Historia anestezjologii

Znieczulenie jest jednym z głównych filarów anestezjologii. Umiejętność jego wykonania umożliwiało przeprowadzanie niemożliwych wcześniej operacji chirurgicznych.

Anestezja od początków medycyny do 1846 roku

Przed odkryciem nowoczesnych metod anestezji stosowano zwykle następujące metody uśmierzania bólu:

• alkohol
• stosowanie ucisku lub przykładanie lodu
• wyciągi z roślin (na przykład z koki przez Inków)

Anestezja po 1846 roku

16 października 1846 roku William Morton zaprezentował w Bostonie znieczulenie eterowe. Cztery miesiące później, prof. Ludwik Bierkowski zastosował anestezję w przebiegu operacji w Polsce.
W okresie międzywojennym spopularyzowano zasady intubacji płuc, oraz zastosowano pochłaniacze dwutlenku węgla.
Pierwsze używane środki do znieczulań to eter i podtlenek azotu, później także chloroform. Nieco później używano środków podawanych dożylnie: heksobarbital i tiopental.
Pomimo swoich zasług anestezjologia stosunkowo późno stała się osobną specjalnością lekarską, pierwsza katedra anestezjologii powstała dopiero w 1937 na Uniwersytecie Oksfordzkim.

Zobacz też

• Muzeum Anestezjologii i Intensywnej Terapii w Ostrowie Wielkopolskim

Bibliografia

• Anestezjologia i intensywna terapia, ISBN 83-200-2399-8. Bogdan Kamiński, Andrzej Kübler

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.