Henryk Dziedzicki
Henryk Daniel Robert Dołęga Dziedzicki (ur. 15 lipca 1847 w Warszawie, zm. 12 marca 1921 tamże) – polski biolog, entomolog, lekarz.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
15 lipca 1847 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
12 marca 1921 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
Życiorys
edytujSyn Adama i Marianny z domu Jendl[1]. W 1868 ukończył gimnazjum w Łomży. Studiował medycynę w Szkole Głównej Warszawskiej oraz w Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1872–1873 wziął udział w wyprawie do Egiptu, finansowanej i kierowanej przez Aleksandra Branickiego[2]. 28 września 1874 otrzymał tytuł doktora medycyny UW.
Członek czynny Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, członek Towarzystw Entomologicznych w Petersburgu, Berlinie i Wiedniu. Siostra H. Dziedzickiego wyszła za mąż za Jana Sznabla vel Schnabla, również entomologa.
Przeprowadził rewizje systematyki owadów dwuskrzydłych, szczególnie rodziny Mycetophylidae uwzględniając po raz pierwszy szczegółowe różnice w budowie aparatu kopulacyjnego. Opisał około 120 nowych gatunków muchówek z rodziny Mycetophylidae oraz dwa nowe rodzaje Heteropygium i Allophallus.
Jego imieniem nazwano gatunki: Helophilus henricii Schnabl[3], Phronia dziedzickii Lundst., Sciophila dziedzickii Edw., Paraneurotelia dziedzickii Landr. oraz rodzaj – Dziedzickia.
Jest pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 156-4-10/11)[4].
Prace
edytuj- Przyczynek do fauny owadów dwuskrzydłych ... (1884–1889)
- Die Anthomyiden (1909)
- Zur Monographie der Gattung Rymosia (1909)
- Atlas organów rozrodczych (hypopygium) typów Winnertza i gatunków znajdujących się w jego zbiorze mycetophylidów (1915)
- Przegląd gatunków europejskich rodzaju Antella Winnertz oraz opis dwu nowych rodzajów: Heteropygium i Allophallus (1923)
Przypisy
edytuj- ↑ Piotr Szarejko: Słownik lekarzy polskich XIX wieku, tom IV. Wydawnictwo Naukowe „Semper”, Warszawa 1997, s. 117–118 ISBN 83-86951-28-1.
- ↑ Małysiak Helena: Biblioteka Branickich i Tarnowskich w Suchej, wyd. Beskidzka Oficyna Wydawnicza BTSK, Bielsko-Biała 1986, ISBN 83-7004-049-7.
- ↑ „Helophilus henricii”, Wiadomości z nauk przyrodzonych.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JÓZEFA DZIEDZICKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-19].
Bibliografia
edytuj- Biogramy uczonych polskich, Część II: Nauki biologiczne (pod redakcją Andrzeja Śródki i Pawła Szczawińskiego), Ossolineum, Wrocław 1985
Linki zewnętrzne
edytuj- Publikacje Henryka Dziedzickiego w bibliotece Polona