Fregaty rakietowe typu Lupo

Fregaty rakietowe typu Lupo
Kraj budowy	Włochy
Użytkownicy	Marina Militare; Marina de Guerra del Perú; Marynarka Wojenna Wenezueli
Wejście do służby	1977
Zbudowane okręty	18
Okręty w służbie	14
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	2208 t (standardowa); 2525 t (pełna)
Długość	113,5 m
Szerokość	12,0 m
Zanurzenie	3,5-4,0 m
Napęd	2 turbiny gazowe i 2 wysokoprężne silniki spalinowe w układzie CODOG, 2 śruby
Prędkość	35 węzłów
Załoga	194
Uzbrojenie	8 wyrzutni przeciwokrętowych pocisków rakietowych Teseo; 1 wyrzutnia przeciwlotniczych pocisków rakietowych Sea Sparrow lub Aspide; 2 potrójne wyrzutnie torped kalibru 324 mm; 1 armata kalibru 127 mm; 1 CIWS DARDO
Wyposażenie lotnicze	1 śmigłowiec AB-212
	Multimedia w Wikimedia Commons

Fregaty rakietowe typu Lupo – typ osiemnastu włoskich fregat rakietowych, zaprojektowanych w latach 70. XX wieku. Cztery okręty służyły we Włoskiej Marynarce Wojennej, sześć zostało zamówionych przez Wenezuelę, a następne cztery przez Peru. Cztery okręty zamówione przez Irak podczas wojny iracko-irańskiej pozostały we Włoszech, gdzie służą jako okręty patrolowe typu Artigliere.

Dwa włoskie okręty "Lupo" i "Sagittario" zostały w 2004 roku zakupione przez Peru, gdzie weszły do służby jako "Palacios" i "Aguirre"^[1].

Okręty

"Hitten" (wcielony do Włoskiej Marynarki Wojennej jako F-582 "Artigliere")
"Thi Qar" (wcielony do Włoskiej Marynarki Wojennej jako F-583 „Aviere”(inne języki))
"Al Qadissiya" (wcielony do Włoskiej Marynarki Wojennej jako F-584 "Bersagliere")
"Al Yarmouk" (wcielony do Włoskiej Marynarki Wojennej jako F-585 "Granatiere")

↑ Z życia flot. Peru. „Morza, Statki i Okręty”. 5/2004. IX (47), s. 7, wrzesień-październik 2004. Magnum-X. ISSN 1426-529X.

Paweł Wieczorek. Włoski śmigłowcowiec klasy Garibaldi. „Żołnierz Polski”, s. 30, kwiecień 1992. Warszawa: Wydawnictwo "Czasopisma Wojskowe". ISSN 0044-4979.