Irena Bohuss-Hellerowa
Irena Bohus-Hellerowa (ur. 1878, zm. 10 czerwca 1926 w Warszawie) – śpiewaczka operowa i aktorka dramatyczna.
Irena Bohussówna (przed 1902) | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód | |
Współmałżonek |
Życiorys
edytujPochodziła ze spolszczonej rodziny węgierskiej. W roku 1895 ukończyła Konserwatorium we Lwowie w klasie śpiewu i w tym samym roku zadebiutowała na scenie Teatru Miejskiego we Lwowie w partii Siebla w Fauście Charles'a Gounoda. Śpiewała sopranem[1]. Występowała na scenach operowych Lwowa, Warszawy i Pragi. W 1900 roku wyjechała do Mediolanu, gdzie kontynuowała naukę śpiewania.
11 października 1902 roku we Lwowie wzięła ślub z Ludwikiem Hellerem[1]. W 1905 roku wystąpiła w ramach zorganizowanego przez męża sezonu operowego w Teatro Lirico w Mediolanie.
Od 1916 roku mieszkała w Wiedniu. gdzie udzielała lekcji śpiewu. W 1920 roku przeprowadziła się do Warszawy i pracowała tam jako aktorka dramatyczna na scenach Komedii, Bagateli i Reduty. 10 lutego 1925 roku w Filharmonii Warszawskiej odbyła się uroczystość jubileuszu jej pracy artystycznej. Po zakończeniu kariery artystycznej prowadziła dom mody[1].
Popełniła samobójstwo[1]. Pozostawiła po sobie Pamiętniki.
Wybrane role
edytuj- Bal w operze jako Aniela
- Gejsza jako Mimoza
- Orfeusz w piekle jako Eurdyka
- Córka pułku jako Maria
- Sprzedana narzeczona jako Marynka
- Lohengrin jako Elza
- Jaś i Małgosia jako Jaś
- Cyganeria jako Mimi
- Eugeniusz Oniegin jako Tatiana
- Pajace jako Nedda
- Don Pasquale jako Norina
- Andrea Chenier jako Magdalena
- Wilkołak jako Księżna
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Piotr Marek Stański, Rodzina Hellerów: Mira i Ludwik oraz Irena Bohuss, "Semper Fidelis" 1/2006.