatletyczna drużyna marzeń. Pruszków: Star Press, 2004, s. 143. ISBN 83-920565-0-7.
- Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
- Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.