Gustaw Aleksander Hantke

Gustaw Aleksander Hantke (ur. 26 lipca 1868, zm. 17 maja 1939) – polski przemysłowiec pochodzenia żydowskiego od urodzenia wyznania ewangelicko-reformowanego.

Gustaw Aleksander Hantke

Data urodzenia	26 lipca 1868
Data śmierci	17 maja 1939
Miejsce spoczynku	cmentarz ewangelicko-reformowany w Warszawie
Zawód, zajęcie	przemysłowiec
Alma Mater	Politechnika Ryska
Rodzice	Bernard Hantke

Grób przemysłowca Bernarda Hantke (1826-1900) i przemysłowca Gustawa Aleksandra Hantke (1868-1939) na cmentarzu reformowanym przy ul. Żytniej w Warszawie

Urodził się jako syn przemysłowca Bernarda Ludwika Hantke i Marii Zofii z Regenhartów (1842-1897). Ukończył Politechnikę Ryską. W czasie studiów należał do Korporacji Akademickiej Welecja. Pracował jako dyrektor założonych przez ojca fabryk wyrobów metalowych w Jekaterynosławiu i Saratowie odpowiednio w latach 1900-1902 i 1902-1904. W latach 1904–1910 sprawował funkcję dyrektora Syndykatu Gwoździ i Drutu w Królestwie Polskim.

Udzielał się w życiu dobroczynnym, był razem z bratem wieloletnim dobrodziejem Domu Starców i Kalek zboru Ewangelicko-Reformowanego w Warszawie, mieszczącego się przy ul. Leszno 20, tuż obok kościoła. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (kwatera I-4-1).

Był dwukrotnie żonaty, po raz pierwszy z nieznaną z nazwiska, po raz drugi ze współwyznawczynią Wandą Emilią Diehl (1881-1932), córką Juliusza Roberta Diehla, z którą miał dwoje dzieci:

1. Gustaw Tadeusz Stanisław (1911–1940), absolwent Wydziału Chemii Politechniki w Nancy (Francja), wychowanek Korpusu Kadetów w Rawiczu, zamordowany w Katyniu.
2. Krystyna (zm. 1986), żona Janusza Boergera, dziennikarka i ostatnia z rodziny.

Bibliografia

• Kazimierz Reychman: Szkice genealogiczne, Serja I. Warszawa: Hoesick F., 1936, s. 91-93.