Garnizon Równe
Garnizon Równe – garnizon w Równem zajmowany kolejno przez instytucje i jednostki wojskowe Armii Imperium Rosyjskiego, Wojska Polskiego II RP, Armii Czerwonej, Wehrmachtu, Armii Radzieckiej i Sił Zbrojnych Ukrainy.
Garnizon carski
edytujSztab 11 Korpusu Armijnego, a także:
- sztab 32 Dywizji Piechoty
- 1 Brygada Piechoty (Ostróg)
- 125 Kurski pułk piechoty
- 2 Brygada Piechoty
- 127 Putywlski pułk piechoty
- 32 Brygada Artylerii
- 1 dywizjon i 3 dywizjon (górski)
- 1 Brygada Piechoty (Ostróg)
- 21 batalion saperów
Garnizon Wojska Polskiego II RP
edytuj- Dowództwo 13 Kresowej Dywizji Piechoty przy ul. Wyspiańskiego
- 44 pułk Strzelców Legii Amerykańskiej[1]
- 45 pułk piechoty Strzelców Kresowych[2]
- Brygada Kawalerii „Równe”
- 21 pułk Ułanów Nadwiślańskich
- 13 pułk artylerii lekkiej
- pułk KOP „Równe”
- XIII batalion saperów 1921-1929
- 8 szwadron pionierów
- 13 samodzielna bateria artylerii przeciwlotniczej
- Powiatowa Komenda Uzupełnień Równe (do 1938)
- Komenda Rejonu Uzupełnień Równe (1938-1939)
- Szpital Garnizonowy w Równem
- Wojskowy Sąd Rejonowy
- parafia wojskowa obrządku rzymskokatolickiego
- komenda placu Równe
- pluton żandarmerii Równe przy ul. Wyspiańskiego, budynek Dowództwa 13 DP
- komendant placu – rtm. Adolf Rogulski
- referent mobilizacyjny i OPL – kpt. adm. (piech.) Janusz Jakubowski
Garnizon ukraiński
edytuj- Dowództwo 13 Korpusu Armijnego
Uwagi
edytuj- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Satora 1990 ↓, s. 95.
- ↑ Satora 1990 ↓, s. 96.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 841.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
Bibliografia
edytuj- Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2/III. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1990. ISBN 83-211-1104-1.