Jelena Diemientjewa

Jelena Diemientjewa
Елена Дементьева
Pełne imię i nazwisko	Jelena Wiaczesławowna Diemientjewa
Państwo	Rosja
Data i miejsce urodzenia	15 października 1981 ; Moskwa
Wzrost	180 cm
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	25 sierpnia 1998
Zakończenie kariery	29 października 2010
Trener	Wiera Diementjewa
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	16 WTA, 3 ITF
Najwyżej w rankingu	3 (6 kwietnia 2009)
Australian Open	SF (2009)
Roland Garros	F (2004)
Wimbledon	SF (2008, 2009)
US Open	F (2004)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	6 WTA, 3 ITF
Najwyżej w rankingu	5 (14 kwietnia 2003)
Australian Open	3R (2005, 2006, 2007)
Roland Garros	3R (2004)
Wimbledon	SF (2003, 2009)
US Open	F (2002, 2005)
Dorobek medalowy
	Igrzyska olimpijskie
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Strona internetowa

Jelena Wiaczesławowna Diemientjewa, ros. Елена Вячеславовна Дементьева (ur. 15 października 1981 w Moskwie) – rosyjska tenisistka, mistrzyni olimpijska z Pekinu (2008) i wicemistrzyni z Sydney (2000), oba razy w grze pojedynczej, finalistka turniejów wielkoszlemowych French Open 2004 i US Open 2004, także w grze pojedynczej, finalistka US Open 2002 i US Open 2005 w grze podwójnej.

Od 1999 wielokrotnie reprezentowała Rosję w Pucharze Federacji, ale nie znalazła się w składzie zwycięskiej ekipy w 2004. Znacznie przyczyniła się do obrony Pucharu przez Rosję rok później, wygrywając w finale dwa mecze w grze pojedynczej, z Amélie Mauresmo i Mary Pierce, oraz grę podwójną w parze z Dinarą Safiną.

W 2009 roku została odznaczona Orderem Honoru, nadawanym za zasługi cywilne, przez prezydenta Rosji Dmitrija Miedwiediewa.

29 października 2010 w Dosze ogłosiła zakończenie kariery zawodowej.

Życie prywatne

16 lipca 2011 w Moskwie poślubiła rosyjskiego hokeistę, Maksima Afinogienowa.

Kariera

1998-2000

Zaczęła grę zawodową w 1998.

W 1999 zaczęła reprezentować Rosję drużynowo w Pucharze Federacji.

Znaczące rezultaty zaczęła odnosić w 2000. Awansowała wówczas jako pierwsza Rosjanka do półfinału wielkoszlemowego US Open 2000, gdzie przegrała z Lindsay Davenport. Miesiąc później dotarła do finału turnieju olimpijskiego w Sydney, 2000 w grze pojedynczej, gdzie uległa Venus Williams. Po raz pierwszy znalazła się w czołowej piętnastce rankingu WTA (nr 12 pod koniec roku), oraz otrzymała nagrodę tejże organizacji, przyznawanej zawodniczce, która w ciągu sezonu poczyniła największe postępy.

2001

Utrzymała pozycję w czołowej 15 rankingu WTA w 2001, zastępując Annę Kurnikową jako najwyżej uplasowana zawodniczka kraju.

2002

W tym roku zanotowała nieznaczny spadek w rankingu WTA na 19. pozycję.

2003

W 2003 wygrała swoje pierwsze turnieje – na wyspie Amelia Island u brzegu Florydy, gdzie w półfinale pokonała liderkę rankingu WTA Justine Henin-Hardenne, a w finale – wiceliderkę, Lindsey Davenport.

Wygrała turnieje na wyspie Bali i w Szanghaju, gdzie w obu finałach jej rywalką była Chanda Rubin. Zakończyła sezon awansem do najlepszej dziesiątki rankingu WTA i występem w końcoworocznym turnieju WTA Finals.

2004

Utrzymała miejsce w dziesiątce rankingu WTA, gdzie jej historycznie najwyższa pozycja w singlu to nr 4 – 25 października 2004, dzięki dwukrotnemu udziałowi w finałach wielkoszlemowych. Wiosną nie sprostała Anastazji Myskinie we French Open 2004, w pierwszym w historii finale w singlu z udziałem dwóch Rosjanek. Późnym latem, w kolejnym rosyjsko-rosyjskim finale US Open 2004, lepsza okazała Swietłana Kuzniecowa.

W obronie medalu olimpijskiego z Sydney, odpadła w Atenach, 2004 w singlu już w I rundzie z późniejszą brązową medalistką, Australijką Alicią Molik. Również w I rundzie odpadła w deblu w parze z Anastasiją Myskiną (która była tak bliska pokonania Belgijki Justine Henin w pamiętnym meczu o finał, a po załamaniu się podczas prowadzenia z Justine Henin, również przegrała z Alicią Molik, o brąz). W rankingu WTA uplasowała się na koniec roku na 6. pozycji.

2005

Rok 2005 był wielkoszlemowo wyrównany dla Diemientiewej, bowiem dotarła do IV rundy w pierwszych trzech turniejach, a nawet do 1/2 finału w US Open 2005. Utrzymała się na 8. pozycji w rankingu WTA.

2006

Sezon 2006 rozpoczęła od ogromnej wpadki, odpadając w pierwszej rundzie Australian Open 2006 z Julią Schruff. W lutym wygrała swój pierwszy turniej kategorii I, Pacific Life Open w Tokio, pokonując w finale powracającą do tenisa wielokrotną mistrzynię tego turnieju, Martinę Hingis. Następnie doszła do ćwierćfinału turnieju w Antwerpii i do półfinału turnieju na wyspie Amelia Island.

Dotarła do finału kolejnego turnieju kategorii I, Pacific Life Open w Indian Wells, gdzie uległa Marii Szarapowej. W czwartej rundzie Sony Ericsson Open w Miami przegrała z Tatianą Golovin.

Natomiast, w sezonie na kortach ziemnych, do jej najlepszych wyników należały zaledwie półfinał w turnieju w Warszawie i ćwierćfinał w turnieju w Rzymie.

Lepiej spisała się w sezonie na kortach trawiastych. Dotarła do półfinału turnieju w ’s-Hertogenbosch, gdzie uległa Michaëlli Krajicek, oraz do ćwierćfinału Wimbledonu 2006, w którym przegrała ponownie z Mariją Szarapową.

Po dłuższej przerwie zagrała w sierpniu: doszła do ćwierćfinału turnieju w San Diego, po czym wygrała w turnieju w Los Angeles, eliminując po drodze Mariję Szarapową.

W turnieju w New Haven zagrała jedynie dwa mecze. Na US Open 2006 dotarła do ćwierćfinału, gdzie przegrała z Jeleną Janković. natomiast, w ćwierćfinale w turnieju w Luksemburgu uległa Agnieszce Radwańskiej (rewanż za ćwierćfinał J&S Cup 2006). Do jej ważniejszych osiągnięć w końcówce sezonu należy półfinał turnieju w Moskwie.

Diemientjewa ponownie (tradycyjnie) wzięła udział w WTA Tour Championships, gdzie jednak spotkała ją przykra niespodzianka, bowiem przegrała wszystkie mecze grupowe: z Mariją Szarapową, Swietłaną Kuzniecową i Kim Clijsters.

2007

Jelena Diemientjewa podczas meczu z Martą Domachowską, Suzuki Warsaw Masters

W styczniu poprawiła wynik z ubiegłorocznego turnieju na Australian Open 2007, dochodząc tym razem do IV rundy (porażka z Nicole Vaidišovą).

Nie obroniła tytułu z Tokio, ulegając Martinie Hingis. W pierwszym meczu w Antwerpii skreczowała przeciwko Jelenie Lichowcewej.

Wkrótce, w czasie treningów odniosła kontuzję. Jak się okazało, było to złamanie żeber, które wykluczyło ją z gry na trzy miesiące. Wróciła na korty w maju w Warszawie, odpadła jednak w drugiej rundzie z Venus Williams. Trzy tygodnie później triumfowała w turnieju na kortach ziemnych w Stambule. W drugim secie finału, jej rywalka, Aravane Rezaï, zmuszona była poddać mecz z powodu kontuzji.

2008

Rozstawiona z nr 11 na Australian Open dotarła w singlu do charakterystycznej dla siebie IV rundy (po raz czwarty, drugi z rzędu), przegrywając z rozstawioną z nr 5, późniejszą mistrzynią, Mariją Szarapową 2:6, 0:6. Po turnieju nadal plasowała się na 11. miejscu w rankingu WTA. Potem osiągnęła półfinał Open Gaz de France, gdzie odpadła po porażce z Węgierką Ágnes Szávay 3:6, 6:1, 5:7. W lutym wygrała Barclays Dubai Tennis Championships, eliminując po drodze, takie zawodniczki jak: Patty Schnyder, Alona Bondarenko, Ana Ivanović, Francesca Schiavone oraz Swietłana Kuzniecowa. W Sony Ericsson Open i Family Circle Cup dotarła odpowiednio do ćwierćfinału i półfinału turniejów. W Qatar Telecom German Open dotarła do finału, gdzie przegrała z inną Rosjanką Dinarą Safiną. Następnie wystąpiła w Stambule, osiągając kolejny finał, w którym musiała uznać wyższość Polki Agnieszki Radwańskiej. We French Open odpadła w ćwierćfinale, po kolejnej porażce z Safiną. Diemientjewa prowadziła w tym spotkaniu 6:4, 5:2 i miała piłkę meczową, jednakże przegrała 6:4, 6:7(5), 0:6. W czerwcu awansowała na 5. pozycję w rankingu WTA. Kolejnym turniejem, w którym wzięła udział był Ordina Open w ’s-Hertogenbosch. Rosjanka dotarła tam do półfinału, doznając następnej porażki z Dinarą Safiną. Rozstawiona z nr 5 na Wimbledonie osiągnęła najlepszy wynik w karierze. Rosjanka wyeliminowała z turnieju m.in. Szachar Pe’er i Nadieżdę Pietrową. W półfinale Jelena musiała uznać wyższość Amerykanki Venus Williams, z którą przegrała 1:6, 6:7(3).

Na Igrzyskach Olimpijskich w 2008 roku zdobyła złoto w singlu pokonując w finale rodaczkę Dinarę Safinę 3:6, 7:5, 6:3.

Wielkoszlemowe US Open okazało się kolejnym sukcesem Rosjanki, doszła bowiem aż do półfinału ulegając dopiero Serbce Jelenie Janković 4:6, 4:6. Powróciła dzięki temu na swoje najwyższe jak dotąd, czwarte miejsce w rankingu WTA.

2009

Sezon 2009 rozpoczęła od dwóch wygranych turniejów. W Auckland, pokonując w finale Jelenę Wiesninę 6:4, 6:1, i w Sydney, gdzie wygrała ze swoją rodaczką Dinarą Safiną 6:3, 2:6, 6:1. W Australian Open została rozstawiona z nr 4 i w półfinale przegrała z Sereną Williams 3:6, 4:6. W Paryżu doszła do finału, lecz dość nieoczekiwanie przegrała z Amélie Mauresmo 6:7, 6:2, 4:6. Na turnieju French Open doszła do III rundy, gdzie przegrała z Samanthą Stosur 3:6, 6:4, 1:6. Na Wimbledonie doszła do drugiego półfinału w tym sezonie, gdzie przegrała z Sereną Williams 7:6, 5:7, 6:8. W sierpniu w Toronto wygrała swój 14 turniej w pokonując Mariję Szarapową 6:4, 6:3. Na US Open doszła do II rundy gdzie przegrała z rewelacją turnieju Melanie Oudin 7:5, 4:6, 3:6. Na turnieju kończącym sezon w Dosze nie wyszła z grupy. W pierwszym meczu wygrała z Venus Williams 3:6, 7:6, 6:2. W drugim meczu przegrała z Sereną Williams 2:6, 4:6, a w trzecim przegrała ze Swietłaną Kuzniecową 3:6, 2:6. Sezon 2009 skończyła na 5 miejscu w rankingu WTA.

2010

Na turnieju w Sydney obroniła ubiegłoroczny tytuł pokonując w finale Serenę Williams 6:3, 6:2. W Australian Open doszła do II rundy przegrywając z powracającą na światowe korty Justine Henin 5:7, 6:7, po Australian Open spadła w rankingu na 8 miejsce. W Paryżu doszła do finału w którym wygrała z Lucie Šafářová 6:7, 6:1, 6:4. Po tym turnieju udała się do Dubaju, gdzie w III rundzie przy wyniku 4:6, 1:1 musiała poddać mecz Danieli Hantuchovej. W turnieju w Indian Wells doszła do ćwierćfinału, gdzie przegrała z Agnieszką Radwańską 4:6, 3:6. Na turnieju w Miami I rundę miała wolną, a w II przegrała z Justine Henin 3:6, 2:6.

29 października 2010 w Dosze, po ostatnim meczu fazy grupowej Sony Ericsson Championships 2010 (nie wyszła z grupy), ogłosiła zakończenie zawodowej kariery.

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 32 (16-16)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	1 października 2000	Sydney	Twarda	Venus Williams	2:6, 4:6
Finalistka	2.	4 marca 2001	Acapulco	Ceglana	Amanda Coetzer	6:2, 1:6, 2:6
Finalistka	3.	7 października 2001	Moskwa	Dywanowa (hala)	Jelena Dokić	3:6, 3:6
Finalistka	4.	22 czerwca 2002	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Eleni Daniilidu	6:3, 2:6, 3:6
Zwyciężczyni	1.	14 kwietnia 2003	Amelia Island	Twarda	Lindsay Davenport	4:6, 7:5, 6:3
Zwyciężczyni	2.	8 września 2003	Bali	Twarda	Chanda Rubin	6:2, 6:1
Zwyciężczyni	3.	15 września 2003	Pekin	Twarda	Chanda Rubin	6:3, 7:6(6)
Finalistka	5.	4 kwietnia 2004	Miami	Twarda	Serena Williams	1:6, 1:6
Finalistka	6.	3 czerwca 2004	French Open	Ceglana	Anastasija Myskina	1:6, 2:6
Finalistka	7.	11 września 2004	US Open	Twarda	Swietłana Kuzniecowa	3:6, 5:7
Zwyciężczyni	4.	27 września 2004	Hasselt	Twarda (hala)	Jelena Bowina	0:6, 6:0, 6:4
Finalistka	8.	17 października 2004	Moskwa	Dywanowa (hala)	Anastasija Myskina	5:7, 0:6
Finalistka	9.	17 kwietnia 2005	Charleston	Ceglana	Justine Henin-Hardenne	5:7, 4:6
Finalistka	10.	6 listopada 2005	Filadelfia	Twarda (hala)	Amélie Mauresmo	5:7, 6:2, 5:7
Zwyciężczyni	5.	5 lutego 2006	Tokio	Dywanowa (hala)	Martina Hingis	6:2, 6:0
Finalistka	11.	18 marca 2006	Indian Wells	Twarda	Marija Szarapowa	1:6, 2:6
Zwyciężczyni	6.	13 sierpnia 2006	Los Angeles	Twarda	Jelena Janković	6:3, 4:6, 6:4
Zwyciężczyni	7.	26 maja 2007	Stambuł	Ceglana	Aravane Rezaï	7:6(5), 3:0 krecz
Zwyciężczyni	8.	14 października 2007	Moskwa	Twarda (hala)	Serena Williams	5:7, 6:1, 6:1
Zwyciężczyni	9.	1 marca 2008	Dubaj	Twarda	Swietłana Kuzniecowa	4:6, 6:3, 6:2
Finalistka	12.	11 maja 2008	Berlin	Ceglana	Dinara Safina	6:3, 2:6, 2:6
Finalistka	13.	24 maja 2008	Stambuł	Ceglana	Agnieszka Radwańska	3:6, 2:6
Zwyciężczyni	10.	17 sierpnia 2008	Pekin	Twarda	Dinara Safina	3:6, 7:5, 6:3
Zwyciężczyni	11.	26 października 2008	Luksemburg	Twarda (hala)	Caroline Wozniacki	2:6, 6:4, 7:6(4)
Zwyciężczyni	12.	10 stycznia 2009	Auckland	Twarda	Jelena Wiesnina	6:4, 6:1
Zwyciężczyni	13.	16 stycznia 2009	Sydney	Twarda	Dinara Safina	6:3, 2:6, 6:1
Finalistka	14.	15 lutego 2009	Paryż	Twarda (hala)	Amélie Mauresmo	6:7(7), 6:2, 4:6
Zwyciężczyni	14.	23 sierpnia 2009	Toronto	Twarda	Marija Szarapowa	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	15.	15 stycznia 2010	Sydney	Twarda	Serena Williams	6:3, 6:2
Zwyciężczyni	16.	14 lutego 2010	Paryż	Twarda (hala)	Lucie Šafářová	6:7(5), 6:1, 6:4
Finalistka	15.	28 lutego 2010	Kuala Lumpur	Twarda	Alisa Klejbanowa	3:6, 2:6
Finalistka	16.	2 października 2010	Tokio	Twarda	Caroline Wozniacki	6:1, 2:6, 3:6

Gra podwójna 13 (6-7)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	7 października 2001	Moskwa	Twarda (hala)	Lina Krasnorucka	Anna Kurnikowa Martina Hingis	7:6(1), 6:3
Finalistka	2.	4 lutego 2002	Paryż	Twarda (hala)	Janette Husárová	Nathalie Dechy Meilen Tu	walkower
Finalistka	3.	4 marca 2002	Indian Wells	Twarda	Janette Husárová	Lisa Raymond Rennae Stubbs	5:7, 0:6
Zwyciężczyni	1.	12 maja 2002	Berlin	Ceglana	Janette Husárová	Daniela Hantuchová Arantxa Sánchez Vicario	0:6, 7:6(3), 6:2
Zwyciężczyni	2.	4 sierpnia 2002	San Diego	Twarda	Janette Husárová	Daniela Hantuchová Ai Sugiyama	6:2, 6:4
Finalistka	4.	26 sierpnia 2002	US Open	Twarda	Janette Husárová	Virginia Ruano Pascual Paola Suárez	2:6, 1:6
Zwyciężczyni	3.	6 października 2002	Moskwa	Dywanowa (hala)	Janette Husárová	Jelena Dokić Nadieżda Pietrowa	2:6, 6:3, 7:6(7)
Zwyciężczyni	4.	11 listopada 2002	Los Angeles	Dywanowa (hala)	Janette Husárová	Cara Black Jelena Lichowcewa	4:6, 6:4, 6:3
Zwyciężczyni	5.	21 czerwca 2003	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Lina Krasnorucka	Mary Pierce Nadieżda Pietrowa	2:6, 6:3, 6:4
Finalistka	5.	15 stycznia 2005	Sydney	Twarda	Ai Sugiyama	Bryanne Stewart Samantha Stosur	walkower
Zwyciężczyni	6.	8 sierpnia 2005	Carson	Twarda	Flavia Pennetta	Angela Haynes Bethanie Mattek	6:2, 6:4
Finalistka	6.	10 września 2005	US Open	Twarda	Flavia Pennetta	Lisa Raymond Samantha Stosur	2:6, 7:5, 3:6
Finalistka	7.	14 maja 2006	Berlin	Ceglana	Flavia Pennetta	Yan Zi Zheng Jie	2:6, 3:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra podwójna (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1998	French Open	Ceglana	Nadieżda Pietrowa	Kim Clijsters Jelena Dokić	4:6, 6:7

Bibliografia

Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-29] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-29] (ang.).