Hugues-Félicité-Robert de Lamennais
Hugues-Félicité-Robert de Lamennais (ur. 19 czerwca 1782 w Saint-Malo w Bretanii, zm. 27 lutego 1854 w Paryżu) – ksiądz, ideolog oraz pisarz.
Data i miejsce urodzenia |
19 czerwca 1782 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
27 lutego 1854 |
Miejsce pochówku | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
1817 |
Życiorys
edytujPoczątkowo mało religijny. Nawrócił go rodzony brat Jean-Marie de Lamennais.
Zwolennik ultramontanizmu, później rzecznik odnowy Kościoła katolickiego. W 1841 zerwał z Kościołem i poświęcił się polityce.
Założył w 1830 i był jednym z redaktorów dziennika „L'Avenir” („Przyszłość”). Przez tę działalność starał się jako ultramontanista stworzyć silną przeciwwagę intelektualną przeciw gallikanizmowi francuskiemu.
Jego poglądy zawarte w czasopiśmie „L'Avenir” zostały pośrednio potępione w encyklice Mirari vos papieża Grzegorza XVI, z 15 sierpnia 1832. Sam Lamennais przyjął postawę uległą i zaakceptował nauczanie papieża. Później jednak zmienia zdanie i stwierdza, że papież nie może zakazać mu jego własnych twierdzeń i przekonań. Kontynuując wydawanie „L'Avenir” jeszcze bardziej radykalizuje poglądy. Nazywa papieża „niemym świadkiem krzywd i popełnianych zbrodni przez wielkich”. W końcu papież Grzegorz XVI odnosi się bezpośrednio do poglądów ks. Lamennais w encyklice Singulari nos, z 25 czerwca 1834. Ks. Lamennais w końcu zrywa z Kościołem i kontynuuje nauczanie skłaniając się coraz bardziej ku socjalizmowi i oddalając się tym samym od nauczania Kościoła.
Poglądy
edytujJego Essai sur l'indifference en matière de religion, ukazał się w roku 1817, i stał się od razu popularny w całej Europie. Henri Lacordaire rzekł o nim: "skromny ksiądz o autorytecie, jakim cieszył się niegdyś Bossuet". Lamennais zarzucił państwom indyferentyzm religijny. Krytykował podchodzenie do problemów teorii z punktu widzenia własnych przemyśleń, uważał bowiem, że Marcin Luter osłabił przez swój indywidualizm religię, Kartezjusz i Leibniz filozofię i naukę, a Rousseau i Encyklopedyści naukę polityczną.
Krytykował wyzysk pracowników i ucisk fiskalny obywateli przez państwa, za co został nawet osadzony w areszcie w 1841 roku.
Jego myśl odcisnęła również znaczące piętno na twórczości Leconte de Lisle'a.
Związki z Polską
edytujPrzyjaźnił się z Adamem Mickiewiczem. Czuł się zdruzgotany papieskim brewe Impensa charitas z 15 lutego 1831 potępiającym powstanie listopadowe[1]. Był autorem książki "Słowa wieszcze".
Przypisy
edytuj- ↑ Ks. prof. Marian Banaszak, Historia Kościoła Katolickiego, tom 3. s 242
Bibliografia
edytuj- Félicité Robert de Lamennais. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2013-10-02]. (ang.).
- Félicité Lamennais, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2013-10-02] (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Hugues-Félicité-Robert de Lamennais – dzieła w bibliotece Polona
- ISNI: 0000000121340088
- VIAF: 56612324, 1943167807356918130003
- LCCN: n50039923
- GND: 118568930
- NDL: 00523552
- LIBRIS: b8nrw28v337plh6
- BnF: 11910852h
- SUDOC: 085886114
- SBN: BVEV201811
- NLA: 35669202, 49783564
- NKC: jn20000603644
- BNE: XX954075
- NTA: 068570732
- BIBSYS: 90544559
- CiNii: DA01074840
- Open Library: OL874739A, OL4582536A
- PLWABN: 9810545209705606
- NUKAT: n99708259
- J9U: 987007264378705171
- PTBNP: 285050, 147803, 538012
- CANTIC: a10227994
- NSK: 000776433
- BNA: 000033955
- CONOR: 123584611
- BNC: 000465127
- ΕΒΕ: 113113
- BLBNB: 000581706
- LIH: LNB:V*330693;=BK
- PWN: 3930256
- Britannica: biography/Felicite-Lamennais
- Treccani: la-mennais-felicite-robert-de
- Universalis: felicite-de-lamennais
- БРЭ: 2642094
- NE.se: felicite-de-lamennais
- SNL: Félicité-Robert_de_Lamennais
- VLE: hugues-felicite-robert-de-lamennais
- Catalana: 0036397
- DSDE: Félicité_de_Lamennais
- Hrvatska enciklopedija: 35252