Elephantulini

	Elephantulini
	Dumbacher, Carlen & Rathbun, 2016
	; Przedstawiciel plemienia – ryjoskoczek zaroślowy (E. intufi)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	ryjkonosowe
Rodzina	ryjkonosowate
Podrodzina	Macroscelidinae
Plemię	Elephantulini
	Typ nomenklatoryczny
	Plemię: Elephantulus O. Thomas & Schwann, 1906; Rodzaj:Macroscelides rupestris A. Smith, 1831
Synonimy
	Rodzaju: Nasilio O. Thomas & Schwann, 1906; Elephantomys Broom, 1937;
	Rodzaju: Nasilio O. Thomas & Schwann, 1906; Elephantomys Broom, 1937;
Rodzaj i gatunki
	Elephantulus O. Thomas & Schwann, 1906 – ryjoskoczek; 10 gatunków (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście
	Elephantulus O. Thomas & Schwann, 1906 – ryjoskoczek; 10 gatunków (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Elephantulini – monotypowe plemię ssaków z podrodziny Macroscelidinae w obrębie rodziny ryjkonosowatych (Macroscelididae).

Zasięg występowania

Plemię obejmuje gatunki występujące w środkowej, zachodniej i południowej Afryce^[5]^[6].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 94–148 mm, długość ogona 86–162 mm, długość ucha 19–36 mm, długość tylnej stopy 27–42 mm; masa ciała 31–83 g^[7]^[8]. Wzór zębowy: I ${\tfrac {3}{3}}$ C ${\tfrac {1}{1}}$ P ${\tfrac {4}{4}}$ M ${\tfrac {2}{2}}$ (x2) = 40^[7].

Systematyka

Rodzaj zdefiniowali w 1906 roku brytyjscy zoolodzy Oldfield Thomas i Harold Schwann na łamach Proceedings of the Zoological Society of London^[2]. Na gatunek typowy wyznaczono w ramach oryginalnego oznaczenia ryjoskoczka skalnego (E. rupestris)

Etymologia

Elephantulus: gr. ελεφας elephas, ελεφαντος elephantos „słoń”^[9]; łac. przyrostek zdrabniający -ulus^[10].
Nasilio: zdrobnienie łac. nasus „nos”^[11]. Gatunek typowy: Macroscelides brachyrynchus A. Smith, 1836.
Elephantomys: gr. ελεφας elephas, ελεφαντος elephantos „słoń”^[9]; μυς mus, μυος muos „mysz”^[12]. Gatunek typowy: †Elephantomys langi Broom, 1937 (= †Elephantulus broomi Corbet & Hanks, 1968).

Podział systematyczny

Do plemienia należy jeden rodzaj z następującymi występującymi współcześnie gatunki^[13]^[8]^[5]^[4]:

Elephantulus fuscipes (O. Thomas, 1894) – ryjoskoczek ciemnostopy
Elephantulus brachyrhynchus (A. Smith, 1834) – ryjoskoczek krótkonosy
Elephantulus fuscus (W. Peters, 1852) – ryjoskoczek ciemny
Elephantulus intufi (A. Smith, 1836) – ryjoskoczek zaroślowy
Elephantulus rupestris (A. Smith, 1831) – ryjoskoczek skalny
Elephantulus myurus O. Thomas & Schwann, 1906 – ryjoskoczek zuluski
Elephantulus edwardii (A. Smith, 1839) – ryjoskoczek przylądkowy
Elephantulus pilicaudus Smit, 2008 – ryjoskoczek włochatoogonowy

Opisano również gatunki wymarłe z plejstocenu dzisiejszej Południowej Afryki:

Elephantulus antiquus Broom, 1948^[14]
Elephantulus broomi Corbet & Hanks, 1968^[15]

Przypisy

↑ J.P. Dumbacher, E.J. Carlen & G.B. Rathbun. Petrosaltator gen. Nov., a new genus replacement for the North African sengi Elephantulus rozeti (Macroscelidea; Macroscelididae). „Zootaxa”. 4136 (3), s. 576, 2016. DOI: 10.11646/zootaxa.4136.3.8. (ang.).
↑ ^a ^b ^c O. Thomas & H. Schwann. [On mammals collected by Mr. C. H. B, Grant in the Zoutpansberg District of the Transvaal, and presented to the National Collection by Mr. C. D. Rudd]. „Abstract of the Proceedings of the Zoological Society of London”. 33, s. 10, 1906. (ang.).
↑ R. Broom. On some new pleistocene mammals fromlimestone caves of the Transvaal. „South African Journal of Science”. 33, s. 758, 1937. (ang.).
↑ ^a ^b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 21. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 114. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Genus Elephantulus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-30].
↑ ^a ^b S. Heritage: Family Macroscelididae (Sengis). W: R.A. Mittermeier & D.E. Wilson (red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 8: Insectivores, Sloths and Colugos. Barcelona: Lynx Edicions, 2018, s. 231–234. ISBN 978-84-16728-08-4. (ang.).
↑ ^a ^b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 75. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑ ^a ^b Jaeger 1944 ↓, s. 104.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 546.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 143.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 141.
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-08-20]. (ang.).
↑ R. Broom. Some South African Pliocene and Pleistocene mammals. „Annals of the Transvaal Museum”. 21 (1), s. 5, 1948. (ang.).
↑ G.B. Corbet & J. Hanks. A revision of the elephant-shrews, family Macroscelididae. „Bulletin of the British Museum (Natural History) Zoology”. 16 (2), s. 54, 1968. (ang.).

Bibliografia

Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).

[dum&inni-1] J.P. Dumbacher, E.J. Carlen & G.B. Rathbun. Petrosaltator gen. Nov., a new genus replacement for the North African sengi Elephantulus rozeti (Macroscelidea; Macroscelididae). „Zootaxa”. 4136 (3), s. 576, 2016. DOI: 10.11646/zootaxa.4136.3.8. (ang.).

[Thomas&Schwann-2] O. Thomas & H. Schwann. [On mammals collected by Mr. C. H. B, Grant in the Zoutpansberg District of the Transvaal, and presented to the National Collection by Mr. C. D. Rudd]. „Abstract of the Proceedings of the Zoological Society of London”. 33, s. 10, 1906. (ang.).

[Broom-3] R. Broom. On some new pleistocene mammals fromlimestone caves of the Transvaal. „South African Journal of Science”. 33, s. 758, 1937. (ang.).

[Cichocki&inni-4] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 21. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-5] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 114. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Wilson&Reeder-6] D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Genus Elephantulus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-30].

[Heritage-7] S. Heritage: Family Macroscelididae (Sengis). W: R.A. Mittermeier & D.E. Wilson (red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 8: Insectivores, Sloths and Colugos. Barcelona: Lynx Edicions, 2018, s. 231–234. ISBN 978-84-16728-08-4. (ang.).

[amw-8] Class Mammalia. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 75. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=134_104]-9] Jaeger 1944 ↓, s. 104.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=276_546]-10] Jaeger 1944 ↓, s. 546.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=173_143]-11] Jaeger 1944 ↓, s. 143.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=171_141]-12] Jaeger 1944 ↓, s. 141.

[asm-13] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-08-20]. (ang.).

[bro-14] R. Broom. Some South African Pliocene and Pleistocene mammals. „Annals of the Transvaal Museum”. 21 (1), s. 5, 1948. (ang.).

[cor&han-15] G.B. Corbet & J. Hanks. A revision of the elephant-shrews, family Macroscelididae. „Bulletin of the British Museum (Natural History) Zoology”. 16 (2), s. 54, 1968. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]