Gustaw Gottesman

Ten artykuł od 2009-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Gustaw Gottesman (ur. 15 września 1918 we Lwowie, zm. 5 października 1998 w Warszawie) – polski dziennikarz, dramaturg i tłumacz.

Życiorys

Urodził się we Lwowie w rodzinie polskich Żydów. Podczas Holocaustu stracił oboje rodziców. Podczas II wojny światowej był żołnierzem Polskich Sił Zbrojnych. Pracował jako urzędnik w ministerstwach polskiego rządu w Londynie. Był sekretarzem przewodniczącego polskiej delegacji na konferencję w Bretton Woods ministra Ludwika Grosfelda^[1]. Przez pewien czas pracował w ONZ.

Do Polski wrócił w 1949 r. Związał się z PZPR, z której wystąpił w r. 1968. Pracował jako dziennikarz. Był redaktorem naczelnym pisma „Przegląd Kulturalny”, do jego zamknięcia w 1963 r. W latach 1972–1975 był zastępcą redaktora naczelnego tygodnika „Literatura”^[2]. 23 sierpnia 1980 roku dołączył do apelu 64 uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami^[3].

Autor dramatów i przekładów literackich. Wraz z Andrzejem Jareckim dokonał pierwszego przekładu na język polski libretta legendarnego musicalu Les Misérables Boublila (libretto francuskie) i Schönberga (muzyka) opartego na powieści Nędznicy Wiktora Hugo, który w latach 1989–2000 wystawiany był w gdyńskim Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w reżyserii Jerzego Gruzy.

Ojciec publicysty Krzysztofa Gottesmana. Pochowany jest na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C2, rz. 9, m. 7)^[4].

Publikacje książkowe

Bancroftowie: sztuka w 4 aktach, 1953
Zaczyna się dzień: sztuka w 3 aktach z prologiem i epilogiem (9 obrazów) (z Jerzym Broszkiewiczem), 1955

Przypisy

↑ Lista uczestników polskiej delegacji na konferencję w Bretton Woods, s. 302.
↑ Gustaw Gottesman nie żyje [online], Archiwum Rzeczpospolitej, 6 października 1998 [dostęp 2023-02-24] .
↑ Apel (dokument KSS KOR, Archiwum Opozycji IV/04.05.43 [b.n.s.]).
↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-18].

Linki zewnętrzne

Wspomnienie Neala Aschersona o Gustawie Gottesmanie.. unia-polska.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-27)].

[1] Lista uczestników polskiej delegacji na konferencję w Bretton Woods, s. 302.

[RP-2] Gustaw Gottesman nie żyje [online], Archiwum Rzeczpospolitej, 6 października 1998 [dostęp 2023-02-24] .

[3] Apel (dokument KSS KOR, Archiwum Opozycji IV/04.05.43 [b.n.s.]).

[4] Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-18].

[1]

[2]

[3]

[4]