Jan II Aragoński
Król Aragony
Jan II Aragoński (ur. 29 czerwca 1398 w Medina del Campo[1], zm. 20 stycznia 1479) – król Aragonii, Sardynii i Korsyki (1458–1479) i Nawarry (1425–1479), hrabia Barcelony. Był synem Ferdynanda I i jego żony Eleanory z Alburquerque.
Jan II Aragoński | |
Król Nawarry | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Król Aragonii, Sardynii i Korsyki | |
Okres | |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci |
Karol |
Żona |
Joanna Enríquez |
Dzieci | |
Dzieci |
nieślubne: |
Poślubił Blankę I, królową Nawarry, córkę Karola III. Mieli razem czworo dzieci:
- Karola, księcia Viany (1421–1461),
- Joannę (1423-1425),
- Blankę II z Nawarry (1424–1464) – w latach 1440-53 żonę Henryka IV, króla Kastylii,
- Eleonorę I z Nawarry (1425–1479) – żonę Gastona IV de Foix, a także babkę Anny de Foix, królowej Węgier i Czech.
Później Jan poślubił Joannę Enríquez, z którą miał trójkę dzieci:
- Eleonorę Aragońską (ur. i zm. 1448)
- Ferdynanda II Aragońskiego (1452–1516), którego wybrał na swojego następcę pomijając pierworodnego Karola, księcia Viany, i który rządził zarówno Aragonią jak i Kastylią,
- Joannę Aragońską (1454–1517) – żonę Ferdynanda I, króla Neapolu.
Ze związków pozamałżeńskich Jan II doczekał się kilkorga dzieci:
- Alfonsa (1417–1495),
- Jana (1439/40–1475) – biskupa Zaragozy,
- Marii (1455–?).
To dzięki Janowi doszło też do małżeństwa Ferdynanda i Izabeli Kastylijskiej, które połączyło państwa hiszpańskie, Kastylię i Aragonię, w jedno wspólne państwo, które dało początek nowożytnej Hiszpanii.
Przypisy
edytuj- ↑ Aragon, kings. fmg.ac. [dostęp 2020-04-23]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Angus Mackay: Spain, A History: The Late Middle Ages, 1250-1500. Raymond Carr (red.). Oxford University Press, 2001, s. 111. ISBN 0-19-280236-4.
Kontrola autorytatywna (osoba):