Gustavo Testa

Gustavo Testa (ur. 28 lipca 1886 w Boltierre, zm. 28 lutego 1969 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, dyplomata, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.

Gustavo Testa

Kardynał prezbiter
Et patria et cor
Kraj działania	Włochy
Data i miejsce urodzenia	28 lipca 1886 Boltierre
Data i miejsce śmierci	20 lutego 1969 Rzym
Emerytowany prefekt Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich
Okres sprawowania	1962–1968
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	28 października 1910
Nominacja biskupia	4 czerwca 1934
Sakra biskupia	1 listopada 1934
Kreacja kardynalska	14 grudnia 1959 Jan XXIII
Kościół tytularny	S. Girolamo dei Croati
Odznaczenia

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	1 listopada 1934
Konsekrator	Alfred Ildefons Schuster
Współkonsekratorzy	Angelo Giuseppe Roncalli Adriano Bernareggi
Konsekrowani biskupi Giuseppe Mazzoli 1935 Vincent Gelat 1948 Joseph Hasler 1957 Johannes Vonderach 1957
Współkonsekrowani biskupi Benigno Carrara 1948 Giacomo Testa 1953

Życiorys

Kształcił się na uczelniach w Rzymie. Do kapłaństwa ordynowany 28 października 1910 w rodzinnej diecezji Bergamo. Po ukończeniu studiów pracował duszpastersko, a także jako wykładowca seminarium w Bergamo. Od 1920 rozpoczął pracę w Kurii, w Sekretariacie Stanu. W latach 1920–1923 sekretarz nuncjatury w Austrii. W 1921 otrzymał tytuł prywatnego szambelana Jego Świątobliwości. W latach 1923–1924 był papieskim wysłannikiem do Zagłębia Ruhry i Saary. Do roku 1934 pracował w nuncjaturach w Peru, Bawarii i Włoszech.

4 czerwca 1934 został mianowany tytularnym arcybiskupem Amasei i delegatem apostolskim do takich krajów jak: Egipt, Arabia, Erytrea, Abisynia i Palestyna. Sakrę w katedrze w Bergammo otrzymał z rąk kardynała Alfreda Schustera, arcybiskupa Mediolanu. Jednym ze współkonsekratorów był Angelo Giuseppe Roncalli, przyszły papież Jan XXIII, bliski przyjaciel Testy przez ponad pół wieku. W latach późniejszych był delegatem do Jerozolimy, Palestyny, Transjordanii i Cypru (od 1948) i Szwajcarii (od 1953). W 1959 mianowany kardynałem prezbiterem S. Girolamo dei Croati. Jako legat papieski brał udział w międzynarodowym kongresie eucharystycznym w Monachium w 1960. Od 1961 przewodził komisji ds. Administracji Stolicy Świętej. Rok później mianowany również sekretarzem Świętej Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich. Brał udział w konklawe 1963. Od 1967 tytuł sekretarza zmieniono na prefekta. Ze swych funkcji zrezygnował w 1968. Zmarł po długiej chorobie w swej rzymskiej rezydencji. Pochowany w Bergamo.

Bibliografia

• Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
• Catholic-Hierarchy
• Cesare De Agostini, Konklawe XX wieku. Kulisy wyborów papieży, Kraków 2005