Jack Sepkoski

amerykański geolog i paleontolog (1948-1999)

Jack John Sepkoski (ur. 26 lipca 1948 w Presque Isle w Maine, zm. 1 maja 1999) – amerykański geolog i paleontolog, autor syntetycznego podsumowania zmian bioróżnorodności w fanerozoiku i pionier badań nad masowymi wymieraniami.

Życiorys

edytuj

Absolwent Uniwersytetu Notre Dame, doktorat uzyskał w 1977 r. na Uniwersytecie Harvarda na podstawie pracy o budowie geologicznej i paleontologii rejonu Black Hills. Od 1974 do 1978 r. był wykładowcą University of Rochester. Następnie został wykładowcą Uniwersytetu w Chicago, gdzie pracował do emerytury i gdzie mianowano go profesorem w 1986. Jednocześnie pracował w chicagowskim Muzeum Historii Naturalnej. W 1983 r. otrzymał nagrodę Charles Schuchert Award przyznawaną przez Paleontological Society. W 1997 r. został członkiem zagranicznym PAN[1].

Osiągnięcia naukowe

edytuj

Zmiany bioróżnorodności w fanerozoiku

edytuj

Nazwisko Sepkoskiego znane jest w nauce przede wszystkim z eponimicznej krzywej Sepkoskiego: jest to opracowany przezeń diagram, pokazujący zmiany bioróżnorodności w czasie (w ciągu całego fanerozoiku, to znaczy od kambru do dziś)[2][3]. Krzywa Sepkoskiego pokazuje zajście pięciu wielkich wymierań (zostały one udokumentowane częściowo we współpracy z Davidem Raupem)[4], a także istnienie wielkoskalowych zespołów, zwanych ewolucyjnymi faunami Sepkoskiego[5].

Teoria cykliczności wymierań

edytuj

Sepkoski był także współtwórcą tezy o występowaniu regularnego (co 26,2 mln lat) cyklu masowych wymierań w mezozoiku i kenozoiku. W wyniku późniejszych analiz teoria ta została odrzucona[6][7].

Upamiętnienie

edytuj

Na jego cześć nazwano gatunek triasowego ślimaka Praelittorina sepkoskii Nützel & Erwin, 2004[8] (obecna nazwa Microschiza sepkoskii)[9].

Wybrane publikacje

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Sepkoski, John, [w:] Członkowie Polskiej Akademii Nauk [online], PAN [dostęp 2021-09-10].
  2. Biodiversity through geologic time | Silurian Reef | The Field Museum [online], silurian-reef.fieldmuseum.org [dostęp 2024-03-08].
  3. J. John Sepkoski Jr., 1948-1999 [online], web.archive.org, 14 sierpnia 2016 [dostęp 2024-03-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-14].
  4. Wielkie wymierania – efekt wulkanizmu [online], Nauka w Polsce [dostęp 2024-03-08] (pol.).
  5. J. John Sepkoski, A factor analytic description of the Phanerozoic marine fossil record, „Paleobiology”, 7 (1), 1981, s. 36–53, DOI10.1017/S0094837300003778, ISSN 0094-8373 [dostęp 2024-03-08] (ang.).
  6. John Alroy, Dynamics of origination and extinction in the marine fossil record, „Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America”, 105 (Suppl 1), 2008, s. 11536–11542, DOI10.1073/pnas.0802597105, ISSN 0027-8424, PMID18695240, PMCIDPMC2556405 [dostęp 2024-03-08].
  7. Anatoly D. Erlykin i inni, Mass extinctions over the last 500 myr: an astronomical cause? Andrew Smith (red.), „Palaeontology”, 60 (2), 2017, s. 159–167, DOI10.1111/pala.12283, ISSN 0031-0239 [dostęp 2024-03-08] (ang.).
  8. Alexander Nützel, Douglas H. Erwin, Late Triassic (Late Norian) gastropods from the Wallowa Terrane (Idaho, USA), „Paläontologische Zeitschrift”, 78 (2), 2004, s. 361–416, DOI10.1007/bf03009231, ISSN 0031-0220.
  9. Alexander Nützel i inni, Latest Triassic (Sevatian–Rhaetian) reef carbonates from the Northern Calcareous Alps (Austria), their mollusc dwellers, and their fate at the end-Triassic extinction event, „PalZ”, 97 (2), 2023, s. 265–309, DOI10.1007/s12542-022-00631-9, ISSN 1867-6812 (ang.).

Bibliografia

edytuj
  NODES
INTERN 1