Geraldine Chaplin

amerykańska aktorka

Geraldine Leigh Chaplin (ur. 31 lipca 1944 w Santa Monica) – amerykańska aktorka, której długa kariera obejmuje role w filmach angielskich, hiszpańskich, francuskich, włoskich i niemieckich[1].

Geraldine Chaplin
Ilustracja
Geraldine Chaplin (2017)
Imię i nazwisko

Geraldine Leigh Chaplin

Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1944
Santa Monica

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Patricio Castilla​
(od 2006)

Lata aktywności

od 1952

Życiorys

edytuj

Urodziła się w Santa Monica[2] w Kalifornii jako córka Charliego Chaplina[3], pierwsze z ośmiorga dzieci z jego czwartą żoną Oony O’Neill, a tym samym wnuczka dramaturga Eugene’a O’Neilla[4]. Jej rodzina miała pochodzenie angielskie i irlandzkie[5].

Po raz pierwszy pojawiła się na ekranie jako dziewczynka w scenie otwarcia w czarno–białym komediodramacie Charlesa Chaplina Światła rampy (Limelight, 1952)[6]. W wieku ośmiu lat wyemigrowała wraz z matką do Vevey w Szwajcarii. W 1961 przeniosła się do Londynu. Uczyła się baletu klasycznego w londyńskiej Royal Ballet School, ale nie czuła, że ​​jest na tyle dobra, aby zajmować się tym zawodowo[6]. Wystąpiła w Théâtre des Champs Élysées w balecie Kopciuszek. Była tancerką i modelką w cyrku Medrano de París. Jacques Deray zaangażował ją do roli Zeldy, córki milionera porwanej przez gang w dramacie kryminalnym Piękny, letni poranek (Par un beau matin d’été, 1965) z Jeanem-Paulem Belmondem[7]. Zyskała rozgłos rolą Toni, żony tytułowego bohatera (Omar Sharif) w ekranizacji powieści Borisa Pasternaka Doktor Żywago (Doctor Zhivago, 1965) w reżyserii Davida Leana; za rolę otrzymała nominację do Złotego Globu w kategorii najbardziej obiecująca debiutantka. W 1967 wystąpiła na Broadwayu jako Alexandra Giddens w sztuce Lillian Hellman Lisie gniazdo[8].

W dramacie kryminalnym Obcy w domu (Stranger in the House, 1967) na podstawie powieści Georgesa Simenona zagrała postać Angely Sawyer, córki skłóconej z ojcem (James Mason). Przełom nastąpił w 1968, gdy przyjechała na 21. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes wraz z Carlosem Saurą promując dreszczowiec psychologiczny Mrożony peppermint (Peppermint frappé, 1967)[9], gdzie zagrała podwójną rolę uwodzicielskiej Eleny i skromnej pielęgniarki Any. W meksykańskim telewizyjnym filmie krótkometrażowym Nefretete i Achenatos (Nefertiti y Aquenatos, 1973) wystąpiła jako Nefertiti[10].

Zasiadała w jury konkursu głównego na 35. MFF w Cannes (1982). Przewodniczyła jury Złotej Kamery na 55. MFF w Cannes (2002).

Wcieliła się też w postacie biblijne w miniserialach NBC: Elżbietę w Marii, matce Jezusa (Mary, Mother of Jesus, 1999) i Jokebed w U zarania (In the Beginning, 2000).

Życie prywatne

edytuj

W latach 1967–1979 była w nieformalnym związku z hiszpańskim reżyserem filmowym Carlosem Saurą, z którym ma syna Shane’a (ur. 1974). Jej partnerem został później chilijski operator filmowy Patricio Castilla, z którym ma córkę Oonę (ur. 1986).

Ma dom przy plaży w Miami, a także przebywa często w Madrycie i Szwajcarii.

Filmografia

edytuj
 
Geraldine Chaplin i Omar Sharif w filmie Doktor Żywago.
 
Odciśnięte dłonie Chaplin w Alei Gwiazd w Las Palmas.

Nagrody i nominacje

edytuj
Rok Nagroda Kategoria Film Rezultat
1966 Złoty Glob Najbardziej obiecująca debiutantka Doktor Żywago (1965) Nominacja
1972 Kataloński Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Sitges Najlepsza aktorka Z.P.G. (1972) Wygrana
1976 Złoty Glob Najlepsza aktorka drugoplanowa Nashville (1975) Nominacja
1978 Nagroda BAFTA Najlepsza aktorka drugoplanowa Witamy w Los Angeles (1976) Nominacja
1993 Złoty Glob Najlepsza aktorka drugoplanowa Chaplin (1992) Nominacja
2003 Nagroda im. Goi Najlepsza aktorka drugoplanowa Miasto bez granic (2002) Wygrana
2008 Najlepsza aktorka drugoplanowa Sierociniec (2007) Nominacja

Przypisy

edytuj
  1. Geraldine Chaplin. Rotten Tomatoes. [dostęp 2024-11-14]. (ang.).
  2. David Thomson: The New Biographical Dictionary of Film: A Geraldine Chaplin. Nowy Jork: Alfred A. Knopf, 2010, s. 172f. ISBN 978-0307271747.
  3. Geraldine Chaplin Biography (1944–). Film Reference. [dostęp 2024-11-14]. (ang.).
  4. Holly Williams, Funny Girl: The Not-So Silent Star Oona Chaplin, „The Independent”, 15 lipca 2011 [dostęp 2024-11-14] (ang.).
  5. Geraldine Chaplin What Nationality Ancestry Race. EthniCelebs.com, 12 listopada 2016. [dostęp 2024-11-14]. (ang.).
  6. a b Geraldine Chaplin Biography, „TV Guide [dostęp 2024-11-14] [zarchiwizowane z adresu] (ang.).
  7. Par un beau matin d’été (1965). AlloCiné. [dostęp 2024-11-14]. (fr.).
  8. Geraldine Chaplin. Internet Broadway Database. [dostęp 2024-11-14]. (ang.).
  9. Geraldine Chaplin biografia. MyMovies.it. [dostęp 2024-11-14]. (wł.).
  10. Telex: Nowe filmy. „Film”. nr 21/1973 (I), s. 2, 24 czerwca 1973. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 

Bibliografia

edytuj
  • Jan Słodowski. Dulcynea z Segowni. „Film”. nr 26/1980 (1647) (XXXV), s. 16–17, 3 sierpnia 1980. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 
  • Portret na życzenie: Geraldine Chaplin. „Film”. nr 35/1989 (2095) (XLIV), s. 22, 10 września 1989. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 

Linki zewnętrzne

edytuj
  NODES
INTERN 2