Flaga Włoch

Flaga Włoch
bandiera d’Italia
(il Tricolore)
	Informacje
W użyciu
Proporcje	2:3
Wprowadzona	19 czerwca 1946
	Warianty
W użyciu	Bandera państwowa
W użyciu	Bandera cywilna
W użyciu	Bandera wojenna
	Multimedia w Wikimedia Commons

Flaga Włoch – jeden z symboli państwowych Republiki Włoskiej, który jest w kształcie prostokąta podzielonego na trzy pionowe pasy w barwach: zielona, biała, czerwona.

Symbolika

Trójkolorowe pasy nawiązują do rewolucji francuskiej, podkreślając znaczenie trzeciego stanu w rządzeniu państwem. Potocznie uważa się także, że kolory symbolizują: zielony – wolność, nadzieja i krajobraz śródziemnomorski, biały – wiara katolicka i ośnieżone szczyty Alp, czerwony – męstwo i krew tych, którzy walczyli o zjednoczenie Włoch^[1]. Taki sam zestaw kolorów mają flagi państwowe: Meksyku, Bułgarii, Węgier, Iranu.

Historia

Po raz pierwszy trójkolorowa flaga pojawiła się w 1795 roku w Bolonii podczas zamieszek studenckich. Oficjalnie flagą włoską została w 1796 roku dzięki Napoleonowi, który ją przyjął dla Legionu Lombardzkiego. Używano jej od 11 maja 1798 do 20 sierpnia 1802. Towarzyszyła wszystkim walkom o niepodległość, łącząc się z ideami jedności i niepodległości narodowej. W 1848 król Sardynii przywrócił ją i w centrum umieścił herb swej dynastii sabaudzkiej. Pod koniec II wojny światowej trójkolorowa flaga bez symboli była uznawana za flagę Włoskiej Republiki Socjalnej. W obecnym kształcie została zatwierdzona w konstytucji republiki 19 czerwca 1946.