Jan Engelgard
Jan Engelgard (ur. 2 grudnia 1957 w Sycowie) – polski historyk, publicysta, pisarz, samorządowiec oraz polityk.
| Data i miejsce urodzenia |
2 grudnia 1957 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
historyk, publicysta, polityk |
| Alma Mater |
Życiorys
edytujWykształcenie
edytujW 1978 został absolwentem Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Chrobrego w Gryficach[1]. W 1983 ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Magisterium z historii uzyskał na podstawie pracy magisterskiej pt. Kadra I Korpusu Polskiego w niepodległej Polsce (1918–1921). Aspekty wojskowe i polityczne, napisanej pod kierunkiem profesora Tadeusza Jędruszczaka[2].
Działalność zawodowa i publiczna
edytujNależał do Polskiego Związku Katolicko-Społecznego. Wystąpił z niego w 1984, gdy z funkcji prezesa ustąpił Janusz Zabłocki[3]. W latach 1984–1990 był członkiem Stowarzyszenia „Pax”, gdzie zajmował się publicystyką historyczną, pisząc głównie na temat przedwojennego obozu narodowego[3]. W 1991 wstąpił do Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego, w którym objął funkcję wiceprezesa. Wszedł również w skład zarządu stowarzyszenia „Civitas Christiana”.
Publikował m.in. w „Najwyższym Czasie!”, „Nowym Świecie” i „Ładzie”. Od 1992 do 1993 pracował jako komentator „Słowa Powszechnego”. Następnie był dziennikarzem „Katolika” i „Kierunków”. Od 1993 publikował w następcy „SP” – „Słowie. Dzienniku Katolickim” (będąc zastępcą redaktora naczelnego tego pisma).
W 1997 został redaktorem naczelnym tygodnika „Myśl Polska” (od 2001 do 2004 wydawanego pod nazwą „Nowa Myśl Polska”)[4].
Z ramienia Ligi Polskich Rodzin bez powodzenia kandydował w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 (uzyskał 2387 głosów)[5] i w wyborach parlamentarnych w 2005 (dostał 224 głosy)[6]. W okresie od 24 października 2005 do 24 listopada 2006 był członkiem zarządu województwa mazowieckiego II kadencji. Pełnił później funkcję wiceprzewodniczącego zarządu głównego Ruchu Ludowo-Narodowego. Działał także w Kresowym Ruchu Patriotycznym. Został współpracownikiem związanego z Klubem Zachowawczo-Monarchistycznym portalu Konserwatyzm.pl[7]. Autor tekstów historycznych w specjalistycznym kwartalniku „Niepodległość i Pamięć”[8].
Później zatrudniony został w Muzeum Niepodległości w Warszawie, gdzie do marca 2022 pełnił funkcję kierownika X Pawilonu Cytadeli Warszawskiej[9][10]. Jest przewodniczącym Rady Fundacji Narodowej im. Romana Dmowskiego[11].
W 2020 wszedł w skład Komitetu Budowy Pomnika gen. Tadeusza Rozwadowskiego w Warszawie[12].
Wyróżnienia
edytujW 2014 otrzymał odznaczenie Polonia Mater Nostra Est[13].
Publikacje
edytuj- „Cud nad Wisłą” – 1920 rok, „Pod Prąd”, Warszawa 1988.
- Testament Dmowskiego. Niemcy-Rosja-Polska, Wyd. Polskie, Warszawa 1996, ISBN 83-905683-4-9.
- Wielka gra Bolesława Piaseckiego, Wydawnictwo Prasy Lokalnej, Warszawa 2008, ISBN 978-83-925284-4-9.
- Lech Kaczyński w Tbilisi (współautor Adam Wielomski), Wydawnictwo Prasy Lokalnej, Warszawa 2008, ISBN 978-83-925284-1-8[14].
- W imię czego ta ofiara? Obóz Narodowy wobec Powstania Warszawskiego (współautor Maciej Motas), Wydawnictwo Prasy Lokalnej, Warszawa 2009, ISBN 978-83-925284-3-2[15].
- Myśl polityczna Romana Dmowskiego, Muzeum Niepodległości w Warszawie, Warszawa 2009, ISBN 978-83-87516-89-5[16].
- Wirus rusofobii: szkice polemiczne, Wydawnictwo Prasy Lokalnej, Warszawa 2010, ISBN 978-83-925284-9-4[17].
- Między romantyzmem a realizmem – szkice z dziejów Narodowej Demokracji (współautor Maciej Motas), Wydawnictwo Prasy Lokalnej, Warszawa 2011, ISBN 978-83-925284-2-5[18].
- Klątwa generała Denikina, Wydawnictwo Prasy Lokalnej, Warszawa 2011, ISBN 978-83-64037-67-2[19].
- Antologia Zbrodni Smoleńskiej (współautorzy Adam Wielomski i Maciej Motas), Wydawnictwo ARTE, Warszawa 2011, ISBN 978-83-61938-32-3[20].
- Roman Dmowski 1864–1939, Wydawnictwo Myśl Polska, Warszawa 2014, ISBN 978-83-935144-6-5.
- Stepan Bandera w Kijowie: kulisy rewolucji na Ukrainie (współautorzy Arkadiusz Meller i Adam Wielomski), Oficyna Wydawnicza Capital, Warszawa 2014, ISBN 978-83-640-3785-6[21].
- Bolesław Piasecki 1939–1956, Wydawnictwo Myśl Polska, Warszawa 2015, ISBN 978-83-935144-4-1.
- Roman Dmowski – współtwórca Niepodległej, Muzeum Niepodległości w Warszawie, Warszawa 2017, ISBN 978-83-65439-22-2[22].
- U źródeł polityki polskiej. Od Wielopolskiego do Dmowskiego, Wydawnictwo Myśl Polska, Warszawa 2018, ISBN 978-83-947595-4-4[23].
Przypisy
edytuj- ↑ Jan Engelgard [online], Facebook [dostęp 2019-12-27].
- ↑ Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk, Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, Kraków: Wydawnictwo Arkadiusz Wingert, 2010, s. 552.
- ↑ a b Jan Engelgard, Prawica ma nowego psa przewodnika [online], Salon24, 2 lipca 2008 [dostęp 2022-03-01].
- ↑ Jan Engelgard, 2000 numerów „Myśli Polskiej”, „Myśl Polska”, Nr 37–38, wrzesień 2014 [dostęp 2020-04-24].
- ↑ Dz.U. z 2004 r. nr 137, poz. 1460.
- ↑ Wybory do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej zarządzone na dzień 25 września 2005 [online], Państwowa Komisja Wyborcza [dostęp 2020-04-21].
- ↑ Jan Engelgard [online], Konserwatyzm.pl [dostęp 2020-04-21].
- ↑ Jan Engelgard, Partyzantka sowiecka wobec zagłady ludności polskiej na Wołyniu w 1943 roku, „Niepodległość i Pamięć”, Nr 20/3–4 (43–44), 2013, s. 183–212 [dostęp 2020-07-19].
- ↑ Kto jest kim w Muzeum, Muzeum-niepodleglosci.pl [zarchiwizowane 2020-07-19].
- ↑ Przemysław Witkowski, Skąd prokremlowski nacjonalista wziął się w Cytadeli? [online], polityka.pl, 23 marca 2022 [dostęp 2023-02-16].
- ↑ Władze Fundacji » Fundacja Narodowa im. Romana Dmowskiego [online], www.fundacjadmowskiego.pl [dostęp 2021-02-28].
- ↑ Jan Engelgard - Na zaproszenie prezesa PSL wchodzę w skład [online], facebook.com [dostęp 2024-04-23] (pol.).
- ↑ Jan Engelgard: Polonia Mater Nostra Est: Galeria Porczyńskich [online], YouTube, 17 maja 2014 [dostęp 2020-04-24].
- ↑ Lech Kaczyński w Tbilisi [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2019-12-27].
- ↑ W imię czego ta ofiara. Obóz Narodowy wobec Powstania Warszawskiego [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2020-04-03].
- ↑ Myśl polityczna Romana Dmowskiego [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2019-12-27].
- ↑ Wirus rusofobii. Szkice polemiczne [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2019-12-27].
- ↑ Między romantyzmem a realizmem. Szkice z dziejów Narodowej Demokracji [online], ksiazkihistoryczne.pl [dostęp 2020-09-17].
- ↑ Klątwa generała Denikina [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2019-12-27].
- ↑ Antologia Zbrodni Smoleńskiej [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2019-12-27].
- ↑ Stepan Bandera w Kijowie. Kulisy rewolucji na Ukrainie [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2020-04-03].
- ↑ Roman Dmowski – współtwórca Niepodległej – Prolib Integro [online], opac.cbw.wp.mil.pl [dostęp 2020-04-03].
- ↑ U źródeł polityki polskiej. Od Wielopolskiego do Dmowskiego [online], Bonito.pl [dostęp 2020-04-03].