Juan de Valdés Leal

Juan de Valdés Leal, właśc. Juan de Nisa (ur. 4 maja 1622 w Sewilli, zm. 15 października 1690 tamże) – hiszpański malarz i rytownik okresu baroku reprezentujący szkołę sewilską, rywalizujący z Murillem.

Juan de Valdés Leal
Ilustracja
Juan de Valdés Leal
Data i miejsce urodzenia

4 maja 1622
Sewilla

Data i miejsce śmierci

15 października 1690
Sewilla

Narodowość

Hiszpania

Dziedzina sztuki

Malarstwo

Epoka

Barok

Ważne dzieła
  • Finis gloriae mundi
  • In ictu oculi
  • Klęska Maurów pod murami Azis
Ofiara Izaaka (1657-59)
In ictu oculi (1672)
Finis gloriae mundi (1672)

Był synem portugalskiego złotnika Fernanda de Nisa. Nazwisko przejął od matki Andaluzyjki. Uczył się u Antonia del Castilla. Działał głównie w Sewilli, Kordobie i Madrycie. W 1647 poślubił malarką Isabellę de Carasquilla. Obok Murilla i Pedra de Camprobina był współzałożycielem Akademii Rysunku i Malarstwa w Sewilli w 1660.

Tworzył obrazy o tematyce religijnej, alegorycznej i batalistycznej. Realizował wiele zamówień dla kościołów i klasztorów Sewilli i Kordoby. Zajmował się też rzeźbą i złotnictwem. Jego dzieła odznaczają się ciepłym kolorytem, dramatycznym napięciem, silnymi kontrastami światłocieniowymi oraz upodobaniem do makabrycznych motywów. Odwoływał się do dzieł Caravaggia, stosując jeszcze dramatyczniejsze efekty świetlne i bardziej niestabilne układy kompozycyjne. W przeciwieństwie do Murilla, który precyzyjnie odtwarzał postacie i detale, stosował technikę mniej staranną: ledwie naszkicowane kształty i urywane pociągnięcia pędzla. Malował też dzieła typu vanitas – poświęcone medytacji nad śmiercią i marnością życia doczesnego (dwa malowidła o tematyce wanitatywnej dla sewilskiego Szpitala Miłosierdzia). Był autorem polichromii wielkiego ołtarza Pedra Roldana w kościele przy Szpitalu Miłosierdzia w Sewilli. Sworzył kilka cykli malarskich: Historia św. Klary (1653-54) dla konwentu klarysek w Carmona, Życie św. Ignacego, założyciela zakonu jezuitów (1674-76), Życie św. Hieronima (1657) oraz Historia proroka Eliasza dla kościoła karmelitanów w Kordowie (1654-58).

Nie pozostawił żadnych uczniów, ale jego dzieci: Lucas, Juan, Maria i Laura de Valdés również zajmowały się malarstwem.

Wybrane dzieła

edytuj

Bibliografia

edytuj
  NODES
INTERN 1