Fanny Ardant
Fanny Marguerite Judith Ardant (ur. 22 marca 1949 w Saumur) – francuska aktorka, reżyserka, scenarzystka i piosenkarka. Dwukrotna laureatka Cezara[1].
Fanny Ardant (2020) | |
Imię i nazwisko |
Fanny Marguerite Judith Ardant |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Zawód |
aktorka, reżyserka, scenarzystka, piosenkarka |
Lata aktywności |
od 1974 |
Życiorys
edytujUrodziła się w Saumur w departamencie Maine i Loara jako córka dyplomaty wojskowego pułkownika Jean–Marie Ardanta[2]. Jest spokrewniona z Charlesem Ardantem du Picqem[3]. Dzieciństwo spędziła podróżując po Europie[4]. Dorastała w Monako do 17 roku życia, kiedy to przeprowadziła się do Aix-en-Provence, aby studiować stosunki międzynarodowe w Instytucie Nauk Politycznych, który ukończyła po trzech latach w 1971.
Mając dwadzieścia kilka lat, jej zainteresowania skierowały się w stronę teatru. Po kursie aktorskim u Jeana Périmony[5], w 1974 po raz pierwszy pojawiła się na scenie w sztuce Pierre’a Corneille’a Polieukt. Wystąpiła też w przedstawieniach: Mistrz zakonu Santiago Henry’ego de Montherlanta (1976), Estera Jeana Racine’a (1977), Elektra Jeana Giraudoux (1978) i Złota czaszka Paula Claudela (1979).
Debiutowała na ekranie w niewielkiej roli Marie-Paule w dramacie Marie–poupée (1976) z André Dussollier. Następnie wystąpiła jako Jeanne Laurent w miniserialu fantastycznonaukowym TF1 Mutant (Le mutant, 1978) z Gillesem Kohlerem, dreszczowcu Psy (Les chiens, 1979) u boku Gérarda Depardieu i jako Natacha w serialu France 3 Kino 16: Muza i Madonna (Cinéma 16: La muse et la Madone, 1979) z Françoise Fabian i Francisem Husterem. Zwróciła na siebie uwagę w roli Fanny Vilatte w miniserialu Antenne 2 Lata marzeń i złudzeń (Les dames de la côte, 1979–1980) z Edwige Feuillère, z którą spotkała się ponownie na planie miniserialu Antenne 2 Głowa rodziny (Le chef de famille, 1982), gdzie zagrała Catarinę Coste, znaną jako Katy.
Po występie w roli Véronique w dramacie muzycznym Claude’a Leloucha Jedni i drudzy (Les uns et les autres, 1980), François Truffaut powierzył jej rolę Mathilde Bauchard w melodramacie Kobieta z sąsiedztwa (La femme d’à côté, 1981)[6], za którą była nominowana do Cezara dla najlepszej aktorki. W 1983 powróciła na scenę w roli tytułowej w inscenizacji Augusta Strindberga Panna Julia, gdzie jej poprzedniczką była Isabelle Adjani. Volker Schlöndorff zaangażował ją do roli księżnej Oriane de Guermantes w Miłość Swanna (Un amour de Swann, 1983) na podstawie fragmentów W poszukiwaniu straconego czasu Marcela Prousta z udziałem Jeremy’ego Ironsa, Ornelli Muti i Alaina Delona.
Zasiadała w jury konkursu głównego na 43. MFF w Cannes (1990).
Ze związku z aktorem Dominique Leverdem ma córkę Lumir (ur. 4 kwietnia 1975). W latach 1981–1984 jej partnerem był François Truffaut, z którym miała córkę Joséphine (ur. 28 września 1983). Daughter: Lumir (ur. 1975). Ze związku z producentem filmowym Fabio Conversim ma córkę Baladine (ur. 24 kwietnia 1990).
Filmografia
edytuj- Marie-poupée (1976)
- Psy (Les Chiens, 1979) jako L'infirmičre
- La Muse et la Madone (1979) jako Natacha
- Jedni i drudzy (Les uns et les autres, 1981) jako Véronique
- Kobieta z sąsiedztwa (La femme d'a côté, 1981) jako Mathilde Bauchard
- Opowieści Niesamowite: Upadek domu Usherów (Histoires extraordinaires: La chute de la maison Usher, 1981) jako Madeline Usher
- Byle do niedzieli (Vivement dimanche!, 1983) jako Barbara Becker
- Życie jest powieścią (La vie est un roman, 1983) jako Livia Cerasquier
- Desiderio (1983) jako Lucia
- Benvenuta (1983) jako Benvenuta
- Miłość Swanna (Un amour de Swann, 1984) jako księżna Guermantes
- Miłość aż po śmierć (L’Amour a mort, 1984) jako Judith Martignac
- Les Enragés (1985) jako Jessica Melrose
- Vivement Truffaut (1985) jako ona sama/Barbara
- Następne lato (L'Été prochain, 1985) jako Dina
- Melodramat (Mélo, 1986) jako Christiane Levesque
- Narada rodzinna (Conseil De Familie, 1986) jako matka
- Paltoquet (Le Paltoquet, 1986) jako Lotte
- Rodzina (La Famiglia, 1987) jako Adriana w dojrzałym wieku
- Lęk i miłość (Paura e amore, 1988) jako Velia
- Médecins des hommes (1988)
- Australia (1989) jako Jeanne Gauthier
- Aventure de Catherine C. (1990) jako Catherine Crachat
- Strach przed ciemnością (Afraid of the Dark, 1991) jako Miriam
- Amok (1993) jako Elle
- Pułkownik Chabert (Le Colonel Chabert, 1994) jako Countess Ferraud
- Po tamtej stronie chmur (Al di là delle nuvole, 1995) jako Patricia
- Sto i jedna noc (Les cent et une nuits, 1995) jako La star qui tourne la nuit
- Sabrina (1995) jako Irčne
- Śmieszność (Ridicule, 1996) jako madame de Blayac
- Robienie filmów to dla mnie życie (Fare un film per me è vivere, 1996)
- Désiré (1996) jako Odette
- Pedał (Pédale douce, 1996) jako Eva
- Kolacja (La Cena, 1998) jako Flora
- Elizabeth (1998) jako Maria z Gwizjuszy
- Balzac (1999) jako Ewelina Hańska
- Syn Francuza (Le fils du Français, 1999) jako Anne
- Libertyn (Le Libertin, 2000) jako madame Therbouche
- Boskie jak diabli (Sin noticias de Dios, 2001) jako Marina D’Angelo
- Change moi ma vie (2001) jako Nina
- Wieczna Callas (Callas Forever, 2002) jako Maria Callas
- 8 kobiet (8 femmes, 2002) jako Pierrette
- Sarah (2003) jako Sarah Bernhardt
- Nathalie... (2003) jako Catherine
- L' Odore del sangue (2004) jako Silvia
- Rok potopu (El año del diluvio, 2004) jako Sor Consuelo
- Zakochany Paryż (Paris, je t'aime, 2006) jako Fanny Forestier
- Le Beau monde (2006)
- Czytadło (Roman de gare, 2007) jako Judith Ralitzer
- Godzina szczytu (L'ora di punta, 2007) jako Caterina
- Sekrety (Ha-Sodot, 2007) jako Anouk
- Witaj, Do widzenia (Hello Goodbye, 2008) jako Gisele Gaash
- Boski (Il divo, 2008) jako żona ambasadora Francji
- Twarz (Visage, 2009) jako producentka / żona Hérode
- Trésor (2009) jako Françoise Lagier
Nagrody
edytujRok | Nagroda | Kategoria | Film |
---|---|---|---|
1997 | Cezar | Najlepsza aktorka | Pedał (1996) |
2002 | Srebrny Niedźwiedź 52. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie |
Najlepszy zespół aktorski | 8 kobiet (8 femmes, 2002) |
Europejska Nagroda Filmowa | Najlepszy zespół aktorski | ||
2003 | Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Moskwie | Nagroda im. Stanisławskiego[7] | – |
2004 | Nastro d’argento | Europejska srebrna wstążka | – |
2020 | Cezar | Najlepsza aktorka w roli drugoplanowej | Poznajmy się jeszcze raz (La Belle Époque, 2019) |
Przypisy
edytuj- ↑ Fanny Ardant Biography. AllMovie. [dostęp 2024-08-14]. (ang.).
- ↑ Fanny Ardant Biography (1949–). Film Reference. [dostęp 2024-08-14]. (ang.).
- ↑ Charles Ardant du Picq. Patrimoine de Cognac 87. [dostęp 2024-08-14]. (fr.).
- ↑ Fanny Ardant biographie. AlloCiné. [dostęp 2024-08-14]. (fr.).
- ↑ Kinorama: Fanny Ardant „łagodzić cudze cierpienie”. „Film”. nr 50 (1797)/1983 (XXXVIII), s. 12, 1983-12-11. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X.
- ↑ Fanny Ardant. Rotten Tomatoes. [dostęp 2024-08-14]. (ang.).
- ↑ 25th Moscow International Film Festival (2003). MIFF. [dostęp 2024-08-14]. (ang.).
Bibliografia
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Fanny Ardant w bazie IMDb (ang.)
- Fanny Ardant w bazie Filmweb
- Fanny Ardant w bazie IMDb (ang.)
- Fanny Ardant w bazie Discogs.com (ang.)
- ISNI: 0000000121487880
- VIAF: 117976129
- LCCN: n97878454
- GND: 122843649
- BnF: 13890854z
- SUDOC: 077445554
- SBN: RAVV096849
- NLA: 35816293
- NKC: ola2002146934
- BNE: XX1267074
- NTA: 073879703
- BIBSYS: 4080300
- CiNii: DA13913695
- PLWABN: 9810556033805606
- NUKAT: n2009148183
- J9U: 987007330774005171
- CANTIC: a12360600
- LNB: 000242945
- KRNLK: KAC2020L4774
- LIH: LNB:BTfJ;=Bc