Eparchia żytomierska
Eparchia żytomierska – jedna z eparchii Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego. Jej stolicą jest miasto Żytomierz[1]. Jej obecnym ordynariuszem jest metropolita Nikodem (Horenko), zaś funkcje katedry pełni sobór Przemienienia Pańskiego w Żytomierzu[2].
Sobór Przemienienia Pańskiego w Żytomierzu | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Siedziba | |
Data powołania |
1944 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Sobór | |
Biskup diecezjalny |
metropolita żytomierski i nowogrodzko-wołyński Nikodem (Horenko) |
Biskup senior |
emerytowany biskup żytomierski Guriasz (Kuźmenko) |
Dane statystyczne | |
Liczba dekanatów |
15 |
Liczba klasztorów |
2 |
Położenie na mapie Żytomierza | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
Położenie na mapie obwodu żytomierskiego | |
50°15′26,8″N 28°39′26,9″E/50,257444 28,657472 | |
Strona internetowa |
Historia
edytujOd 1799 do 1944 obszar dzisiejszej eparchii żytomierskiej był częścią eparchii wołyńskiej. W 1944 dokonano podziału tejże eparchii, wyodrębniając m.in. eparchię żytomierską i owrucką. W momencie powstania liczyła ona 221 parafii. W ciągu kolejnych dwóch dekad władze radzieckie dokonały masowych likwidacji prawosławnych placówek duszpasterskich; w 1988 funkcjonowały jedynie 142 parafie[1]. Odrodzenie działalności eparchii nastąpiło dopiero po 1989. Arcybiskupem żytomierskim był wówczas Hiob (Tywoniuk)[1].
22 czerwca 1993 z terytorium eparchii żytomierskiej i owruckiej wyodrębniona została samodzielna eparchia owrucka. Pozostała część administratury otrzymała nazwę eparchii żytomierskiej, zaś jej zwierzchnicy mieli nosić tytuł biskupów żytomierskich i nowogrodzko-wołyńskich[1]. Pierwszym biskupem eparchii w nowych granicach został Guriasz (Kuźmenko)[1], który sprawował urząd do 2011, gdy zastąpił go Nikodem (Horenko) (od 2014 arcybiskup[3], a od 2017 metropolita[4]).
Biskupi żytomierscy
edytuj- Warłaam (Szyszacki) (1795–1799)
- Damaskin (Maluta) (1940–1941)
- Bazyli (Ratmirow) (1941)
- Leoncjusz (Filippowicz) (1941–1943)
- Antoni (Krotewycz) 1944 – 1946
- Aleksander (Winogradow) (1947–1949)
- Sergiusz (Łarin) (1949–1950)
- Nifont (Sapożkow) (1950–1951)
- Włodzimierz (Kobiec) (1951–1956)
- Benedykt (Polakow) (1956–1958)
- Eumeniusz (Chorolski) (1958–1967)
- Palladiusz (Kaminski) (1968–1977)
- Jan (Bodnarczuk) (1977–1989)
- Hiob (Tywoniuk) (1989–1996)
- Guriasz (Kuźmenko) (1996–2011)
- Nikodem (Horenko) (od 2011)
Dekanaty
edytujW skład eparchii wchodzi 15 dekanatów:[5]
- andruszowski;
- baranowski;
- berdyczowski;
- cudnowski;
- czerniachiwski;
- czerwonoarmijski;
- korostyszowski;
- lubarski;
- nowogrodzki – Przemienienia Pańskiego;
- nowogrodzki – Świętej Trójcy;
- popilniański;
- romaniwski;
- różyński;
- żytomierski miejski;
- żytomierski rejonowy.
Monastery
edytujNa terenie eparchii działają następujące klasztory[6]:
- monaster Przemienienia Pańskiego w Tryhorach, męski
- monaster Narodzenia Pańskiego w Czerwonem, żeński
W granicach eparchii znajdują się ponadto stauropigialne monastery: św. Jerzego w Horodnicy oraz św. Anastazji Rzymianki w Żytomierzu[7].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e ЖИТОМИРСЬКА єпархія
- ↑ Житомирська єпархія
- ↑ Ж У Р Н А Л № 44
- ↑ Українська Православна Церква урочисто відзначила День Хрещення Русі
- ↑ Spis dekanatów na stronie eparchii (ukr.)
- ↑ Wykaz monasterów
- ↑ Журнали засідання Священного Синоду Української Православної Церкви від 10 лютого 2011 року