Józef Jarzębski
Józef Ludwik Jarzębski (ur. 18 września 1878 w Nieborowie, zm. 4 marca 1955 w Warszawie) – polski skrzypek i uznany pedagog muzyczny[1].
| |
| Data i miejsce urodzenia |
18 września 1878 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
4 marca 1955 |
| Zawód, zajęcie |
skrzypek, pedagog muzyczny |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujBył synem Feliksa i Konstancji z Klattów[2]. Studiował w Konserwatorium Warszawskim skrzypce u E. Stillera i S. Barcewicza, kontrapunkt u Z. Noskowskiego. Dyplom uzyskał w 1899. Studiował później eksternistycznie w Konserwatorium Petersburskim (dyplom 1905). W tym okresie uczył w klasie skrzypiec szkoły muzycznej w Tambowie. Od 1908 grał w orkiestrze Moskiewskiego Teatru Operowego. Pracę pedagogiczną kontynuował w Astrachaniu i Żytomierzu.
Po powrocie do Polski w latach 1918–1939 był profesorem Warszawskiego Konserwatorium. W latach 1946–1955 prowadził klasę skrzypiec w PWSM w Warszawie. Wykształcił wielu wybitnych skrzypków, takich jak Grażyna Bacewicz, Zenon Bąkowski, Wacław Niemczyk, Stefan Rachoń, Eugenia Umińska, Tadeusz Wroński, Tadeusz Zygadło.
Grażyna Bacewicz poświęciła Jarzębskiemu pierwszą część 3 karykatur na orkiestrę skomponowanych w 1932[3].
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera PPRK-1-149)[4].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 10 listopada 1933[5], 22 lipca 1952[6])
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)[7]
Nagrody
edytuj- Nagroda Muzyczna miasta Warszawy (1955)
Publikacje
edytuj- Szkoła na skrzypce – 3 cz. wyd. PWM (1 wydanie 1947–48).
Przypisy
edytuj- ↑ Marek Lebioda: Encyklopedia Muzyczna. T. 4: hij. Warszawa: PWM. ISBN 83-224-0453-0.
- ↑ Józef Jarzębski. Nieobecni. Znajdź groby swoich bliskich. [dostęp 2015-04-02].
- ↑ Małgorzata Gąsiorowska, Bacewicz, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1999, s. 55, 57, 449, ISBN 978-83-224-0547-5.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JÓZEF JARZĘBSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-11-04].
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu pracy pedagogicznej”.
- ↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.