Jerzy Wojnowski, pseud. „Motor” (ur. 17 września 1915 w Skarżysku-Kamiennej, zm. 28 stycznia 1944 przy Przełęczy Witosławskiej) – podporucznik Wojska Polskiego, agent wywiadu niemieckiego. Odznaczony Krzyżem Walecznych[1].

Jerzy Wojnowski
Jerzy Franciszek Wojnowski
Motor
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

17 września 1915
Skarżysko-Kamienna

Data i miejsce śmierci

28 stycznia 1944
przy Przełęczy Witosławskiej

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Armia Krajowa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941)

Życiorys

edytuj

Był synem Bronisława Wojnowskiego i Marii Kowalskiej. Edukację zakończył jako absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Saperów w Centrum Wyszkolenia Saperów w Twierdzy Modlin, uzyskując stopień kaprala podchorążego rezerwy. Następnie wraz z żoną zamieszkał w Brześciu nad Bugiem. Pracował jako szofer w nadleśnictwie Brześć. Przed wybuchem wojny na ochotnika wstąpił w szeregi Wojska Polskiego i podczas wojny obronnej w 1939 roku uczestniczył w walkach w okolicy Brześcia i Żabinki[2].

W czasie okupacji niemieckiej związał się z konspiracyjną organizacją w Brześciu nad Bugiem o charakterze narodowym Zbigniewa Słonczyńskiego. W 1942 organizacja została podporządkowana kapitanowi Alfredowi Paczkowskiemu[3]. W 1943 uczestniczył w akcji na więzienie w Pińsku dowodzonej przez por. Jana Piwnika, po której odznaczony został Krzyżem Walecznych[4]. Kiedy odkryto, że Wojnowski jest agentem gestapo ps. Garibaldi, został aresztowany przez por. Eugeniusza Kaszyńskiego Nurta na kwaterze w Milejowicach[5]. Po przesłuchaniu i przyznaniu się do współpracy z gestapo, rozstrzelano go z rozkazu generała Nila 28 styczna 1944 przy drodze prowadzącej na Przełęcz Witosławską (wyrok wykonał Tomasz Waga ps. Szort)[1][6][7].

Przypisy

edytuj
  1. a b Likwidacja agenta gestapo w szeregach AK ppor. Jerzego Franciszka Wojnowskiego "Motora" [online], wokol-ponurego.blogspot.com [dostęp 2020-07-09].
  2. Chlebowski 1985 ↓, s. 42-46.
  3. Chlebowski 1985 ↓, s. 9.
  4. Chlebowski 1985 ↓, s. 78-82.
  5. Pola i miejsca 2014 ↓, s. 314.
  6. Kacper Śledziński – Cichociemni. Elita polskiej dywersji. Wydawnictwo Znak, Kraków, 2012, s. 301, język polski, ISBN 978-83-240-2154-3
  7. Chlebowski 1985 ↓, s. 408-415.

Bibliografia

edytuj
  • Praca zbiorowa: Pola i miejsca bitewne w Polsce. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2014. ISBN 978-83-11-13145-3.
  • Cezary Chlebowski, Pozdrówcie Góry Świętokrzyskie, wyd. Poprawione i rozszerzone, Warszawa: Czytelnik, 1985, ISBN 83-07-01194-9.

Linki zewnętrzne

edytuj
  NODES