Johanna Larsson

szwedzka tenisistka

Johanna Larsson (ur. 17 sierpnia 1988 w Boden) – szwedzka tenisistka.

Johanna Larsson
Ilustracja
Państwo

 Szwecja

Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1988
Boden

Wzrost

174 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2006

Zakończenie kariery

2020

Trener

Mattias Arvidsson

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2 WTA, 12 ITF

Najwyżej w rankingu

45 (19 września 2016)

Australian Open

2R (2015, 2016, 2019)

Roland Garros

3R (2014)

Wimbledon

1R (2011–2018)

US Open

3R (2014, 2016)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

14 WTA, 17 ITF

Najwyżej w rankingu

20 (30 października 2017)

Australian Open

QF (2015)

Roland Garros

SF (2019)

Wimbledon

3R (2018)

US Open

3R (2015, 2017)

Strona internetowa

Kariera tenisowa

edytuj

Była tenisistką praworęczną z oburęcznym backhandem. Swój debiut w turnieju wielkoszlemowym odnotowała w 2010 roku we French Open, wygrywając w pierwszej rundzie z Anastasiją Sevastovą 6:2, 6:2. W drugiej rundzie przegrała z Akgul Amanmuradovą. Sklasyfikowana najwyżej w rankingu singlowym – na 45. miejscu – we wrześniu 2016 roku. Na swoim koncie ma dwanaście zwycięstw singlowych oraz siedemnaście zwycięstw deblowych w zawodach ITF. W singlu wygrała 2 turnieje WTA i trzykrotnie przegrywała w finałach.

W lipcu 2010 roku przegrała z Anną Czakwetadze w finale turnieju w Portorožu. Rok później w Båstad została pokonana w finale przez Polonę Hercog. W 2013 roku, ponownie w Båstad, osiągnęła finał, w którym uległa Serenie Williams. W sezonie 2015 osiągnęła pierwsze turniejowe zwycięstwo w grze pojedynczej, wygrywając w finale zawodów w Båstad z Moną Barthel 6:3, 7:6(2). W 2018 roku ponownie zwyciężyła w zawodach singlowych cyklu WTA, pokonując w meczu mistrzowskim w Norymberdze Alison Riske wynikiem 7:6(4), 6:4.

W grze podwójnej odniosła 14 zwycięstw turniejowych (9 z Kiki Bertens, 3 z Kirsten Flipkens oraz po jednym z Sofią Arvidsson i Jasmin Wöhr) oraz 9 razy przegrywała w finałach.

Była reprezentantką kraju w Pucharze Federacji.

W 2020 roku poinformowała o zakończeniu kariery zawodowej[1].

Życie prywatne

edytuj

W 2017 roku ogłosiła publicznie, że jest lesbijką[2].

Historia występów wielkoszlemowych

edytuj
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

edytuj
Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A Q1 A 1R 1R 1R 1R 2R 2R A 1R 2R 1R 0 / 9 3 – 9
French Open A A A A Q2 A 2R 2R 1R 2R 3R 1R 2R 2R 1R 2R A 0 / 10 8 – 10
Wimbledon A A A A Q2 A Q1 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R Q1 NH 0 / 8 0 – 8
US Open A A A A Q3 A 1R 1R 1R 1R 3R 1R 3R 1R 2R 1R A 0 / 10 5 – 10
Ranking na koniec roku 1183 314 491 382 83 169 59 170 68 70 73 55 51 80 76 217 0 / 37 16 – 37

Występy w grze podwójnej

edytuj
Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A 2R 1R 1R A QF 1R 2R 1R 3R A 0 / 8 7 – 8
French Open A A A A A A A 2R 1R 1R A 1R QF 3R 3R SF A 0 / 8 12 – 8
Wimbledon A A A A A A A 1R 1R 1R A 1R 2R 1R 3R 2R NH 0 / 8 4 – 8
US Open A A A A A A 1R 1R 1R 2R A 3R 2R 3R 2R 1R A 0 / 9 7 – 9
Ranking na koniec roku 282 409 407 146 157 65 135 112 148 276 36 27 20 40 33 0 / 33 30 – 33

Występy w grze mieszanej

edytuj
Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A QF 1R A 0 / 2 2 – 2
French Open A A A A A A A A A A A A A A A A NH 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A A A A A A A A A A A A A 3R A NH 0 / 1 1 – 1
US Open A A A A A A A A A A A A A A A A NH 0 / 0 0 – 0
0 / 3 3 – 3

Finały turniejów WTA

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 5 (2–3)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 25 lipca 2010 Portorož Twarda   Anna Czakwetadze 1:6, 2:6
Finalistka 2. 10 lipca 2011 Båstad Ceglana   Polona Hercog 4:6, 5:7
Finalistka 3. 22 lipca 2013 Båstad Ceglana   Serena Williams 4:6, 1:6
Zwyciężczyni 1. 19 lipca 2015 Båstad Ceglana   Mona Barthel 6:3, 7:6(2)
Zwyciężczyni 2. 26 maja 2018 Norymberga Ceglana   Alison Riske 7:6(4), 6:4

Gra podwójna 23 (14–9)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 20 września 2010 Québec Dywanowa (hala)   Sofia Arvidsson   Bethanie Mattek-Sands
  Barbora Záhlavová-Strýcová
6:1, 2:6, 10–6
Zwyciężczyni 2. 12 czerwca 2011 Kopenhaga Twarda (hala)   Jasmin Wöhr   Kristina Mladenovic
  Katarzyna Piter
6:3, 6:3
Finalistka 1. 24 lutego 2013 Memphis Twarda (hala)   Sofia Arvidsson   Kristina Mladenovic
  Galina Woskobojewa
6:7(5), 3:6
Finalistka 2. 22 lutego 2014 Rio de Janeiro Ceglana   Chanelle Scheepers   Irina-Camelia Begu
  María Irigoyen
2:6, 0:6
Zwyciężczyni 3. 17 stycznia 2015 Hobart Twarda   Kiki Bertens   Witalija Djaczenko
  Monica Niculescu
7:5, 6:3
Zwyciężczyni 4. 19 lipca 2015 Båstad Ceglana   Kiki Bertens   Tatjana Maria
  Olha Sawczuk
7:5, 6:4
Finalistka 3. 27 września 2015 Seul Twarda   Kiki Bertens   Lara Arruabarrena
  Andreja Klepač
6:2, 3:6, 6–10
Finalistka 4. 27 lutego 2016 Acapulco Twarda   Kiki Bertens   Anabel Medina Garrigues
  Arantxa Parra Santonja
0:6, 4:6
Zwyciężczyni 5. 21 maja 2016 Norymberga Ceglana   Kiki Bertens   Shūko Aoyama
  Renata Voráčová
6:3, 6:4
Zwyciężczyni 6. 25 września 2016 Seul Twarda   Kirsten Flipkens   Akiko Ōmae
  Peangtarn Plipuech
6:2, 6:3
Zwyciężczyni 7. 16 października 2016 Linz Twarda (hala)   Kiki Bertens   Anna-Lena Grönefeld
  Květa Peschke
4:6, 6:2, 10-7
Zwyciężczyni 8. 22 października 2016 Luksemburg Twarda (hala)   Kiki Bertens   Monica Niculescu
  Patricia Maria Țig
4:6, 7:5, 11–9
Zwyciężczyni 9. 7 stycznia 2017 Auckland Twarda   Kiki Bertens   Demi Schuurs
  Renata Voráčová
6:2, 6:2
Finalistka 5. 27 maja 2017 Norymberga Ceglana   Kirsten Flipkens   Nicole Melichar
  Anna Smith
6:3, 3:6, 9–11
Zwyciężczyni 10. 23 lipca 2017 Gstaad Ceglana   Kiki Bertens   Viktorija Golubic
  Nina Stojanović
7:6(4), 4:6, 10–7
Zwyciężczyni 11. 24 września 2017 Seul Twarda   Kiki Bertens   Luksika Kumkhum
  Peangtarn Plipuech
6:4, 6:1
Zwyciężczyni 12. 15 października 2017 Linz Twarda (hala)   Kiki Bertens   Nateła Dzałamidze
  Xenia Knoll
3:6, 6:3, 10–4
Finalistka 6. 29 października 2017 Singapur Twarda (hala)   Kiki Bertens   Tímea Babos
  Andrea Hlaváčková
6:4, 4:6, 5–10
Finalistka 7. 25 lutego 2018 Budapeszt Twarda (hala)   Kirsten Flipkens   Georgina García Pérez
  Fanny Stollár
6:4, 4:6, 3–10
Finalistka 8. 26 maja 2018 Norymberga Ceglana   Kirsten Flipkens   Demi Schuurs
  Katarina Srebotnik
6:3, 3:6, 7–10
Zwyciężczyni 13. 14 października 2018 Linz Twarda (hala)   Kirsten Flipkens   Raquel Atawo
  Anna-Lena Grönefeld
4:6, 6:4, 10–5
Finalistka 9. 12 stycznia 2019 Hobart Twarda   Kirsten Flipkens   Chan Hao-ching
  Latisha Chan
3:6, 6:3, 6–10
Zwyciężczyni 14. 24 czerwca 2019 Santa Ponça Trawiasta   Kirsten Flipkens   María José Martínez Sánchez
  Sara Sorribes Tormo
6:2, 6:4

Występy w Turnieju Mistrzyń

edytuj

W grze podwójnej

edytuj
Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2017 Finał   Kiki Bertens   Tímea Babos
  Andrea Hlaváčková
6:4, 4:6, 5–10

Przypisy

edytuj
  1. Wozniacki, Sharapova & the WTA stars who have retired in 2020. wtatennis.com, 2020-11-01. [dostęp 2020-11-01]. (ang.).
  2. Luigi Gatto: Johanna Larsson comes out: ‘I am lesbian’. tennisworldusa.org, 2017-09-15. [dostęp 2018-07-09]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
  NODES
Association 1
Intern 3
iOS 1
multimedia 1
os 25