Guillaume d’Estouteville

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	10 stycznia 1440
Konsekrator	nieznany
Konsekrowani biskupi
Miles d’Illiers	8 września 1459
Nicolas Boutaut	6 września 1461
Amauri d’Acigné	11 kwietnia 1462
Garsias de La Mothe	18 sierpnia 1465
Giacopo Antonio Venier	22 grudnia 1465
Antonio Alamandi	20 lipca 1466
Brande Castiglioni	19 października 1466
Sykstus IV	25 sierpnia 1471

Guillaume d’Estouteville
	Kardynał biskup
Kraj działania	Francja
Data i miejsce urodzenia	1412 ; Normandia
Data i miejsce śmierci	22 stycznia 1483 ; Rzym
	Arcybiskup Rouen
Okres sprawowania	20 kwietnia 1453–22 stycznia 1483
	Dziekan Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania	1472–1483
Wyznanie	Rzymskokatolickie
Nominacja biskupia	20 lutego 1439
Sakra biskupia	10 stycznia 1440
Kreacja kardynalska	18 grudnia 1439; Eugeniusz IV
Kościół tytularny	Santi Silvestro e Martino ai Monti (8 stycznia 1440); Biskup Porto e S. Rufina (19 marca 1459); Biskup Ostia e Velletri (26 października 1461)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Guillaume d’Estouteville (ur. 1412, zm. 22 stycznia 1483 w Rzymie) – francuski duchowny, kardynał.

Życiorys

Był spokrewniony z francuską rodziną królewską. Przeznaczony do stanu duchownego, został kanonikiem kolejno w Evreux (1428), Lyonie (1432) i Angers (1433) oraz protonotariuszem apostolskim (1433). W lutym 1439 został wybrany biskupem Angers, jednak nigdy nie objął tej diecezji. Na konsystorzu 18 grudnia 1439 papież Eugeniusz IV mianował go kardynałem z tytułem prezbitera Santi Silvestro e Martino ai Monti. W 1459 awansował do rangi kardynała biskupa, otrzymując wpierw diecezję podmiejską Porto e Santa Rufina, a następnie (1461) Ostia e Velletri. Był najbogatszym kardynałem w tamtym czasie dzięki licznie zgromadzonym beneficjom, m.in. był biskupem Digne (1439-45), Nîmes (1441-50), Béziers (1444-47) i Lodève (1450-53), był też opatem komendatoryjnym wielu opactw. Pełnił też funkcję protektora zakonu augustianów (1446-83) oraz archiprezbitera bazyliki liberiańskiej (od 1443). Został wysłany do Francji jako legat przez papieża Mikołaja V by załagodzić spór Karolem VII a Anglią (1451). Kilka lat później otworzył proces rehabilitacyjny Joanny d’Arc. Od 1453 roku był arcybiskupem Rouen i Saint-Jean-de-Maurienne. Uczestniczył w konklawe, które wybrały papieży: Mikołaja V, Pawła II i Sykstusa IV, ale był nieobecny w Rzymie podczas wyboru papieża Kaliksta III. Od 1458 roku na każdym kolejnym konklawe bezskutecznie kandydował na papieża, uciekając się nawet do prób przekupywania kardynałów. Otwarcie żył w związku z konkubiną Girolamą Tosti, rzymską szlachcianką, z którą miał piątkę nieślubnych dzieci.

W listopadzie 1472 roku został dziekanem Świętego Kolegium Kardynałów, a w 1477 Kamerlingiem Świętego Kościoła Rzymskiego.

Guillaume d’Estouteville

Życiorys

Bibliografia