Georges Boulanger
Georges Ernest Jean-Marie Boulanger (ur. 29 kwietnia 1837 w Rennes, zm. 30 września 1891 w Brukseli) – francuski generał i polityk, minister wojny w latach 1886–1887.
generał dywizji | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne |
Armia II Cesarstwa Francuskiego |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
Minister Wojny Republiki Francuskiej (1886-1887) |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujKariera wojskowa
edytujBrał udział m.in. w wojnie francusko-austriackiej w 1859 (był ranny pod Rochebetto, za co został odznaczony Legią Honorową V klasy), wojnie francusko-pruskiej 1870-1871 oraz tłumieniu Komuny Paryskiej w 1871. W tym samym roku został odznaczony Komandorią Legii Honorowej. W 1880 uzyskał stopień generała brygadiera. W 1884 awansowano go na generała dywizji i powierzono dowodzenie francuskimi wojskami w Tunezji. 7 stycznia 1886 został ministrem wojny i sprawował tę funkcję do 30 maja 1887.
Kariera polityczna
edytujMając samemu poglądy liberalno-republikańskie, dzięki wojowniczemu językowi i działaniami na rzecz rozbudowy sił zbrojnych (mierzonymi na odzyskanie Alzacji i Lotaryngii utraconych w 1871 roku), zdobył popularność wśród francuskich nacjonalistów oraz (po śmierci pretendentów: Napoleona Eugeniusza Bonaparte oraz Henriego d’Artois) części monarchistów, stając się ikoną ruchu wymierzonego przeciwko skorumpowanej III Republice Francuskiej.
Afera Boulangera, próba puczu i śmierć
edytujBędąc ministrem wojny przyczyniał się do znaczącej rozbudowy sił zbrojnych, w związku z czym rząd niemiecki złożył ultimatum domagające się jego dymisji, która nastąpiła w 1887 roku.
W styczniu 1889 jego zwolennicy podjęli próbę zamachu stanu, która zakończyła się blamażem, m.in. na skutek chwiejnej postawy generała, oczekującego wyników wyborów powszechnych. Skompromitowany zbiegł do Belgii, gdzie zastrzelił się na grobie swojej kochanki. Pochowany na cmentarzu Ixelles w Brukseli.
Znaczenie
edytujOd jego nazwiska pochodzi nazwa ruchu politycznego bulanżyzm. Między innymi wskutek działalności Boulangera doszło do zbliżenia ideowego francuskiego nacjonalizmu (dotychczas czerpiącego z tradycji jakobińskiej) i monarchizmu, co doprowadzi ostatecznie do powstania nacjonalizmu integralnego uosabianego przez Charlesa Maurrasa i założoną przez niego Akcję Francuską.
Bibliografia
edytuj- Adam Wielomski, Kacper Kita, Jak nacjonalizm przeszedł z lewicy na prawicę w XIX wieku? – prof. Wielomski | Francja Bez Kitu #8 [WIDEO], Nowy Ład, 1 września 2021
- Wojciech Morawski, TRZECIA REPUBLIKA – OSŁABIONE MOCARSTWO, Mówią Wieki, bez podania daty
- ISNI: 0000000121191828
- VIAF: 7358720
- LCCN: n83010409
- GND: 118659499
- NDL: 00766604
- BnF: 12442993r
- SUDOC: 033575339
- NKC: jn20000720033
- BNE: XX5579409
- NTA: 070340315
- BIBSYS: 90720364
- CiNii: DA15329484
- Open Library: OL1092344A
- PLWABN: 9810558693405606
- NUKAT: n2007008051
- J9U: 987007258810405171
- ΕΒΕ: 150278
- LIH: LNB:C2Cs;=BR