Fredrik Bjerkeengen

norweski skoczek narciarski

Fredrik Bjerkeengen (ur. 11 listopada 1988 w Kolbu[2]) – norweski skoczek narciarski, reprezentant klubu Kolbukameraten IL. Uczestnik mistrzostw świata juniorów (2007). Drugi zawodnik klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego w sezonie 2012/2013.

Fredrik Bjerkeengen
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1988
Kolbu

Klub

Kolbukameraten IL

Debiut w PŚ

24 listopada 2012 w Lillehammer (47. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

3 lutego 2013 w Harrachovie (24. miejsce)

Rekord życiowy

223,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (26 lutego 2012)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Puchar Kontynentalny
srebro 2. miejsce
2012/2013

Przebieg kariery

edytuj

W Pucharze Kontynentalnym debiutował w marcu 2006, a pierwsze punkty zdobył w jego letniej edycji we wrześniu 2008 w Lillehammer. W sierpniu 2009 w tej samej miejscowości zajął drugie miejsce, przegrywając tylko z Roarem Ljøkelsøyem[3].

W Pucharze Świata zadebiutował 24 listopada 2012 w Lillehammer, zajmując 47. miejsce[3]. 26 stycznia 2013 po raz pierwszy w karierze zwyciężył w zawodach Pucharu Kontynentalnego. Stało się to na skoczni w Titisee-Neustadt[4]. 3 lutego 2013 w Harrachovie zdobył pierwsze punkty Pucharu Świata, zajmując 24. miejsce[3]. Zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego 2012/2013, do zwycięzcy – Anže Semeniča – tracąc 11 punktów[5].

Po sezonie 2019/2020 zakończył karierę sportową[6].

Jest rekordzistą skoczni Snowflake w Westby, gdzie 10 lutego 2008 oddał skok na odległość 130 metrów, o 4,5 metra bijąc rekord Słoweńca Primoža Rogliča z 2007[7].

Swój rekord życiowy ustanowił jako przedskoczek na mistrzostwach świata w lotach w 2012 roku na skoczni Vikersundbakken w Vikersund. Wynosi on 223,0 metry[1].

Indywidualnie

edytuj
2007   Tarvisio/  Planica 47. miejsce

Starty F. Bjerkeengena na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
47. 15 marca 2007   Planica Srednija velikanka K-90 HS-100 indywid. 80,0 m 89,5 pkt 178,5 pkt Roman Koudelka

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[8]
2012/2013 68.

Miejsca w poszczególnych indywidualnych Pucharu Świata

edytuj
Źródło[8]
Sezon 2012/2013
                                                      punkty
47 - - - - - - - - - - - - - - - - 24 30 - - - - - - - - 8
Sezon 2013/2014
                                                        punkty
- 44 q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2015/2016
                                                          punkty
- 45 - - - - - - - - - - - - - - 56 - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2016/2017
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q - q - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[8]
2017 79.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[8]
2017 76.
2018 46.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

edytuj
Źródło[8]
2012
                  punkty
- - - - - - - 41 - 0
2013
                      punkty
- - 45 35 - - - - - - - 0
2017
                  punkty
- 25 - - - - - - - 6
2018
                  punkty
- - - - 17 12 - - - 36
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[8]
2009/2010 133.
2011/2012 97.
2012/2013 2.
2013/2014 39.
2014/2015 71.
2015/2016 18.
2016/2017 51.
2017/2018 63.
2018/2019 114.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 26 stycznia 2013   Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 135,0 m 136,5 m 271,2 pkt
2. 9 lutego 2013   Iron Mountain Pine Mountain K-120 HS-133 137,5 m 135,0 m 290,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 26 stycznia 2013   Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 135,0 m 136,5 m 271,2 pkt 1.
2. 9 lutego 2013   Iron Mountain Pine Mountain K-120 HS-133 137,5 m 135,0 m 290,0 pkt 1.
3. 3 marca 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 102,5 m 138,0 pkt 2.[a] 4,5 pkt Marinus Kraus
4. 12 grudnia 2015   Rena Renabakkene K-99 HS-111 106,0 m 103,0 m 256,5 pkt 3. 13,2 pkt Tilen Bartol
5. 19 grudnia 2015   Rovaniemi Ounasvaara K-90 HS-100 96,5 m 96,0 m 253,6 pkt 2. 12,6 pkt Karl Geiger

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[8]
Sezon 2005/2006
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 54 46 0
Sezon 2006/2007
                                                punkty
- - - - - - dq 74 - - - - - - - - - - - dq - - - - 0
Sezon 2008/2009
                                                                  punkty
- - dq - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2009/2010
                                                    punkty
- - 29 45 - - - - - - - 45 - - - - - - - 43 29 - 34 - - - 4
Sezon 2010/2011
                                                          punkty
- - 47 41 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2011/2012
                                                      punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 14 - 38 - - - - - - 18
Sezon 2012/2013
                                                        punkty
13 23 8 18 4 19 - - - 16 15 1 6 - - 1 42 6 - - 34 13 10 2 13 8 10 25 656
Sezon 2013/2014
                                                punkty
- - - - - - - - - - - - 18 4 20 12 14 47 - 22 20 - - - 134
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
- 27 - - - - - - - - 26 15 17 17 32 - - - - - - - - - - - 53
Sezon 2015/2016
                                                      punkty
4 3 14 2 5 17 22 43 45 - - - - - 8 24 36 18 - - 9 20 34 - - - - 368
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
43 36 - 10 10 33 24 - - - - 49 47 35 - - - - 23 23 - - - - 24 16 - - - - 97
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 27 32 11 10 - 54
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 29 36 31 - - - - - - - - - - 2
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[8]
2008 47.
2009 29.
2012 13.
2013 30.
2015 20.
2016 43.
2017 68.
2018 51.
2019 100.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 22 sierpnia 2009   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-138 133,0 m 131,0 m 265,9 pkt 2. 0,1 pkt Roar Ljøkelsøy
2. 11 sierpnia 2012   Kuopio Puijo K-120 HS-127 119,5 m 123,0 m 230,5 pkt 2. 18,0 pkt Jan Matura
3. 14 września 2013   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-138 124,0 m 123,0 m 225,8 pkt 3. 5,2 pkt Markus Schiffner
4. 20 września 2015   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 98,5 m 104,5 m 245,7 pkt 2. 2,0 pkt Daniel-André Tande

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[8]
2007
                  punkty
- - - 71 61 - - 35 51 0
2008
                      punkty
- - - 19 20 48 25 - - 14 24 54
2009
                      punkty
- - - - - 2 18 - - 33 37 93
2010
                              punkty
- - - - - - - - - 38 51 - - - - 0
2011
                    punkty
- - - - - - 55 57 - - 0
2012
                            punkty
- - - - - - 6 2 21 8 - - 8 31 194
2013
                    punkty
- - - - - - 3 66 21 20 81
2015
                            punkty
- - 17 17 - - - - 17 dq 8 2 18 18 180
2016
                            punkty
- - - - - - 17 11 dq 21 15 15 - - 80
2017
                          punkty
- - - - - 16 15 38 40 51 41 - - 31
2018
                          punkty
- - - - - - - 16 8 - - - - 47
2019
                                punkty
- - - - - - - - - - 17 50 - - - - 14
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[8]
2005/2006 58.
2006/2007 110.
2007/2008 50.
2017/2018 65.
2018/2019 85.
2019/2020 91.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

edytuj
Źródło[8]
Sezon 2005/2006
                                          punkty
11 29 - - - - 14 17 16 18 - - - - - - - - - - - 86
Sezon 2006/2007
                              punkty
- - - 21 19 - - - - - - - - - - 22
Sezon 2007/2008
                                                  punkty
- - - - - - - - 4 4 - - - - - - - - - - - - - - - 100
Sezon 2017/2018
                                          punkty
- - - - - - - - - - 5 12 - - - - - - - - - 67
Sezon 2018/2019
                                    punkty
- - - - - - 22 9 - - - - - - - - - - 38
Sezon 2019/2020
                                            punkty
- - - - - - - - - - - - 22 8 - - - - - - - - 41
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Rekordy skoczni

edytuj
Data Miejsce Skocznia Punkt K HS Rekord Źr.
2005   Stryn Bjørkelibakken K-70 78,5 m [9]
10 lutego 2008   Westby Snowflake K-106 HS-117 130 m [7]
30 sierpnia 2009   Rælingen Marikollen K-88 HS-95 100 m [10]
23 stycznia 2010   Vegårshei Molandsbakken K-90 HS-94 99,5 m [11]

Przypisy

edytuj
  1. a b Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-04-12].
  2. Fredrik BJERKEENGEN - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-04-12].
  3. a b c BJERKEENGEN Fredrik - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-12]. (ang.).
  4. Anna Szczepankiewicz: PK w Neustadt: Bjerkeengen zwycięża po raz pierwszy w karierze. skijumping.pl, 2013-01-26. [dostęp 2013-01-26].
  5. Cup standings. data.fis-ski.com. [dostęp 2017-05-03]. (ang.).
  6. Angelika Uchacz: Norweski skoczek zakończył karierę. Nazywali go “Latającym Wikingiem”. sportsinwinter.pl, 2020-03-16. [dostęp 2020-03-16].
  7. a b Westby WI. skisprungschanzen.com. [dostęp 2010-11-11]. (niem.).
  8. a b c d e f g h i j k Adam Kwieciński: BJERKEENGEN Fredrik 1988.11.11 NOR. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-04-12].
  9. Stryn. skisprungschanzen.com. [dostęp 2010-11-11]. (niem.).
  10. Rælingen. skisprungschanzen.com. [dostęp 2010-11-11]. (niem.).
  11. Vegårshei. skisprungschanzen.com. [dostęp 2010-11-11]. (niem.).

Bibliografia

edytuj
  NODES