Gaizka Mendieta

piłkarz hiszpański

Gaizka Zabala Mendieta (baskijska wymowa: [gaika aβala mendieta]; ur. 27 marca 1974 w Bilbao[2]) – były hiszpański piłkarz, pochodzący z Kraju Basków, grający na pozycji prawego pomocnika[1]. Był specjalistą od wykonywania rzutów karnych, jego mocną stroną były także strzały z dystansu[3]. Był graczem takich klubów jak CD Castellón, Valencia CF, SS Lazio, FC Barcelona i Middlesbrough FC[4]. Na początku pierwszej dekady XXI wieku był uważany za jednego z najlepszych piłkarzy na świecie. Wówczas z zespołem z Walencji dwa razy wystąpił w finale rozgrywek Ligi Mistrzów (w 2000 i 2001 roku)[5]. Podczas swojej kariery nigdy nie został mistrzem kraju, a tylko raz zajął 2. miejsce w rozgrywkach ligowych – w sezonie 1995/1996 wywalczył z Valencią CF wicemistrzostwo Hiszpanii[4]. W lipcu 2001 roku przeszedł z klubu z Walencji do SS Lazio za kwotę odstępnego 48 milionów euro – była to ówcześnie najwyższa kwota transferu za hiszpańskiego piłkarza[5][6][a], a także szósta najwyższa kwota odstępnego ogółem w piłce nożnej w tamtym czasie[7]. Ogółem podczas kariery klubowej rozegrał 410 spotkań ligowych, w których zdobył 55 bramek[4]. Zakończył karierę 1 lipca 2008 roku[1].

Gaizka Mendieta
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Gaizka Mendieta Zabala

Data i miejsce urodzenia

27 marca 1974[1]
Bilbao[1], Hiszpania

Wzrost

173 cm[2]

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Deportes Tonin
Oropesa CF
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1991–1992 CD Castellón 16 (0)
1992–1994 Valencia CF B 48 (2)
1992–2001 Valencia CF 231 (45)
2001–2004 SS Lazio 20 (0)
2002–2003 FC Barcelona (wyp.) 33 (4)
2003–2004 Middlesbrough (wyp.) 31 (2)
2004–2008 Middlesbrough 31 (2)
W sumie: 410 (55)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1993  Hiszpania U-20 2 (0)
1993–1996  Hiszpania U-21 13 (0)
1996  Hiszpania U-23 2 (0)
1999–2002  Hiszpania 40 (8)
W sumie: 57 (8)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Z młodzieżową reprezentacją został wicemistrzem Europy do lat 21. Z reprezentacją Hiszpanii U-23 wziął udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1996 w Atlancie. Natomiast z seniorską reprezentacją swojego kraju dwukrotnie dochodził do ćwierćfinału wielkich turniejów – na EURO 2000 oraz mistrzostwach świata w Korei Południowej i Japonii. Ogólnie w dorosłej reprezentacji Hiszpanii rozegrał 40 spotkań, w których zdobył 8 bramek.

Kariera klubowa

edytuj

CD Castellón

edytuj

Jako junior występował w takich zespołach jak Deportes Tonin i Oropesa CF[8]. Profesjonalną karierę rozpoczynał w klubie CD Castellón. 1 lipca 1991 roku został przeniesiony do pierwszej drużyny tego zespołu[1], która wówczas występowała w Segunda División. W sezonie 1991/1992 jego ekipa ukończyła rozgrywki na 15. miejscu[9], a Mendieta rozegrał w nich 16 spotkań[4].

Valencia CF

edytuj

1 lipca 1992 roku przeszedł do klubu Valencia CF, jednak kwota odstępnego jest nieznana[1]. W nowym klubie, w sezonie 1992/1993, rozegrał 2 mecze w barwach pierwszego zespołu oraz 31 w drużynie rezerw[4]. Wówczas pierwszy zespół, który występował w Primera División, zakończył te rozgrywki na 4. pozycji[10]. W następnym sezonie zaczął częściej grać w barwach pierwszego zespołu – wystąpił w nim w 20 meczach oraz w 17 spotkaniach drużyny rezerw. W tym sezonie strzelił też swojego pierwszego gola w Primera División[4], a jego zespół ukończył rozgrywki na 7. miejscu[11].

Od sezonu 1994/1995 grał już tylko dla pierwszego zespołu[4]. Wystąpił w 13 meczach, strzelając jednego gola[4], a Valencia CF zakończyła sezon na 10. pozycji. Jednak w Pucharze Króla jego drużyna dotarła do finału[12]. W decydującym pojedynku, 27 czerwca 1995 roku, rozegrał pełne 90 minut spotkania przeciw Deportivo La Coruña, jednak Valencia CF przegrała ten mecz 1–2, a sam Mendieta został ukarany w 90. minucie drugą żółtą i w efekcie czerwoną kartką[13]. W następnym sezonie rozegrał w lidze 34 mecze, a jego drużyna zdobyła wicemistrzostwo Hiszpanii[4]. Do prowadzącego w tabeli Atlético Madryt zabrakło 4 punktów[14]. W Pucharze Króla zespół dotarł do półfinału, gdzie również musiał uznać wyższość drużyny z Madrytu[15]. W sezonie 1996/1997 w Primera División zagrał 30 spotkań, w których strzelił jednego gola[4]. Valencia CF uplasowała się wówczas na 10. pozycji. W Pucharze Króla klub odpadł już jednak w 1/8 finału po porażce w dwumeczu z UD Las Palmas[16]. W Pucharze UEFA Valencia CF dotarła do ćwierćfinału, gdzie przegrała w dwumeczu 0–2 i 1–1 z późniejszym tryumfatorem, klubem FC Schalke 04[17]. W następnym sezonie Gaizka Mendieta zagrał w 30 meczach i strzelił 10 bramek[4]. Jego zespół ukończył rozgrywki na 9. miejscu. W Pucharze Króla drużyna ponownie odpadła w 1/8 finału po przegranej z FC Barcelona[18]. W sezonie 1998/1999 rozegrał 38 spotkań i strzelił 7 goli[4]. Valencia CF zakończyła rozgrywki na 4. miejscu, które dawało możliwość gry w eliminacjach do Ligi Mistrzów. Jego zespół zwyciężył natomiast w Pucharze Króla. 26 czerwca 1999 roku jego drużyna pokonała w finale 3–0 Atlético Madryt, a Gaizka Mendieta rozegrał cały mecz oraz strzelił bramkę na 2–0 w 33. minucie spotkania[19]. W Pucharze UEFA Valencia CF w 1/16 finału zmierzyła się z Liverpoolem FC. Ekipy dwukrotnie ze sobą zremisowały 0–0 i 2–2, ale dzięki bramkom strzelonym na wyjeździe to drużyna z Anglii awansowała do dalszej fazy rozgrywek[20]. Dzięki temu zwycięstwu mogli stoczyć bój o Superpuchar Hiszpanii, w którym ich przeciwnikiem była FC Barcelona. Pierwszy mecz odbył się 8 sierpnia 1999 roku na stadionie Mestalla. Gaizka Mendieta zagrał cały mecz a Valencia CF wygrała 1–0[21]. Tydzień później rozegrano rewanż na Camp Nou. FC Barcelona trzykrotnie wychodziła na jednobramkowe prowadzenie, jednak za każdym razem piłkarze z Walencji wyrównywali wynik spotkania. Mimo czerwonej kartki dla Davida Albeldy w 83. minucie, udało im się dowieść korzystny rezultat do końca pojedynku. Mendieta ponownie zagrał pełne 90 minut spotkania i razem z kolegami z drużyny cieszył się ze zdobycia Superpucharu Hiszpanii[22].

W następnym sezonie piłkarz rozegrał w lidze 33 mecze, w których zdobył 13 goli – najwięcej w swojej karierze[4]. Jego zespół ukończył rozgrywki na 3. miejscu. W Pucharze Króla jego drużyna odpadła już w 1/16 finału po porażce z klubem CA Osasuna[23]. Jednak Gaizka Mendieta i jego zespół pozytywnie się wyróżnili w Lidze Mistrzów, gdzie dotarli aż do finału tych rozgrywek[15]. Przegrali jednak decydujące starcie z Realem Madryt 0–3, a sam zawodnik rozegrał całe spotkanie będąc kapitanem zespołu[24].

Sezon 2000/2001 był jego ostatnim w barwach zespołu z Walencji. Rozegrał wówczas 31 spotkań, w których strzelił 11 bramek[4]. Zakończył z zespołem rozgrywki na 5. miejscu w tabeli, które dawało przepustkę do rozgrywek Pucharu UEFA. Ponadto w Pucharze Króla jego drużyna odpadła w 1/16 finału po przegranym meczu z Guadix CF[25]. Natomiast w Lidze Mistrzów drużyna powtórzyła osiągnięcie sprzed roku, docierając aż do finału[26]. W decydującym meczu przeciwnikiem był Bayern Monachium. Już w drugiej minucie spotkania Gaizka Mendieta dał prowadzenie Valencii po bramce z rzutu karnego. W 50. minucie Stefan Effenberg wyrównał wynik spotkania, również po trafieniu z rzutu karnego. Zarówno regulaminowy czas jak i dogrywka nie przyniosły rozstrzygnięcia, więc arbiter zarządził serię rzutów karnych. Gaizka Mendieta wykorzystał swój rzut karny już w pierwszej serii. Dał tym samym prowadzenie Valencii, ponieważ Paulo Sérgio z Bayernu chybił wcześniej swój strzał. Jednak po pięciu seriach wciąż był wynik remisowy, gdyż swoje okazje zmarnowali Zlatko Zahovič i Amedeo Carboni z Valencii oraz Patrik Andersson z Bayernu. Rozstrzygnięcie przyniosła dopiero siódma seria rzutów karnych, kiedy to strzał Mauricia Pellegrinego został obroniony. Oznaczało to, że zespół Gaizki Mendiety przegrał to spotkanie po serii rzutów karnych 4–5[27][28].

SS Lazio

edytuj

1 lipca 2001 roku za kwotę 48 milionów euro przeszedł do zespołu SS Lazio z Rzymu[1]. W nowym klubie zadebiutował 26 sierpnia 2001 roku w zremisowanym meczu 1–1 przeciwko Piacenza Calcio[29]. Ogólnie w sezonie 2001/2002 rozegrał 20 spotkań ligowych, jednak nie strzelił żadnej bramki[4]. SS Lazio zakończyło te rozgrywki na 6. pozycji. W Pucharze Włoch dotarł z zespołem do ćwierćfinału, w którym musiał uznać wyższość klubu AC Milan[30]. W Lidze Mistrzów jego drużyna trafiła do grupy D z zespołami FC Nantes, Galatasaray SK i PSV Eindhoven. Wystąpił we wszystkich sześciu meczach grupowych, jednak tylko w dwóch rozegrał pełne 90 minut[4]. Jego drużyna wygrała 2 spotkanie a 4 z nich przegrała, przez co z 6 punktami zajęła ostatnie miejsce w grupie[31].

FC Barcelona

edytuj

1 lipca 2002 roku został wypożyczony do FC Barcelona na okres do 30 czerwca 2003 roku. Opłata za wypożyczenie wynosiła półtora miliona euro[1]. W sezonie 2002/2003 w ekipie z Barcelony rozegrał 33 spotkania ligowe, w których strzelił 4 bramki[4]. Jego zespół zakończył rozgrywki na 6. miejscu. W Pucharze Króla jego drużyna odpadła już w 1/32 finału po porażce z klubem Novelda CF[32]. W Lidze Mistrzów jego drużyna trafiła do grupy H z zespołami Club Brugge, Galatasaray i Lokomotiw Moskwa. FC Barcelona wygrał wszystkie sześć spotkań grupowych, a Gaizka Mendieta wystąpił w pięciu z nich. W drugiej fazie grupowej ich rywalami były Bayer 04 Leverkusen, Newcastle United i Inter Mediolan. Tym razem piłkarz wystąpił we sześciu meczach – pięciu wygranych i jednym zremisowanym – i awansował z drużyną do kolejnej rundy. W 1/4 finału jego ekipa zmierzyła się z Juventusem FC[15]. W pierwszym meczu w Turynie padł remis 1–1, a Mendieta pojawił się na boisku w 63. minucie[33]. W spotkaniu rewanżowym w Barcelonie po regulaminowym czasie gry również widniał wynik remisowy 1–1, więc arbiter zarządził dogrywkę, w której Juventus zdobył bramkę, eliminując tym samym Barcelonę z dalszej fazy rozgrywek. Mendieta w tym spotkaniu grał do 62. minuty[34].

Middlesbrough FC

edytuj

1 lipca 2003 roku został wypożyczony do Middlesbrough FC na okres do 30 czerwca 2004 roku. Opłata za wypożyczenie wynosiła 3,5 miliona euro[1]. W nowym zespole w sezonie 2003/2004 rozegrał 31 meczów i zdobył 2 bramki[4]. Middlesbrough FC zajął wówczas 11. miejsce w tabeli. W Pucharze Anglii jego zespół dotarł do 1/16 finału, gdzie doznał porażki 1–4 z Arsenalem FC[35]. Middlesbrough FC zdobył jednak Puchar Ligi Angielskiej. W finałowym meczu Gaizka Mendieta rozegrał pełne 90 minut, a jego drużyna pokonała 2–1 Bolton Wanderers[36]. 1 lipca 2004 roku zdecydował się na definitywny transfer do Middlesbrough FC bez kwoty odstępnego. Wcześniej bym bowiem tylko wypożyczony z SS Lazio[1]. W sezonie 2004/2005 rozegrał tylko 7 spotkań ligowych[4]. Jego drużyna zakończyła sezon na 7. pozycji. W Pucharze Anglii jego zespół ponownie dotarł tylko do 1/16 finału, gdzie doznał porażki 0–3 z Manchesterem United. Natomiast w Pucharze Ligi Angielskiej Middlesbrough FC zakończył rozgrywki w 1/8 finału po porażce 0–2 z Liverpoolem FC[37]. W następnym sezonie zanotował udział w 17 meczach ligowych, w których strzelił 2 bramki[4]. Jego zespół uplasował się ostatecznie na 14. miejscu. W Pucharze Anglii Middlesbrough doszedł do półfinału, w którym przegrało 0–1 z West Ham United FC[38]. Jednak Mendieta nie zagrał w tym meczu[39]. W Pucharze Ligi Angielskiej Middlesbrough FC zakończył rozgrywki w 1/4 finału, w którym doznał porażki 0–1 z Blackburn Rovers[38]. W sezonie 2006/2007 rozegrał 7 spotkań ligowych[4]. Jego drużyna uplasowała się wówczas na 12. pozycji. W Pucharze Anglii zaszedł z zespołem do ćwierćfinału, w którym trafił na Manchester United. W spotkaniu na Riverside Stadium padł remis 2–2, więc rozegrano drugi mecz na Old Trafford, który Middlesbrough przegrało 0–1[40] (Mendieta nie zagrał w tym spotkaniu[41]). Sezon 2007/2008 był jego ostatnim w karierze. Nie zagrał w nim w żadnym meczu ligowym[4]. Jego drużyna zakończyła sezon na 13. miejscu. W Pucharze Anglii odpadli w ćwierćfinale po porażce 0–2 z Cardiff City, natomiast w 1/16 finału Pucharu Ligi Angielskiej zostali wyeliminowani przez Tottenham Hotspur[42]. Zakończył karierę 1 lipca 2008 roku[1].

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W 1993 roku zagrał w dwóch meczach reprezentacji Hiszpanii do lat 20. Ponadto wystąpił w 13 spotkaniach reprezentacji U-21[43]. Zagrał z tym zespołem na Mistrzostwach Europy do lat 21 w 1996 roku, które odbyły się w Hiszpanii. Ze swoją reprezentacją zaszedł aż do finału, w którym grali z Włochami. Gaizka Mendieta rozegrał cały mecz, w którym po regulaminowym czasie gry widniał remis 1–1[44]. Hiszpanie przegrali konkurs rzutów karnych 3–4, jednak Mendieta nie wykonywał „jedenastki”[45]. Z reprezentacją Hiszpanii do lat 23 wziął udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1996 w Atlancie. Zagrał z dwóch grupowych meczach[43] – rozegrał całe spotkanie z Arabią Saudyjską wygrane 1–0[46] oraz 32 minuty w wygranym 3–2 meczu z Australią[47]. Jednak jego ekipa przegrała w ćwierćfinale 0–4 z Argentyną i odpadła z turnieju (Gaizka Mendieta nie zagrał w tym meczu)[48].

W seniorskiej reprezentacji Hiszpanii zadebiutował 27 marca 1999 roku na Estadio Mestalla w Walencji przeciwko Austrii w spotkaniu eliminacji Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej w 2000 roku. Hiszpania wygrała to spotkanie 9–0, a sam zawodnik wszedł na boisko w 68. minucie gry, przy stanie 6–0[49]. 5 czerwca 1999 roku strzelił swoją pierwszą bramkę dla reprezentacji Hiszpanii. Stało się to w meczu eliminacji Mistrzostw Europy przeciwko San Marino. Gaizka Mendieta wszedł na plac gry w 74. minucie, a w 90. minucie ustalił wynik na 9–0[50].

Piłkarz został powołany na EURO 2000[51]. W pierwszym spotkaniu Hiszpania przegrała z Norwegią 0–1, a zawodnik pojawił się na boisku w 71. minucie[52]. W drugim meczu grupowym Hiszpanie pokonali reprezentację Słowenii 2–1, a Mendieta zagrał całe 90 minut gry[53]. Sytuacja w grupie tak się ułożyła, że podopieczni José Antonio Camacho musieli zwyciężyć w meczu z Jugosławią, aby awansować do ćwierćfinału. Do 90. minuty Hiszpanie przegrywali jednak 2–3. Wówczas Gaizka Mendieta wykorzystał rzut karny doprowadzając do remisu. Chwilę później zwycięskiego gola strzelił Alfonso Pérez, dzięki czemu Hiszpanie wygrali 4–3 i awansowali do dalszej fazy rozgrywek[54]. W ćwierćfinale „La Furia Roja” zmierzyła się z Francuzami. W 33. minucie Zinédine Zidane zdobył bramkę dla „trójkolorowych”. 5 minut później Mendieta wyrównał wynik meczu. W 44. minucie Youri Djorkaeff ponownie dał prowadzenie reprezentacji Francji. W 56. minucie Ismael Urzaiz zastąpił Gaizkę na placu gry, jednak to końca meczu wynik nie uległ już zmianie. Hiszpania pożegnała się z Mistrzostwami Europy na tym etapie rozgrywek[55].

W 2002 roku został powołany na mistrzostwa świata, które były rozgrywane na boiskach Korei Południowej i Japonii. Był wówczas jedynym piłkarzem w kadrze Hiszpanii, niewystępującym w hiszpańskim klubie[56]. Pierwszy swój mecz zagrał przeciwko reprezentacji Południowej Afryki. Zagrał do 77. minuty (zastąpił go Albert Luque) oraz wpisał się na listę strzelców w doliczonym czasie gry pierwszej połowy[57]. Następnie wystąpił w 1/8 finału w spotkaniu przeciwko Irlandii. W 66. minucie zastąpił na boisku Javiera de Pedro. Wówczas reprezentacja Hiszpanii prowadziła 1–0. Jednak w 90. minucie Robbie Keane wyrównał wynik mecz pewnie wykorzystując „jedenastkę”. Dogrywka nie przyniosła rozstrzygnięcia i o awansie do następnej rundy decydowała seria rzutów karnych. Hiszpanie okazali się w nich lepsi wygrywając 3–2, a Gaizka Mendieta wykorzystał jeden z rzutów karnych[58]. W ćwierćfinale w Gwangju podopieczni José Antonio Camacho zmierzyli się z ekipą gospodarzy – reprezentacją Korei Południowej. Mendieta wszedł na boisko w 70. minucie meczu (ponownie zmienił Javiera de Pedro). Zarówno w regulaminowym czasie gry jak i w dogrywce nie padły bramki, w związku z czym arbiter spotkania zarządził konkurs „jedenastek”. Mendieta nie wykonywał rzutu karnego, a „La Furia Roja” przegrała je 3–5 i pożegnała się z turniejem[59].

Swoje ostatnie spotkanie w „La Furia Roja” zagrał 20 listopada 2002 roku w Grenadzie. Był to mecz towarzyski, a przeciwnikiem była Bułgaria[60]. Gaizka Mendieta zagrał pierwszą połowę po czym został zastąpiony w przerwie spotkania[b][61]. Ogólnie w seniorskiej reprezentacji Hiszpanii rozegrał 40 spotkań, w których zdobył 8 bramek[1]. Gaizka Mendieta dwukrotnie wystąpił w meczach przeciwko Polsce i w obu pojedynkach wygrywali Hiszpanie. 18 sierpnia 1999 roku w Warszawie pokonali Polaków 2–1, a 26 stycznia 2000 roku w Kartagenie wygrali 3–0. W obu tych meczach Mendieta wybiegał na drugie połowy spotkań[60].

Statystyki

edytuj

Klubowe

edytuj
Klub Sezon Liga Mecze Minuty Bramki
CD Castellón 1991/1992 Segunda División 16 1354 0
Valencia CF B 1992/1993 Segunda División B 22 1647 0
Valencia CF 1992/1993 Primera División 2 49 0
Valencia CF B 1993/1994 Segunda División B 12 1031 4
Valencia CF 1993/1994 Primera División 20 1800 2
1994/1995 Primera División 13 919 1
1995/1996 Primera División 34 2455 0
1996/1997 Primera División 30 1992 1
1997/1998 Primera División 30 2674 10
1998/1999 Primera División 37 3164 7
1999/2000 Primera División 33 2717 13
2000/2001 Primera División 31 2677 10
SS Lazio 2001/2002 Serie A 20 1105 0
FC Barcelona 2002/2003 Primera División 33 2434 4
Middlesbrough FC 2003/2004 Premier League 31 2663 2
2004/2005 Premier League 7 520 0
2005/2006 Premier League 17 1222 2
2006/2007 Premier League 7 292 0
2007/2008 Premier League 0 0 0

Źródło: Historical Soccer Database[60]

Reprezentacyjne

edytuj
Lp. Data Miejsce Przeciwnik Wynik Gol Minuty Rozgrywki
1. 27.03.1999 Walencja, Hiszpania   Austria 9–0 22 EME 2000
2. 05.05.1999 Sewilla, Hiszpania   Chorwacja 3–1 39 towarzyski
3. 05.05.1999 Villarreal, Hiszpania   San Marino 9–0   16 EME 2000
4. 18.08.1999 Warszawa, Polska   Polska 2–1 44 towarzyski
5. 04.09.1999 Wiedeń, Austria   Austria 3–1 10 EME 2000
6. 08.09.1999 Badajoz, Hiszpania   Cypr 8–0 29 EME 2000
7. 10.10.1999 Albacete, Hiszpania   Izrael 3–0 21 EME 2000
8. 13.11.1999 Vigo, Hiszpania   Brazylia 0–0 8 towarzyski
9. 17.11.1999 Sewilla, Hiszpania   Argentyna 0–2 75 towarzyski
10. 26.01.2000 Kartagena, Hiszpania   Polska 3–0 44 towarzyski
11. 23.02.2000 Split, Chorwacja   Chorwacja 0–0 44 towarzyski
12. 03.06.2000 Göteborg, Szwecja   Szwecja 1–1 44 towarzyski
13. 07.06.2000 Luksemburg, Luksemburg   Luksemburg 1–0   61 towarzyski
14. 13.06.2000 Rotterdam, Holandia   Norwegia 0–1 19 ME 2000
15. 18.06.2000 Amsterdam, Holandia   Słowenia 2–1 90 ME 2000
16. 21.06.2000 Brugia, Belgia   Jugosławia 4–3   90 ME 2000
17. 25.06.2000 Brugia, Belgia   Francja 1–2   56 ME 2000
18. 16.08.2000 Hanower, Niemcy   Niemcy 1–4 46 towarzyski
19. 02.09.2000 Sarajewo, Bośnia i Hercegowina   Bośnia i Hercegowina 2–1 90 EMŚ 2002
20. 07.10.2000 Madryt, Hiszpania   Izrael 2–0 90 EMŚ 2002
21. 11.10.2000 Wiedeń, Austria   Austria 1–1 90 EMŚ 2002
22. 15.11.2000 Sewilla, Hiszpania   Holandia 1–2 46 towarzyski
23. 28.02.2001 Birmingham, Wielka Brytania   Anglia 0–3 63 towarzyski
24. 24.03.2001 Alicante, Hiszpania   Liechtenstein 5–0    90 EMŚ 2002
25. 28.03.2001 Walencja, Hiszpania   Francja 2–1 87 towarzyski
26. 25.04.2001 Kordoba, Hiszpania   Japonia 1–0 46 towarzyski
27. 02.06.2001 Oviedo, Hiszpania   Bośnia i Hercegowina 4–1 57 EMŚ 2002
28. 01.09.2001 Walencja, Hiszpania   Austria 4–0   10 EMŚ 2002
29. 05.09.2001 Vaduz, Liechtenstein   Liechtenstein 2–0 90 EMŚ 2002
30. 14.11.2001 Huelva, Hiszpania   Meksyk 1–0 57 towarzyski
31. 13.02.2002 Barcelona, Hiszpania   Portugalia 1–1 44 towarzyski
32. 17.04.2002 Belfast, Wielka Brytania   Irlandia Północna 5–0 44 towarzyski
33. 12.06.2002 Daejeon, Korea Południowa   Południowa Afryka 3–2   90[c][57] MŚ 2002
34. 16.06.2002 Suwon, Korea Południowa   Irlandia 1–1 24 MŚ 2002
35. 22.06.2002 Gwangju, Korea Południowa   Korea Południowa 0–0 20 MŚ 2002
36. 21.08.2002 Budapeszt, Węgry   Węgry 1–1 46 towarzyski
37. 07.09.2002 Ateny, Grecja   Grecja 2–0 29 EME 2004
38. 12.10.2002 Albacete, Hiszpania   Irlandia Północna 3–0 13 EME 2004
39. 16.10.2002 Logroño, Hiszpania   Paragwaj 0–0 46 towarzyski
40. 20.11.2002 Grenada, Hiszpania   Bułgaria 1–0 46 towarzyski

Źródło: Historical Soccer Database[60]

  1. Rekord ten został pobity dopiero w styczniu 2011 roku, kiedy Fernando Torres przeszedł za 58,5 miliona euro z Liverpoolu FC do Chelsea FC.
  2. Źródło nie podaje, przez kogo został zastąpiony Mendieta, gdyż w przerwie zostało zmienionych aż pięciu zawodników.
  3. Według innych źródeł zagrał do 77. minuty, kiedy to został zastąpiony przez Alberta Luque

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k l Gaizka Mendieta, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2016-06-23].
  2. a b Gaizka Mendieta. 90minut. [dostęp 2016-06-23]. (pol.).
  3. Pamiętacie piłkarza Mendietę?. [w:] W polu karnym – blog Darka Wołowskiego [on-line]. Agora SA. [dostęp 2016-06-25]. (pol.).
  4. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v Mendieta, Gaizka. National Football Teams. [dostęp 2016-06-22]. (ang.).
  5. a b El fichaje estrellado: Gaizka Mendieta. Mercafutbol. [dostęp 2016-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 maja 2016)]. (hiszp.).
  6. Zestawienie największych transferów w piłce nożnej. Archiwum Futbolu. [dostęp 2016-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 czerwca 2016)]. (pol.).
  7. What became of Gaizka Mendieta?. BBC Sport. [dostęp 2016-06-26]. (ang.).
  8. Ficha de Gaizka Mendieta. Ciberche.net. [dostęp 2016-06-25]. (hiszp.).
  9. Clasificación final. 2008-2016 La Futbolteca. Enciclopedia del Fútbol Español. [dostęp 2016-06-23]. (hiszp.).
  10. Spain, Final Tables 1989-1999. RSSSF. [dostęp 2016-06-23]. (ang.).
  11. Spain 1993/94. RSSSF. [dostęp 2016-06-23]. (ang.).
  12. Spain 1994/95. RSSSF. [dostęp 2016-06-23]. (ang.).
  13. Deportivo de La Coruña - Valencia CF, 27 cze 1995 - Copa del Rey, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2016-06-23].
  14. Spain 1995/96. RSSSF. [dostęp 2016-06-23]. (ang.).
  15. a b c Gaizka Mendieta, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–występy) [dostęp 2016-06-23].
  16. Spain 1996/97. RSSSF. [dostęp 2016-06-23]. (ang.).
  17. UEFA Europa League 1996/97 - History - Matches. UEFA.com. [dostęp 2016-06-24]. (ang.).
  18. Spain 1997/98. RSSSF. [dostęp 2016-06-23]. (ang.).
  19. Spain 1998/99. RSSSF. [dostęp 2016-06-23]. (ang.).
  20. UEFA Europa League 1998/99 - History - Matches. UEFA.com. [dostęp 2016-06-24]. (ang.).
  21. Valencia CF - FC Barcelona 1:0 (Supercopa 1999, Finale). weltfussball.de. [dostęp 2016-06-26]. (niem.).
  22. FC Barcelona - Valencia CF 3:3 (Supercopa 1999, Finale). weltfussball.de. [dostęp 2016-06-26]. (niem.).
  23. Spain 1999/2000 (Top Three Levels). RSSSF. [dostęp 2016-06-23]. (ang.).
  24. Real Madryt - Valencia CF, 24 maj 2000 - Liga Mistrzów UEFA, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2016-06-23].
  25. Spain 2000/01. RSSSF. [dostęp 2016-06-23]. (ang.).
  26. UEFA Champions League 2000/01 - History - Final(s). UEFA.com. [dostęp 2016-06-24]. (ang.).
  27. Bayern Monachium - Valencia CF, 23 maj 2001 - Liga Mistrzów UEFA, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2016-06-24].
  28. UEFA Champions League 2000/01 - History - Bayern-Valencia. UEFA.com. [dostęp 2016-06-24]. (ang.).
  29. Lazio Rzym - Piacenza FC, 26 sie 2001 - Serie A, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2016-06-23].
  30. Italy 2001/02. RSSSF. [dostęp 2016-06-23]. (ang.).
  31. UEFA Champions League 2001/02 - History - Standings. UEFA.com. [dostęp 2016-06-23]. (ang.).
  32. Spain 2002/03. RSSSF. [dostęp 2016-06-23]. (ang.).
  33. Juventus Turyn - FC Barcelona, 9 kwi 2003 - Liga Mistrzów UEFA, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2016-06-23].
  34. FC Barcelona - Juventus Turyn, 22 kwi 2003 - Liga Mistrzów UEFA, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2016-06-23].
  35. England 2003/04. RSSSF. [dostęp 2016-06-24]. (ang.).
  36. Boro lift Carling Cup. BBC Sport, 2004-02-29. [dostęp 2016-06-24]. (ang.).
  37. England 2004/05. RSSSF. [dostęp 2016-06-24]. (ang.).
  38. a b England 2005/06. RSSSF. [dostęp 2016-06-24]. (ang.).
  39. Middlesbrough 0-1 West Ham. BBC Sport, 2006-04-23. [dostęp 2016-06-24]. (ang.).
  40. England 2006/07. RSSSF. [dostęp 2016-06-24]. (ang.).
  41. Man Utd 1-0 Middlesbrough. BBC Sport, 200703-19. [dostęp 2016-06-24]. (ang.).
  42. England 2007/08. RSSSF. [dostęp 2016-06-24]. (ang.).
  43. a b Mendieta, Gaizka Mendieta Zabala - Footballer. Historical Soccer Database. [dostęp 2016-06-25]. (hiszp.).
  44. España - Italia (1 - 1) 31/05/1996. Historical Soccer Database. [dostęp 2016-06-25]. (hiszp.).
  45. Italy - Spain 4:3 (U21 EURO 1996 Spain, Final). worldfootball.net. [dostęp 2016-06-25]. (ang.).
  46. Arabia Saudí - España (0 - 1) 20/07/1996. Historical Soccer Database. [dostęp 2016-06-25]. (hiszp.).
  47. Australia - España (2 - 3) 24/07/1996. Historical Soccer Database. [dostęp 2016-06-25]. (hiszp.).
  48. Argentina - España (4 - 0) 27/07/1996. Historical Soccer Database. [dostęp 2016-06-25]. (hiszp.).
  49. España - Austria (9 - 0) 27/03/1999. Historical Soccer Database. [dostęp 2016-06-25]. (ang.).
  50. España - San Marino (9 - 0) 05/06/1999. Historical Soccer Database. [dostęp 2016-06-25]. (hiszp.).
  51. Spain National Team » Squad EURO 2000 Holland/Belgium. worldfootball.net. [dostęp 2016-06-25]. (ang.).
  52. España - Noruega (0 - 1) 13/06/2000. Historical Soccer Database. [dostęp 2016-06-25]. (hiszp.).
  53. Eslovenia - España (1 - 2) 18/06/2000. Historical Soccer Database. [dostęp 2016-06-25]. (hiszp.).
  54. Największe "comebacki" w historii Euro!. Telewizja Polska S.A.. [dostęp 2016-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 sierpnia 2016)]. (pol.).
  55. España - Francia (1 - 2) 25/06/2000. Historical Soccer Database. [dostęp 2016-06-25]. (hiszp.).
  56. 2002 - Squads - Spain. Planet World Cup. [dostęp 2016-06-26]. (ang.).
  57. a b 2002 FIFA World Cup Korea/Japan ™ - Matches - South Africa-Spain. FIFA.com. [dostęp 2016-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 lipca 2018)]. (ang.).
  58. 2002 FIFA World Cup Korea/Japan ™ - Matches - Spain-Republic of Ireland. FIFA.com. [dostęp 2016-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 lipca 2018)]. (ang.).
  59. 2002 FIFA World Cup Korea/Japan ™ - Matches - Spain-Korea Republic. FIFA.com. [dostęp 2016-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 marca 2016)]. (ang.).
  60. a b c d Matches Mendieta, Gaizka Mendieta Zabala. Historical Soccer Database. [dostęp 2016-06-25]. (ang.).
  61. España - Bulgaria (1 - 0) 20/11/2002. Historical Soccer Database. [dostęp 2016-06-26]. (hiszp.).
  NODES
iOS 3
mac 2
multimedia 1
os 111