Gmach Sztabu Głównego w Petersburgu
Gmach Sztabu Głównego w Petersburgu (ros. Здание Главного Штаба) – gmach o fasadzie w kształcie łuku długości 580 m, usytuowany na placu Pałacowym w Petersburgu, naprzeciw pałacu Zimowego.
 Gmach Sztabu Głównego w Petersburgu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miasto wydzielone | |
| Rozpoczęcie budowy |
1819 |
| Ukończenie budowy |
1828 |
Położenie na mapie Rosji  | |
Położenie na mapie Petersburga  | |
 59°56′17,16″N 30°19′02,36″E/59,938100 30,317322
| |
| Strona internetowa | |
Budynek został zaprojektowany w stylu empire przez rosyjskiego architekta pochodzenia włoskiego Carla Rossiego. Prace budowlane trwały w latach 1819–1828 (w 1819 roku położono kamień węgielny)[1][2]. Oficjalne otwarcie gmachu odbyło się 24 października 1828[1][3]. Gmach składa się z dwóch skrzydeł, które są rozdzielone przez potrójny łuk triumfalny upamiętniający zwycięstwo wojsk rosyjskich nad napoleońskimi podczas wojny obronnej 1812 roku, bogato zdobiony przez rosyjskich rzeźbiarzy: Stepana Pimienowa oraz Wasilija Demut-Malinowskiego[3]. Na jego szczycie znajduje się dużej wielkości rzeźba (10 m wysokości) przedstawiająca rydwan uskrzydlonej bogini Sławy, ciągnięty przez sześć koni[4]. Łuk łączy ulicę Wielką Morską z Newskim Prospektem.
Do czasu przeniesienia stolicy do Moskwy w budynku mieściły się siedziby: Sztabu Głównego (w zachodnim skrzydle), Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Ministerstwa Finansów Rosji (we wschodnim skrzydle). W zachodnim skrzydle mieści się obecnie siedziba Zachodniego Okręgu Wojskowego. Wschodnie skrzydło, w 1988, zostało przekazane Państwowemu Muzeum Ermitaż[2][5].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Здание Главного штаба. mbpiter.ru, 8 grudnia 2014. [dostęp 2016-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-04)]. (ros.).
- ↑ a b Открытие постоянных экспозиций в Главном штабе. hermitagemuseum.org, 7 grudnia 2014. [dostęp 2016-01-30]. (ros.).
- ↑ a b Здание Главного штаба в Санкт-Петербурге. hobbysalon.ru. [dostęp 2016-01-30]. (ros.).
- ↑ Olga Małecka-Malcew (pod redakcją), Petersburg, seria wydawnicza Miasta Marzeń (Biblioteka Gazety Wyborczej).
- ↑ В шедевре Росси „растворились” миллионы. svoboda.org, 30 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-30]. (ros.).