Józef II (patriarcha Konstantynopola)

Józef II
Ιωσήφ Β'
	Patriarcha Konstantynopola
	; Patriarcha Józef II na fresku autorstwa Benozzo Gozzoli, Florencja
Kraj działania	Cesarstwo Bizantyńskie
Data urodzenia	ok. 1360
Data i miejsce śmierci	10 czerwca 1439 ; Florencja
Miejsce pochówku	Kościół Santa Maria Novella we Florencji
	Metropolita Efezu
Okres sprawowania	ok. 1393/1394–1416 (?)
	Patriarcha Konstantynopola
Okres sprawowania	1416–1439
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Patriarchat Konstantynopolitański
Chirotonia biskupia	ok. 1393
Wybór patriarchy	21 maja 1416
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2019-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Józef II, gr. Ιωσήφ Β' (ur. ok. 1360, zm. 10 czerwca 1439 we Florencji) – ekumeniczny patriarcha Konstantynopola od 1416 do śmierci.

Życiorys

Józef urodził się ok. 1360 r. przypuszczalnie jako naturalny syn przyszłego bułgarskiego cara, Iwana Szyszmana (1365–1393) i bizantyjskiej księżniczki. Od ok. 1393/1394 metropolita Efezu. Święty Synod wybrał go na urząd patriarszy 21 maja 1416 r.

Jako zwierzchnik Kościoła prawosławnego próbował przywrócić jurysdykcję patriarszą nad niegdysiejszymi terytoriami bizantyjskimi, znajdującymi się pod władaniem Wenecjan, zwłaszcza nad Kretą.

Patriarcha wziął udział w soborze we Florencji (przełom 1438 i 1439 r.), na którym została zawarta unia między Kościołem katolickim i prawosławnym. Józef był, podobnie jak ówczesny cesarz bizantyjski, Jan VIII Paleolog, zwolennikiem unii kościelnej, upatrując w niej sposób na uratowanie upadającego cesarstwa. Na soborze we Florencji, krótko przed swoją śmiercią, Józef uznał prymat papieski w świecie chrześcijańskim.

Wypracowany na soborze tekst unii został podpisany przez 31 przedstawicieli Kościoła wschodniego, jak również przez samego cesarza Jana VIII, jednak sama unia miała w cesarstwie wielu przeciwników i m.in. ze względów doktrynalnych nigdy w praktyce nie została urzeczywistniona. Niedługo po powrocie do Konstantynopola dwie trzecie (21) sygnatariuszy unii wyrzekło się jej, odwołując swe podpisy.

Józef zmarł w trakcie soboru we Florencji, 10 czerwca 1439 r. Jego grób znajduje się w ówczesnym kościele soborowym (bazylika Santa Maria Novella).