Glenn Morris
Glenn Edward Morris (ur. 18 czerwca 1912 w Simla, w Kolorado, zm. 31 stycznia 1974 w Palo Alto, w Kalifornii[1]) – lekkoatleta, wieloboista, mistrz olimpijski z Berlina w 1936.
 Glenn Morris i Leni Riefenstahl podczas igrzysk olimpijskich w Berlinie (1936) | ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
18 czerwca 1912 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
31 stycznia 1974 | |||||||||
| Wzrost |
188 cm | |||||||||
| Informacje klubowe | ||||||||||
| Klub | ||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Ukończył Colorado State University. W 1936 poprawił rekord Stanów Zjednoczonych w dziesięcioboju w swym pierwszym występie w tej konkurencji. W tym samym roku zdobył mistrzostwo USA (AAU) ustanawiając rekord świata (7880 punktów), a podczas igrzysk olimpijskich w Berlinie został złotym medalistą poprawiając jednocześnie swój rekord świata na 7900 punktów[1][2]. W tym samym roku otrzymał nagrodę imienia Jamesa Sullivana dla najlepszego amerykańskiego sportowca amatorskiego. Po zwycięstwie olimpijskim zakończył karierę lekkoatletyczną. W jej trakcie tylko trzykrotnie startował w dziesięcioboju, za każdym razem wygrywając, a dwukrotnie bijąc rekord świata.
W 1938 wystąpił w roli Tarzana w filmie Tarzan’s Revenge (rolę Jane zagrała mistrzyni olimpijska z Los Angeles w pływaniu Eleanor Holm). Była to jego jedyna rola filmowa[3]. W 1940 grał w drużynie futbolu amerykańskiego Detroit Lions.
Podczas II wojny światowej służył jako porucznik US Navy na desantowcu USS Banner na Pacyfiku; w czasie służby nabawił się zespołu stresu pourazowego. Po wojnie nie mogąc dojść do siebie, imał się różnych zajęć – był monterem rusztowań, robotnikiem budowlanym, ochroniarzem, parkingowym. Będąc nałogowym palaczem zmarł na serce, w szpitalu dla weteranów wojennych[4]. Został pochowany na cmentarzu Skylawn Memorial Park w kalifornijskim mieście San Mateo[5].
Leni Riefenstahl w swoich wspomnieniach napisała, że Morris miał z nią romans podczas igrzysk w Berlinie.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Glenn Morris [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-05] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 214 [dostęp 2020-07-05] (ang.).
- ↑ Glenn Morris w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Guy Walters, Igrzyska w Berlinie. Jak Hitler ukradł olimpijski sen, Norbert Radomski (tłum.), Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis”, 2008, ISBN 978-83-7510-113-3, OCLC 749889152.
- ↑ Glenn Morris. Find a Grave. [dostęp 2019-01-11]. (ang.).