Jerez de la Frontera
Jerez de la Frontera – miasto w południowo-zachodniej Hiszpanii, w Andaluzji, w prowincji Kadyks. Ludność: 215,1 tys. mieszkańców (2013). Miasto jest znane z produkcji sherry oraz ze stadnin koni.
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Wspólnota autonomiczna | |||||
Prowincja | |||||
Comarca | |||||
Burmistrz |
Mamen Sánchez Díaz | ||||
Powierzchnia |
1188,23 km² | ||||
Wysokość |
56 m n.p.m. | ||||
Populacja (2017) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
956 | ||||
Kod pocztowy |
11401-11409 | ||||
Tablice rejestracyjne |
CA | ||||
Położenie na mapie Hiszpanii | |||||
Położenie na mapie Europy | |||||
Położenie na mapie Andaluzji | |||||
36°42′N 6°07′W/36,700000 -6,116667 | |||||
Strona internetowa |
W mieście znajduje się stacja kolejowa Jerez de la Frontera oraz tor Formuły 1 Circuito Permanente de Jerez, na którym kierowcy często testują bolidy.
Historia
edytujNazwa miasta pochodzi od fenickiej osady Xera, zromanizowanej później jako Ceret oraz Sèrès. Dokładna lokalizacja pierwotnej miejscowości nie jest znana. Po okresie panowania rzymskiego przekształciła się w ośrodek wizygocki, by wraz z najazdem arabskim stać się świadkiem zagłady państwa Wizygotów. W pobliżu Jerez de la Frontera bowiem wojska króla Roderyka poniosły w bitwie nad rzeką Guadelete w 711 roku miażdżącą porażkę w starciu z ponad czterokrotnie mniej liczebnymi oddziałami arabskimi pod dowództwem Tarik ibn Ziyada. Pod panowaniem arabskim miasto było znane jako Scherisch. Miasto ponownie znalazło się w rękach chrześcijan w 1264 roku za sprawą Alfonsa X Mądrego, a jego nazwę sprowadzono do Xeres lub Xerez. Od XVI wieku miasto intensywnie rozwijało się za sprawą wzrostu popularności wytwarzanego tu wina – sherry.
Najważniejsze zabytki i atrakcje turystyczne
edytuj- Colegiata de San Salvador, barokowy, największy kościół w mieście, budowany od roku 1695 w miejscu XIII wiecznego kościoła, który z kolei powstał na fundamentach meczetu. Kościół zaprojektowany był przez Diego Moreno Meléndeza, a budowę ukończył Torquato Cayón de la Vega. Wewnątrz można podziwiać Virgen Nina Dormida (Madonna jako śpiące dziecko) Zurbarána i krucyfiks Cristo de la Viga pochodzący z XVII wieku.
- Iglesia de San Miguel, zbudowany w XV wieku w stylu izabelińskim. Barokowa fasada zbudowana została w latach 1672–1701 na podstawie projektu Diego Moreno Meléndeza. Wewnątrz zwraca uwagę barokowe retabulum Juana Martineza Montañésa i Joségo de Arce.
- La Cartuja de Santa María de la Defensión, klasztor kartuzów, położony około 5 km od Jerez, przy drodze w kierunku Medina-Sidonia, założony w 1463 przez Alvaro Obertosa Valero y Morla, szlachcica z Genui. Portal klasztoru według projektu Andrésa Ribery, trzeci jego krużganek został dobudowany przez Juana Martineza Montañésa. Klasztor słynął z hodowli koni i skarbów sztuki, z których najcenniejszy, ołtarz główny zdobiony obrazami Zurbarána, podczas likwidacji klasztoru w XIX wieku został rozebrany a obrazy trafiły do wielu muzeów i galerii.
- Alkazar, z XII wieku, z kaplicą Santa Maria la Real wzniesioną w 1264 roku przez Alfonsa X i łączącą elementy gotyckie z pozostałościami arabskiego meczetu (m.in. minaretem znajdującym się w północno-wschodnim rogu budowli.
- Casa de Caildo Viejo, renesansowy pałac, pełniący obecnie funkcję ratusza, zbudowany w 1575 roku przez architektów Andrésa Riberę, Martína de Oliva i Bartolomé Sáncheza. Budowla jest połączeniem loggii w stylu włoskim i fasady w stylu plateresk, przedzieloną jeszcze kolumnami korynckimi i statuami Heraklesa i Cezara.
- XVIII wieczny Palacio de Pemartin położony przy placu Plaza de San Juan. Aktualnie siedziba Centro Andaluz de Flamenco ośrodka popularyzującego poprzez wystawy i środki audiowizualne kulturę flamenco.
- Szkoła jazdy konnej Real Escuela Andaluza de Arte Ecuestre, która w każdy czwartek organizuje pokaz umiejętności wyszkolonych koni.
Klimat
edytujMiesiąc | Sty | Lut | Mar | Kwi | Maj | Cze | Lip | Sie | Wrz | Paź | Lis | Gru | Roczna |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnie temperatury w dzień [°C] | 16.2 | 17.8 | 20.8 | 22.2 | 25.5 | 29.9 | 33.6 | 33.5 | 30.4 | 25.5 | 20.2 | 16.9 | 24,4 |
Średnie dobowe temperatury [°C] | 10.7 | 12.1 | 14.5 | 16.0 | 19.0 | 22.9 | 25.9 | 26.1 | 23.7 | 19.6 | 14.9 | 12.0 | 18,1 |
Średnie temperatury w nocy [°C] | 5.2 | 6.4 | 8.3 | 9.8 | 12.5 | 15.9 | 18.1 | 18.7 | 17.0 | 13.7 | 9.5 | 7.1 | 11,9 |
Opady [mm] | 78 | 56 | 37 | 49 | 30 | 9 | 1 | 2 | 27 | 72 | 96 | 109 | 570 |
Średnia liczba dni z opadami | 6.4 | 6.2 | 5.2 | 5.7 | 3.6 | 1.1 | 0.3 | 0.2 | 2.2 | 5.8 | 6.9 | 8.4 | 52,5 |
Wilgotność [%] | 77 | 73 | 67 | 64 | 60 | 56 | 52 | 55 | 61 | 69 | 75 | 79 | 66 |
Średnie usłonecznienie [h] | 184 | 187 | 224 | 251 | 300 | 318 | 354 | 334 | 250 | 225 | 184 | 158 | 2965 |
Źródło: Agencia Estatal de Meteorología[1] (liczba dni z opadami dla wartości 1 mm, wysokość 27 m n.p.m., 26 km od morza, 1981-2010) |
Współpraca
edytujMiejscowości partnerskie:
Przypisy
edytuj- ↑ Valores climatológicos normales. Jerez de la Frontera Aeropuerto – Agencia Estatal de Meteorología.
Bibliografia
edytuj- Brigitte Hintzen-Bohlen: Sztuka i Architektura - Andaluzja. Warszawa: Wydawnictwo Philip Wilson, 2008, s. 188-198. ISBN 978-3-8331-5106-4.
- Praca zbiorowa: Przewodniki Wiedzy i Życia - Sewilla i Andaluzja. Wyd. II. Warszawa: Hachette Livre Polska sp. z o.o., 2008, s. 162. ISBN 978-83-7448-633-0.