Kamil Grosicki
ⓘKamil Paweł Grosicki (ur. 8 czerwca 1988 w Szczecinie) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika w polskim klubie Pogoń Szczecin, którego jest kapitanem. W latach 2008–2024 reprezentant Polski.
 Kamil Grosicki (2018) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Kamil Paweł Grosicki | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 czerwca 1988 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie |
11 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Uczestnik Mistrzostw Europy 2012, 2016, 2024 oraz Mistrzostw Świata 2018 i 2022. Członek Klubu Wybitnego Reprezentanta.
Karierę piłkarską rozpoczynał w Pogoni Szczecin, skąd w 2007 trafił do Legii Warszawa. W 2008 na zasadzie wypożyczenia występował w szwajcarskim FC Sion. Następnie trafił do Jagiellonii Białystok. Po udanej w jego wykonaniu rundzie wiosennej, podlaski klub wykupił go definitywnie za pół miliona złotych. W sezonie 2009/2010 i rundzie jesiennej 2010/2011 wystąpił we wszystkich 45 ligowych meczach, natomiast 10 stycznia 2011 przeszedł do tureckiego Sivassporu. W latach 2014–2017 występował we francuskim klubie Stade Rennais. W latach 2017–2021 jako piłkarz Hull City oraz West Bromwich Albion występował na dwóch najwyższych poziomach rozgrywek w Anglii. W 2021 powrócił do rodzimej Pogoni Szczecin, z którą w sezonie 2021/2022 zdobył brązowy medal mistrzostw Polski. W 2022 został wybrany Ligowcem Roku w plebiscycie Piłki Nożnej, a w 2023 najlepszym piłkarzem sezonu 2022/2023 w Ekstraklasie.
Kariera klubowa
edytujPogoń Szczecin
edytujKamil Grosicki podczas swej kariery juniorskiej występował w Pogoni Szczecin[1]. W 2005 dołączył do Pogoni II Szczecin, gdzie strzelił osiem goli[2][1]. W tym samym roku dołączył również do Pogoni Szczecin, już jako senior[1]. W najwyższej polskiej klasie rozgrywkowej zadebiutował 6 maja 2006 w zremisowanym bezbramkowo spotkaniu z Arką Gdynia, zmieniając w 86. minucie Ediego Andradinę[3]. Po zakończeniu rozgrywek podpisał ze swoim klubem pięcioletni kontrakt[1].
W sezonie 2006/2007 Grosicki coraz częściej pojawiał się na boisku. 23 września 2006, w 90. minucie meczu z Górnikiem Łęczna, strzelił swojego pierwszego gola w Ekstraklasie i tym samym przypieczętował zwycięstwo swojego zespołu[4]. Miesiąc później zdobył honorową bramkę dla Pogoni w pojedynku z Zagłębiem Lubin[5]. Do siatki rywala trafił również w meczu Pucharu Ekstraklasy z Arką Gdynia[6]. W sezonie 2006/2007 wystąpił łącznie w 26 spotkaniach w których zdobył 3 gole i zanotował 4 asysty[7]. Pogoń zajęła ostatnie, szesnaste miejsce w tabeli i na skutek rozwiązania spółki piłkarskiej, kolejny sezon rozpoczęła w czwartej lidze[8].
Legia Warszawa
edytuj19 czerwca 2007, Grosicki związał się czteroletnim kontraktem z trzecią drużyną sezonu 2006/2007 – Legią Warszawa[9]. Zadebiutował w niej pod koniec lipca w wygranym 1:0 meczu z Cracovią[10]. 25 sierpnia 2007 w spotkaniu z Zagłębiem Sosnowiec po raz pierwszy zagrał w podstawowym składzie i strzelił swojego pierwszego gola dla Legii[11]. Grosicki spisywał się obiecująco, jednak pojawiały się wokół niego informacje o problemach piłkarza z hazardem[12]. Problemy pozasportowe z czasem zaczęły przekładać się na jego postawę na boisku. Zawodnik popadł w długi, które klub spłacał, przekazując na ich poczet wynagrodzenie piłkarza[13]. Pod koniec listopada 2007, cztery kolejki przed końcem rundy jesiennej, klub wysłał go na kilka tygodni do specjalistycznej kliniki leczącej uzależnienia mieszczącej się na Mazurach[14][15].
FC Sion
edytujW lutym 2008 został wypożyczony z opcją pierwokupu do szwajcarskiego FC Sion, do 31 grudnia 2008[16][17][18]. W jego barwach zadebiutował w połowie marca w spotkaniu z FC Basel, w którym grał do 53. minuty[19]. Grosicki nie potrafił jednak wykorzystać swojej nowej szansy. Mieszkając na terenie klubu, kilka razy z rzędu spóźnił się na trening, dwa razy spowodował też stłuczkę samochodową, nie mając prawa jazdy[20]. Nie potrafiono do niego dotrzeć, ponieważ zrezygnował on z opłacanych przez klub lekcji języka francuskiego[20]. Działacze Sionu zawiedli się na nim i postanowili zrobić mu na złość. Wykorzystując jego naiwność i ignorancję, podłożyli mu do podpisania, napisany po francusku dokument, w którym Grosicki, nieświadomie zrzekł się swoich zarobków do końca roku[20][21].
W sezonie 2007/2008 Grosicki zagrał łącznie osiem meczów w Axpo Super League, w których zdobył dwa gole. Sezon 2008/2009 rozpoczął w rezerwach Sionu, występujących w trzeciej klasie rozgrywkowej w Szwajcarii[22]. Następnie powrócił do Szczecina i rozpoczął indywidualne treningi[23], choć jego zatrudnieniem zainteresowanych było kilka klubów szwajcarskiej ekstraklasy[23][24]. Gotowość na sprowadzenie zawodnika wyraziła również Jagiellonia Białystok[25], która chciała pozyskać go na zasadzie podwójnego wypożyczenia. Sam zawodnik nie był jednak zainteresowany ponownymi występami w Polsce[23].
Jagiellonia Białystok
edytujOstatecznie w grudniu 2008, Grosicki za 63 tys. złotych, został wypożyczony z opcją pierwokupu do Jagiellonii Białystok[26]. Zadebiutował w niej pod koniec lutego w wygranym 3:0 meczu z Arką Gdynia, w którym był wyróżniającym się zawodnikiem[27]. 13 marca 2009 zagrał w pojedynku z Legią Warszawa, z której został wcześniej wypożyczony. W umowie pomiędzy klubami Jagiellonia zobowiązał się do zapłacenia stołecznej drużynie 50 tysięcy złotych, jeżeli Grosicki zagrałby przeciwko nim[28]. W dalszej części sezonu regularnie występował w drużynie, stając się jej kluczowym zawodnikiem- notował gole i asysty (między innymi ważne trafienie z Ruchem Chorzów dające Jagiellonii zwycięstwo[29]). Obok Tomasza Frankowskiego był uznawany za najlepszego, w tamtym czasie, zawodnika Jagiellonii[30]. Łącznie zagrał w 13 meczach w których zdobył cztery bramki i zaliczył tyle samo asyst[31]. Jego klub uplasował się w ligowej tabeli na ósmym miejscu[32].
W czerwcu 2009 Jagiellonia wykupiła Grosickiego na stałe[33]. Zarząd klubu zapłacił za piłkarza pół miliona złotych[34]. Grosickim w przerwie letniej interesowały się czołowe greckie kluby, lecz do transferu nie doszło[12]. Przed jednym z treningów przygotowawczych do sezonu 2009/2010 piłkarz pojawił się na zajęciach w stanie wskazującym na spożycie alkoholu[35]. Uwagę otoczenia przykuło jego nienaturalne zachowanie[35]. Zawodnik odmówił poddania się badaniu krwi, na które nalegał trener drużyny Michał Probierz. Szkoleniowiec był na tyle zbulwersowany zachowaniem piłkarza, iż zagroził władzom klubu, swoim odejściem, jeśli zawodnik zostanie w klubie[35]. W konsekwencji Grosicki nie został powołany na pierwsze zgrupowanie drużyny przed zbliżającymi się rozgrywkami[36].
Ostatecznie Grosicki i Probierz pozostali w zespole. Zawodnik swoje występy w sezonie 2009/2010 rozpoczął od meczu z Odrą Wodzisław Śląski, w którym golem w drugiej połowie zapewnił Jagiellonii zwycięstwo[37]. We wrześniu, w spotkaniu Pucharu Polski z GKS-em Tychy pojawił się na boisku w 71. minucie za Remigiusza Jezierskiego i w ostatnich sekundach dogrywki strzelił zwycięskiego gola[38]. Na początku października zagrał w meczu z Legią. Od początku pojedynku ze stołecznym zespołem swoją szybkością sprawiał ogromne kłopoty defensywie stołecznej drużyny[39]. W 32. minucie ośmieszył obrońców Legii i zdobył pierwszą bramkę meczu[39]. W drugiej połowie mocnym strzałem w długi róg pokonał po raz drugi bramkarza rywali, Jána Muchę[39]. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem Jagiellonii 2:0[40]. W grudniu zainteresowanie zawodnikiem wyraził trener Wisły Kraków, Maciej Skorża[41]. Z menadżerem Grosickiego, Mariuszem Piekarskim kontaktowali się również działacze Metalista Charków[42].
W rundzie wiosennej sezonu 2009/2010 Grosicki strzelił jednego gola, przyczyniając się do wygranej z Arką Gdynia[43]. Wraz z Jagiellonią dotarł do finału Pucharu Polski, w którym 22 maja białostocki klub zmierzył się z pierwszoligową Pogonią Szczecin. W decydującym meczu Grosicki wystąpił przez pełne 90 minut. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem Jagiellonii i zdobyciem przez nią pucharu[44].
W sezonie 2010/2011 Grosicki zadebiutował w europejskich pucharach – dwukrotnie wystąpił w dwumeczu z greckim Arisem Saloniki w ramach III rundy kwalifikacji do Ligi Europy. Wraz z Jagiellonią sięgnął także po Superpuchar Polski, który białostoccy piłkarze wywalczyli po zwycięstwie nad ówczesnym mistrzem Polski, Lechem Poznań[45]. W ligowym spotkaniu z tym zespołem, rozegranym pod koniec sierpnia 2010, Grosicki zaliczył asystę przy bramce Tomasza Frankowskiego oraz sam strzelił gola, przyczyniając się do zwycięstwa[46]. Pojawiały się informacje o zainteresowaniu piłkarzem Chievo Verona, Aston Villi lub tureckiego Bursasporu. Sam zawodnik ogłosił, że zostaje w polskiej drużynie, choć rzeczywiście myślał nad odejściem[47]. W rundzie jesiennej Grosicki spisywał się bardzo dobrze, należał do czołowych zawodników ligi i był jednym z filarów Jagiellonii, która 2010 rok zakończyła na pierwszym miejscu w tabeli[48].
Sivasspor
edytuj10 stycznia 2011 Kamil Grosicki podpisał 3,5-letni kontrakt z tureckim Sivassporem[49][50] (kwota transferu 900 tys. euro). 23 stycznia 2011 zadebiutował w nowym klubie, w przegranym 0:1 spotkaniu z Galatasaray SK, w którym należał do wyróżniających się zawodników[51]. Pomimo tego, że nie przepracował z zespołem całego okresu przygotowawczego szybko wywalczył miejsce w podstawowym składzie[52]. Pierwszego gola strzelił na początku lutego w spotkaniu przeciwko mistrzowi Turcji, Bursasporowi[53]. W następnej kolejce z Trabzonsporem zdobył drugiego gola, a w pojedynku z Manisasporem strzelił hat tricka, przyczyniając się do zwycięstwa 4:2[54]. Łącznie w barwach Sivassporu, Grosicki, rozegrał 104 spotkania, w których strzelił 16 goli i zanotował 26 asyst.
Stade Rennais
edytuj
29 stycznia 2014 roku podpisał trzyipółletni kontrakt z francuskim klubem Stade Rennais[55][56] (kwota transferu 800 tys. euro). W nowym klubie zadebiutował 2 lutego 2014 w meczu Ligue 1 z Olympique Lyon (2:0). Zawodnik wszedł na boisko w 64. minucie spotkania i dwie minuty później stworzył sytuację, po której jego drużyna zdobyła drugiego gola[57][58]. 27 marca 2014 w meczu Pucharu Francji przeciwko Lille OSC, zdobył swoją pierwszą bramkę w nowym klubie. Na debiutanckie trafienie w Ligue 1, czekał do sezonu 2015/16, kiedy to 15 sierpnia 2015, w meczu 2. kolejki, pokonał on bramkarza Montpellier HSC. Wspomniany sezon okazał się przełomowym jeśli chodzi o występy i skuteczność Grosickiego we Francji. Polak zdobył w nim 9 bramek i zanotował 4 asysty. W styczniu 2017 francuski dziennik „L'Equipe”, określił go mianem najlepszego dżokera trwającego wówczas sezonu Ligue 1 (2016/17) a także pięciu ostatnich lat. Polski skrzydłowy zdobył w tym okresie po wejściu z ławki 10 goli i zanotował 4 asysty[59]. W zespole początkowo występował z numerem 6, a następnie z numerem 10[60].
Hull City
edytuj31 stycznia 2017 podpisał trzyipółletni kontrakt z angielskim klubem Hull City[61][62] (kwota transferu 9 milionów euro). Zadebiutował w tym klubie 4 lutego 2017, w wygranym 2:0 meczu 24. kolejki Premier League z Liverpoolem[63]. Polak spędził na boisku 80. minut i miał udział przy bramce Alfreda N'Diaye na 1:0[64]. 4 maja 2017, kibice, w internetowym plebiscycie telewizji Sky Sports, wybrali go najlepszym zawodnikiem miesiąca kwietnia w Premier League. Polak otrzymał 61.181 na 93.000 oddanych głosów, wyprzedzając takich zawodników jak: Eden Hazard, Roberto Firmino, Christian Benteke, Christian Eriksen czy Dele Alli[65]. W całej rundzie wiosennej sezonu 2016/17, wystąpił we wszystkich możliwych do rozegrania, 15 meczach swojej drużyny, notując 3 asysty i spadł z ekipą Hull City, z Premier League[66]. 5 sierpnia 2017 w zremisowanym 1:1, meczu z Aston Villą, zadebiutował w Championship. Rozegrał wówczas 90. minut i zanotował asystę przy trafieniu Jarroda Bowena[67]. 12 sierpnia 2017, w meczu 2. kolejki Championship z Burton Albion (4:1), strzelił swoją pierwszą bramkę dla Hull[68]. 25 sierpnia 2017 w spotkaniu z Boltonem (4:0), strzelił bramkę a także zanotował 2 asysty i został wybrany zawodnikiem meczu[69]. 6 grudnia 2017, jego bramka z meczu z Sheffield United, została wybrana golem listopada, natomiast 8 maja 2018, golem sezonu w Hull City[70][71]. W sezonie 2017/18 wystąpił łącznie w 38 meczach Hull, strzelając 9 bramek i notując 5 asyst.
West Bromwich Albion
edytuj31 stycznia 2020 podpisał 1,5-roczny kontrakt z West Bromwich Albion[72]. Zadebiutował 9 lutego 2020 podczas wyjazdowego meczu Championship z Millwall notując asystę przy bramce Dara O'Shea na 2:0. 1 lipca w meczu z Sheffield Wednesday asystował przy bramce Matheusa Pereiry na 3:0. 5 lipca w wygranym 4:2 spotkaniu z Hull City zdobył swoją pierwszą bramkę dla West Bromu[73]. Po strzelonym golu nie celebrował swojej radości, z szacunku do byłego klubu. 8 lipca asystował przy golu, którym wynik meczu z Derby County na 2:0 ustalił Grady Diangana. W drugiej części sezonu 2019/2020 wystąpił łącznie w 14 spotkaniach zespołu (głównie jako rezerwowy, stosunek 10:4) i awansował z zespołem do Premier League, wracając na najwyższy szczebel ligowy w Anglii po 3 latach występów w Championship. W sezonie 2020/2021 wystąpił w Premier League jako rezerwowy w meczu z Newcastle United (1:2) oraz w podstawowym składzie w spotkaniach z Wolverhamton Wanderers (3:2) oraz West Hamem United (1:2), w którym asystował przy bramce Matheusa Pereiry. Zagrał także w 5 meczach Premier League 2, zdobywając w nich 2 bramki i notując 2 asysty.
Powrót do Pogoni Szczecin
edytuj21 sierpnia 2021 podpisał dwuletni kontrakt z możliwością przedłużenia o rok z występującą w Ekstraklasie Pogonią Szczecin[74]. Dla wychowanka drużyny z Pomorza był to powrót do klubu po czternastu latach[75]. 28 sierpnia 2021 rozegrał pierwszy mecz po powrocie, występując w meczu z Lechem Poznań[76]. 23 października strzelił swoją pierwszą bramkę w wygranym 4:1 meczu przeciwko Jagielloni Białystok[77]. W rozgrywkach 2021/2022 wystąpił w 26 ligowych meczach Pogoni zdobywając w nich 9 goli i notując 6 asyst i sięgnął z drużyną po brązowy medal mistrzostw Polski. Następnie wystąpił z zespołem w kwalifikacjach do Ligi Konferencji Europy UEFA, gdzie Pogoń dotarła do 2. rundy (Grosicki zanotował asystę w zremisowanym 1:1, pierwszym meczu 2. rundy z Brøndby IF). Łącznie w sezonie 2022/2023 wystąpił w 34 ligowych meczach, notując 8 asyst i strzelając 13 goli, ustanawiając tym samym swój indywidualny rekord strzelecki podczas jednego sezonu w lidze. Pogoń zajęła wówczas 4. miejsce w Ekstraklasie. W lipcu 2023 przedłużył kontrakt z Pogonią do 30 czerwca 2026 i został ogłoszony kapitanem zespołu[78]. Następnie ponownie wystąpił w kwalifikacjach Ligi Konferencji Europy UEFA, gdzie Pogoń dotarła do 3. rundy (Grosicki zdobył bramkę i zanotował 2 asysty w wygranym 5:2 meczu pierwszej rundy z Linfield). W sezonie 2023/2024 wystąpił z Pogonią w finale Pucharu Polski, w którym jego drużyna przegrała 1:2 (po dogrywce) z Wisłą Kraków (w tej edycji krajowego pucharu zdobywał bramki w 2. rundzie z Podbeskidziem Bielsko-Biała, w 1/8 finału z Górnikiem Zabrze oraz w półfinałowym meczu z Jagiellonią Białystok). W rozgrywkach Ekstraklasy zanotował pierwsze w swojej karierze ligowe double-double, zdobywając 13 bramek i notując 14 asyst.
Kariera reprezentacyjna
edytujKadry młodzieżowe
edytujKarierę na arenie międzynarodowej rozpoczynał od występów w młodzieżowych reprezentacjach Polski. W sierpniu 2006 strzelił dwie bramki młodzieżowej reprezentacji Norwegii[79]. W kadrze U-18 zdobył również gola w spotkaniu ze Stanami Zjednoczonymi[80]. Podczas turnieju kwalifikacyjnego do Mistrzostw Europy U-19 rozgrywanego w Izraelu, w maju 2007, strzelił trzy z czterech goli strzelonych przez reprezentację Polski U-19 i został królem strzelców turnieju – zdobył po jednej bramce w meczach przeciwko juniorskim reprezentacjom Francji[81], Izraela[82] i Słowacji[83].
W czerwcu 2007, wraz z Maciejem Korzymem i Adamem Marciniakiem odmówił wyjazdu z reprezentacją U-20 na towarzyski turniej piłkarski do Jordanii, będący częścią cyklu przygotowań do Mistrzostw Świata U-20 w Kanadzie. Zawodnik tłumaczył się koniecznością sfinalizowania kontraktu z Legią i ogólnym zmęczeniem minionym sezonem. Zachowaniem tym wywołał spore poruszenie w sferach Polskiego Związku Piłki Nożnej i za karę cała wyżej wymieniona trójka na Mistrzostwa Świata nie pojechała oraz zamknęła sobie drogę do dalszych występów w drużynie[84]. 18 września 2007, Wydział Szkolenia PZPN pozytywnie rozpatrzył prośbę Grosickiego, który wystąpił o anulowanie kary nałożonej na niego za odmowę wyjazdu z kadrą juniorów na zgrupowanie tuż przed mistrzostwami świata do lat 20[85]. Na przywrócenie piłkarza do kadry narodowej najbardziej nalegał trener Andrzej Zamilski[85].
Debiut w seniorskiej kadrze
edytujW 2008, Leo Beenhakker po raz pierwszy powołał go do seniorskiej reprezentacji Polski. Zadebiutował w niej 2 lutego 2008, zmieniając Marka Zieńczuka w 80. minucie towarzyskiego meczu z Finlandią, rozgrywanego w Pafos, na Cyprze. Kilka chwil po wejściu na murawę miał szansę na zdobycie gola, jednak jego strzał prawą nogą z kilku metrów poszybował ponad bramką rywali[86]. 27 lutego po raz drugi zagrał w kadrze, kiedy to wystąpił w wygranym 2:0 pojedynku z Estonią[87]. We wrześniu 2009 roku został ponownie powołany do kadry przez nowego wówczas trenera, Stefana Majewskiego[88] na eliminacyjne mecze z Czechami i Słowacją[89]. W trakcie trwania zgrupowania, po przegranym meczu z Czechami i utracie szansy na awans do finałów turnieju w RPA[90], na prośbę trenera kadry U-21, Andrzeja Zamilskiego, Grosicki dołączył do kadry U-21, która w październiku grała o awans do Mistrzostw Europy U-21 w Piłce Nożnej 2011 w Danii (turniej ten był również eliminacją strefy UEFA na IO 2012 w Londynie)[91]. We wrześniu 2010 Grosicki wystąpił w przegranym 1:2 spotkaniu z Australią, w którym zmienił kwadrans przed końcem Sławomira Peszkę[92]. Następnie został powołany przez selekcjonera Franciszka Smudę na zgrupowanie w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie[93]. 12 października 2010, w 68. minucie meczu z Ekwadorem zmienił Euzebiusza Smolarka. Chwilę po wejściu na boisko, zainicjował akcję po której, gola dla Polski strzelił Ludovic Obraniak[94]. W listopadzie 2010 został powołany na towarzyski mecz z Wybrzeżem Kości Słoniowej, w którym nie wystąpił. W grudniu zagrał przez pełne 90. minut w spotkaniu z Bośnią i Hercegowiną[95]. W lutym 2011 wystąpił w wygranym 1:0 spotkaniu z Norwegią, w którym zmienił w 64. minucie Ireneusza Jelenia[96].
Euro 2012
edytuj
W 2012 został powołany przez selekcjonera Franciszka Smudę na Mistrzostwa Europy 2012[97][98]. Wystąpił w trzecim meczu fazy grupowej przeciwko reprezentacji Czech zmieniając w 56' minucie Eugena Polanskiego[99].
Kadencja Adama Nawałki
edytujRozkwit kariery Grosickiego w reprezentacji Polski nastąpił za kadencji selekcjonera Adama Nawałki, u którego został podstawowym piłkarzem drużyny narodowej.
7 września 2014, w 11. minucie meczu eliminacji do ME 2016 z Gibraltarem, zdobył swoją pierwszą bramkę w reprezentacji. W 47. minucie strzelił kolejnego gola a spotkanie zakończyło się zwycięstwem biało-czerwonych 7:0
[100]. Eliminacje zakończył z 4 bramkami i 5 asystami na koncie, a reprezentacja Polski z drugiego miejsca w grupie C awansowała na turniej rozgrywany we Francji.
Euro 2016
edytuj12 maja 2016 został powołany przez Adama Nawałkę do szerokiej kadry na Euro 2016[101], a 30 maja 2016 selekcjoner oficjalnie powołał go do ścisłego składu na Mistrzostwa Europy[102]. Grosicki wystąpił we wszystkich pięciu meczach reprezentacji Polski na turnieju, w tym w trzech w pierwszym składzie i zanotował w nich dwie asysty - przy bramce Jakuba Błaszczykowskiego w meczu 1/8 finału ze Szwajcarią 1:1 (k. 5:4) i przy golu Roberta Lewandowskiego w ćwierćfinałowym meczu z Portugalią 1:1 (k. 3:5), gdzie Polska odpadła w konkursie rzutów karnych, osiągając najlepszy wynik w historii swoich występów na Mistrzostwach Europy.
Następnie był jednym z liderów drużyny, która z pierwszego miejsca w grupie E awansowała na rozgrywane w Rosji, Mistrzostwa Świata 2018[103]. W eliminacjach rozegrał 9 meczów strzelając 3 bramki – gol po akcji indywidualnej z Rumunią (3:0), bramki z Armenią (6:1) i Czarnogórą (4:2), oraz notując 3 asysty – z Danią (3:2) oraz dwie z Armenią (6:1)[104].
27 marca 2018 w towarzyskim spotkaniu z Koreą Południową, po raz pierwszy od dziewięciu lat rozgrywanym na Stadionie Śląskim w Chorzowie, strzelił 1400. bramkę w historii reprezentacji Polski, wcześniej notując również asystę przy bramce Roberta Lewandowskiego na 1:0. Przez ostatnie 20' minut spotkania pod nieobecność m.in. Lewandowskiego i Kamila Glika, grał z opaską kapitana reprezentacji. Mecz ostatecznie zakończył się zwycięstwem biało-czerwonych 3:2[105].
MŚ 2018
edytuj
4 czerwca 2018, selekcjoner Adam Nawałka oficjalnie powołał go składu na Mistrzostwa Świata 2018[106]. W pierwszym meczu fazy grupowej z Senegalem, zanotował asystę przy bramce Grzegorza Krychowiaka na 1:2[107]. Wystąpił także w dwóch pozostałych meczach reprezentacji Polski na Mundialu – z Kolumbią (0:3) oraz z Japonią (1:0), a drużyna odpadła z turnieju po fazie grupowej.
20 listopada 2018 był kapitanem reprezentacji Polski w meczu Ligi Narodów UEFA z Portugalią (1:1)[108]. Następnie był podstawowym zawodnikiem podczas cyklu eliminacyjnego do Mistrzostw Europy 2020 występując w dziewięciu z dziesięciu możliwych do rozegrania meczów – 10 czerwca 2019 zdobył bramkę w wygranym 4:0 meczu z Izraelem, 10 października 2019 asystował przy dwóch bramkach Roberta Lewandowskiego z Łotwą (3:0), a 19 listopada 2019 przy golu Jacka Góralskiego ze Słowenią (3:2). 7 września 2020 zdobył bramkę i asystował przy golu Kamila Glika w meczu Ligi Narodów UEFA z Bośnią i Hercegowiną. 7 października 2020 wystąpił jako kapitan i zdobył hattricka w meczu towarzyskim z Finlandią (5:0). Następnie był regularnie powoływany przez selekcjonera Jerzego Brzęczka i występował w meczach dywizji A Ligi Narodów UEFA.
15 listopada 2020 przeciwko Holandii rozegrał 80. spotkanie w reprezentacji i dołączył do Klubu Wybitnego Reprezentanta[109].
5 marca 2021 selekcjoner Paulo Sousa powołał go na mecze eliminacji Mistrzostw Świata 2022 z Węgrami, Andorą i Anglią[110]. Wystąpił we wszystkich meczach jako rezerwowy, notując asystę przy bramce Karola Świderskiego w meczu z Andorą (3:0)[111]. Następnie, w maju 2021, znalazł się na liście rezerwowej zawodników przewidzianych do udziału w Mistrzostwach Europy 2020[112]. Do kadry powrócił w marcu 2022 kiedy selekcjoner Czesław Michniewicz powołał go na spotkanie towarzyskie ze Szkocją (1:1), w którym wystąpił jako rezerwowy[113]. W tej samej roli wystąpił również w meczach Ligi Narodów z Walią (2:1) i Belgią (0:1) oraz meczu towarzyskim z Chile (1:0)[114].
MŚ 2022
edytuj10 listopada 2022 został powołany przez Czesława Michniewicza do kadry na Mistrzostwa Świata 2022[115]. Nie wystąpił w meczach fazy grupowej, wszedł na boisko w 87. minucie meczu 1/8 finału z Francją i wywalczył rzut karny, który, zdobywając bramkę na 1:3, wykorzystał Robert Lewandowski[116].
W marcu 2023 nie znalazł się na pierwszej liście powołań selekcjonera Fernando Santosa, natomiast do kadry powrócił na drugim zgrupowaniu za jego kadencji, otrzymując powołanie na mecze eliminacji mistrzostw Europy z Wyspami Owczymi i Albanią[117], w których wystąpił jako rezerwowy. 5 października 2023 znalazł się na liście powołań selekcjonera Michała Probierza[118]. Jako rezerwowy wystąpił w zremisowanych 1:1 meczach z Mołdawią i Czechami. 21 listopada 2023 w meczu towarzyskim z Łotwą, w 78. minucie zmienił Sebastiana Szymańskiego i przejął opaskę kapitana. W marcu 2024 został powołany do reprezentacji na spotkania barażowe eliminacji do mistrzostw Europy 2024, gdzie Polska mierzyła się z Estonią (5:1) i Walią (0:0, k. 5:4)[119]. W obu spotkaniach był rezerwowym i nie zanotował występu. Następnie otrzymał powołanie na spotkania towarzyskie z Ukrainą (3:1) i Turcją (2:1), w których nie wystąpił.
Euro 2024
edytuj7 czerwca 2024 selekcjoner Michał Probierz powołał go do kadry na Mistrzostwa Europy 2024[120]. Na turnieju wystąpił w drugim meczu fazy grupowej z Austrią (1:3), zmieniając w 75. minucie spotkania Bartosza Slisza.
24 czerwca 2024 ogłosił zakończenie kariery reprezentacyjnej[121].
Statystyki
edytujKlubowe
edytuj- (aktualne na dzień 23 lutego 2024)
| Klub | Sezon | Liga | Liga | Puchar kraju[a] | Europa[b] | Suma | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mecze | Bramki | Asysty | Mecze | Bramki | Asysty | Mecze | Bramki | Asysty | Mecze | Bramki | Asysty | |||
| Pogoń Szczecin | 2005/2006 | Ekstraklasa | 2 | 0 | 0 | — | — | 2 | 0 | 0 | ||||
| 2006/2007 | 21 | 2 | 4 | 5 | 1 | 0 | — | 26 | 3 | 4 | ||||
| Legia Warszawa | 2007/2008 | Ekstraklasa | 11 | 1 | 0 | 3 | 0 | 0 | — | 14 | 1 | 0 | ||
| FC Sion (wyp.) | 2007/2008 | Super League | 8 | 2 | 2 |
— |
— | 8 | 2 | 2 | ||||
| Jagiellonia Białystok (wyp.) | 2008/2009 | Ekstraklasa | 13 | 4 | 4 | — | — | 13 | 4 | 4 | ||||
| Jagiellonia Białystok | 2009/2010 | Ekstraklasa | 30 | 4 | 6 | 7 | 1 | 6 | — | 37 | 5 | 12 | ||
| 2010/2011 | 15 | 6 | 3 | 3 | 0 | 1 | 2 | 0 | 1 | 20 | 6 | 5 | ||
| Łącznie w Jagiellonii | 58 | 14 | 13 | 10 | 1 | 7 | 2 | 0 | 1 | 70 | 15 | 21 | ||
| Sivasspor | 2010/2011 | Süper Lig | 17 | 5 | 4 | — | — | 17 | 5 | 4 | ||||
| 2011/2012 | 34 | 6 | 9 | 2 | 0 | 0 | 6 | 1 | 4 | 42 | 7 | 13 | ||
| 2012/2013 | 28 | 2 | 6 | 10 | 1 | 3 | — | 38 | 3 | 9 | ||||
| 2013/2014 | 5 | 0 | 0 | 2 | 1 | 0 | — | 7 | 1 | 0 | ||||
| Łącznie w Sivassporze | 84 | 13 | 19 | 14 | 2 | 3 | 6 | 1 | 4 | 104 | 16 | 26 | ||
| Stade Rennais | 2013/2014 | Ligue 1 | 13 | 0 | 3 | 4 | 2 | 0 | — | 17 | 2 | 3 | ||
| 2014/2015 | 19 | 0 | 3 | 2 | 0 | 0 | — | 21 | 0 | 3 | ||||
| 2015/2016 | 33 | 9 | 4 | 3 | 0 | 0 | — | 36 | 9 | 4 | ||||
| 2016/2017 | 16 | 4 | 3 | 2 | 0 | 0 | — | 18 | 4 | 3 | ||||
| Łącznie w Stade Rennais | 81 | 13 | 13 | 11 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 92 | 15 | 13 | ||
| Hull City | 2016/2017 | Premier League | 15 | 0 | 5 | — | — | 15 | 0 | 5 | ||||
| 2017/2018 | Championship | 37 | 9 | 6 | 1 | 0 | 0 | — | 38 | 9 | 6 | |||
| 2018/2019 | 39 | 9 | 12 | 1 | 0 | 0 | — | 40 | 9 | 12 | ||||
| 2019/2020 | 28 | 7 | 4 | 2 | 1 | 0 | — | 30 | 7 | 4 | ||||
| Łącznie w Hull City | 119 | 25 | 27 | 4 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 123 | 26 | 27 | ||
| West Bromwich Albion | 2019/2020 | Championship | 14 | 1 | 3 | 0 | 0 | 0 | — | 14 | 1 | 3 | ||
| 2020/2021 | Premier League | 3 | 0 | 1 | 2 | 0 | 1 | — | 5 | 0 | 2 | |||
| Łącznie w WBA | 17 | 1 | 4 | 2 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 19 | 1 | 5 | ||
| Pogoń Szczecin | 2021/2022 | Ekstraklasa | 26 | 9 | 6 | 1 | 0 | 1 | — | 27 | 9 | 7 | ||
| 2022/2023 | 34 | 13 | 8 | 2 | 2 | 0 | 4 | 1 | 2 | 24 | 10 | 12 | ||
| 2023/2024 | 22 | 10 | 8 | 2 | 2 | 0 | 4 | 1 | 2 | 24 | 10 | 10 | ||
| Łącznie w Pogoni | 105 | 34 | 26 | 10 | 3 | 4 | 8 | 1 | 3 | 123 | 38 | 33 | ||
| Łącznie w karierze | 483 | 103 | 104 | 52 | 7 | 13 | 12 | 1 | 6 | 547 | 111 | 123 | ||
Reprezentacyjne
edytuj- (aktualne na dzień 21 czerwca 2024)
| Reprezentacja | Rok | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|
| Polska | 2008 | 2 | 0 |
| 2009 | 1 | ||
| 2010 | 3 | ||
| 2011 | 4 | ||
| 2012 | 9 | ||
| 2013 | 3 | ||
| 2014 | 5 | 2 | |
| 2015 | 8 | 4 | |
| 2016 | 13 | 3 | |
| 2017 | 7 | 2 | |
| 2018 | 9 | 1 | |
| 2019 | 9 | 1 | |
| 2020 | 7 | 4 | |
| 2021 | 3 | 0 | |
| 2022 | 5 | ||
| 2023 | 5 | ||
| 2024 | 1 | ||
| Ogólnie | 94 | 17 | |
| Mecze i gole w reprezentacji | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Lp. | Data | Miasto | Przeciwnik | Wynik | Grał | Uwagi |
| 1. | 02.02.2008 | Pafos |  Finlandia |
1:0 | od 80' | mecz towarzyski, (nieuznawany przez FIFA), zmienił Marka Zieńczuka |
| 2. | 27.02.2008 | Wronki |  Estonia |
2:0 | do 62' | mecz towarzyski, zmieniony przez Konrada Gołosia |
| 3. | 10.10.2009 | Praga |  Czechy |
0:2 | do 80' | elim. MŚ 2010, zmieniony przez Dawida Janczyka |
| 4. | 07.09.2010 | Kraków |  Australia |
1:2 | od 75' | mecz towarzyski, zmienił Sławomira Peszkę |
| 5. | 12.10.2010 | Montreal |  Ekwador |
2:2 | od 68' | mecz towarzyski, zmienił Euzebiusza Smolarka |
| 6. | 10.12.2010 | Antalya |  Bośnia i Hercegowina |
2:2 | 90' | mecz towarzyski |
| 7. | 09.02.2011 | Faro |  Norwegia |
1:0 | od 64' | mecz towarzyski, zmienił Ireneusza Jelenia |
| 8. | 25.03.2011 | Kowno |  Litwa |
0:2 | od 46' | mecz towarzyski, zmienił Adriana Mierzejewskiego |
| 9. | 29.03.2011 | Pireus |  Grecja |
0:0 | od 77' | mecz towarzyski, zmienił Sławomira Peszkę |
| 10. | 05.06.2011 | Warszawa |  Argentyna |
2:1 | do 56' | mecz towarzyski, zmieniony przez Pawła Brożka |
| 11. | 29.02.2012 | Warszawa |  Portugalia |
0:0 | od 67' | mecz towarzyski, zmienił Ireneusza Jelenia |
| 12. | 22.05.2012 | Klagenfurt |  Łotwa |
1:0 | 90' | mecz towarzyski, asysta |
| 13. | 02.06.2012 | Warszawa |  Andora |
4:0 | od 79' | mecz towarzyski, zmienił Eugena Polanskiego |
| 14. | 16.06.2012 | Wrocław | Czechy |
0:1 | od 56' | ME 2012, zmienił Eugena Polanskiego |
| 15. | 16.08.2012 | Tallin | Estonia |
0:1 | od 57' | mecz towarzyski, zmienił Macieja Rybusa |
| 16. | 07.09.2012 | Podgorica |  Czarnogóra |
2:2 | do 46' | elim. MŚ 2014, zmieniony przez Adriana Mierzejewskiego |
| 17. | 12.10.2012 | Warszawa |  Południowa Afryka |
1:0 | od 46' | mecz towarzyski, zmienił Arkadiusza Piecha, asysta |
| 18. | 17.10.2012 | Warszawa |  Anglia |
1:1 | do 70' | elim. MŚ 2014, zmieniony przez Arkadiusza Milika |
| 19. | 14.11.2012 | Gdańsk |  Urugwaj |
1:3 | do 73' | mecz towarzyski, zmieniony przez Jakuba Błaszczykowskiego |
| 20. | 06.02.2013 | Dublin |  Irlandia |
0:2 | od 46' | mecz towarzyski, zmienił Szymona Pawłowskiego |
| 21. | 26.03.2013 | Warszawa |  San Marino |
5:0 | 90' | elim. MŚ 2014, asysta |
| 22. | 04.06.2013 | Kraków |  Liechtenstein |
2:0 | do 46' | mecz towarzyski, zmieniony przez Piotra Zielińskiego |
| 23. | 06.06.2014 | Gdańsk | Litwa |
2:1 | do 72' | mecz towarzyski, zmieniony przez Pawła Olkowskiego, asysta |
| 24. | 07.09.2014 | Faro |  Gibraltar |
7:0 | do 78' | elim. ME 2016, zmieniony przez Filipa Starzyńskiego, 
|
| 25. | 11.10.2014 | Warszawa |  Niemcy |
2:0 | do 71' | elim. ME 2016, zmieniony przez Waldemara Sobotę |
| 26. | 14.10.2014 | Warszawa |  Szkocja |
2:2 | do 89' | elim. ME 2016, zmieniony przez Michała Żyrę |
| 27. | 14.11.2014 | Tbilisi |  Gruzja |
4:0 | do 69' | elim. ME 2016, zmieniony przez Macieja Rybusa |
| 28. | 13.06.2015 | Warszawa | Gruzja |
4:0 | do 80' | elim. ME 2016, zmieniony przez Tomasza Jodłowca |
| 29. | 16.06.2015 | Gdańsk | Grecja |
0:0 | 90' | mecz towarzyski |
| 30. | 04.09.2015 | Frankfurt nad Menem | Niemcy |
1:3 | do 83' | elim. ME 2016, zmieniony przez Sławomira Peszkę, asysta |
| 31. | 07.09.2015 | Warszawa | Gibraltar |
8:1 | 90' | elim. ME 2016, , 2 asysty
|
| 32. | 08.10.2015 | Glasgow | Szkocja |
2:2 | 90' | elim. ME 2016, asysta |
| 33. | 11.10.2015 | Warszawa | Irlandia |
2:1 | do 85' | elim. ME 2016, zmieniony przez Sławomira Peszkę, asysta |
| 34. | 13.11.2015 | Warszawa |  Islandia |
4:2 | do 86' | mecz towarzyski, zmieniony przez Karola Linettego,
|
| 35. | 17.11.2015 | Wrocław | Czechy |
3:1 | do 73' | mecz towarzyski, zmieniony przez Sławomira Peszkę,
|
| 36. | 23.03.2016 | Poznań |  Serbia |
1:0 | do 75' | mecz towarzyski, zmieniony przez Bartosza Kapustkę |
| 37. | 26.03.2016 | Wrocław | Finlandia |
5:0 | 90' | mecz towarzyski, , 2 asysty
|
| 38. | 01.06.2016 | Gdańsk |  Holandia |
1:2 | do 77' | mecz towarzyski, zmieniony przez Sławomira Peszkę |
| 39. | 06.06.2016 | Kraków | Litwa |
0:0 | do 77' | mecz towarzyski, zmieniony przez Sławomira Peszkę |
| 40. | 12.06.2016 | Nicea |  Irlandia Północna |
1:0 | od 80' | ME 2016, zmienił Jakuba Błaszczykowskiego |
| 41. | 16.06.2016 | Saint-Denis | Niemcy |
0:0 | do 87' | ME 2016, zmieniony przez Sławomira Peszkę |
| 42. | 21.06.2016 | Marsylia |  Ukraina |
1:0 | od 71' | ME 2016, zmienił Bartosza Kapustkę |
| 43. | 25.06.2016 | Saint-Étienne |  Szwajcaria |
1:1 (k. 5:4) | do 104' | ME 2016, zmieniony przez Sławomira Peszkę, asysta |
| 44. | 30.06.2016 | Marsylia | Portugalia |
1:1 (k. 3:5) | do 82' | ME 2016, zmieniony przez Bartosza Kapustkę, asysta |
| 45. | 08.10.2016 | Warszawa |  Dania |
3:2 | do 74' | elim. MŚ 2018, zmieniony przez Macieja Rybusa, asysta |
| 46. | 11.10.2016 | Warszawa |  Armenia |
2:1 | do 70' | elim. MŚ 2018, zmieniony przez Bartosza Kapustkę |
| 47. | 11.11.2016 | Bukareszt |  Rumunia |
3:0 | do 89' | elim. MŚ 2018, zmieniony przez Sławomira Peszkę,
|
| 48. | 14.11.2016 | Wrocław |  Słowenia |
1:1 | od 71' | mecz towarzyski, zmienił Bartosza Kapustkę |
| 49. | 26.03.2017 | Podgorica | Czarnogóra |
2:1 | do 90'+5 | elim. MŚ 2018, zmieniony przez Sławomira Peszkę |
| 50. | 10.06.2017 | Warszawa | Rumunia |
3:1 | 90' | elim. MŚ 2018 |
| 51. | 01.09.2017 | Kopenhaga | Dania |
0:4 | 90' | elim. MŚ 2018 |
| 52. | 04.09.2017 | Warszawa |  Kazachstan |
3:0 | do 90' | elim. MŚ 2018, zmieniony przez Łukasza Teodorczyka |
| 53. | 05.10.2017 | Erywań | Armenia |
6:1 | do 72' | elim. MŚ 2018, zmieniony przez Rafała Wolskiego, , 2 asysty
|
| 54. | 08.10.2017 | Warszawa | Czarnogóra |
4:2 | do 90' | elim. MŚ 2018, zmieniony przez Macieja Makuszewskiego,
|
| 55. | 10.11.2017 | Warszawa | Urugwaj |
0:0 | do 90' | mecz towarzyski, zmieniony przez Macieja Makuszewskiego |
| 56. | 27.03.2018 | Chorzów |  Korea Południowa |
3:2 | 90' | mecz towarzyski, od 67' z opaską kapitana, , asysta
|
| 57. | 08.06.2018 | Poznań |  Chile |
2:2 | do 67' | mecz towarzyski, zmieniony przez Jacka Góralskiego, asysta |
| 58. | 19.06.2018 | Moskwa |  Senegal |
1:2 | 90' | MŚ 2018, asysta |
| 59. | 24.06.2018 | Kazań |  Kolumbia |
0:3 | od 57' | MŚ 2018, zmienił Dawida Kownackiego |
| 60. | 28.06.2018 | Wołgograd |  Japonia |
1:0 | 90' | MŚ 2018 |
| 61. | 11.10.2018 | Chorzów | Portugalia |
2:3 | od 64' | LN 2018/2019, zmienił Rafała Kurzawę |
| 62. | 14.10.2018 | Chorzów |  Włochy |
0:1 | od 46' | LN 2018/2019, zmienił Damiana Szymańskiego |
| 63. | 15.11.2018 | Gdańsk | Czechy |
0:1 | 90' | mecz towarzyski |
| 64. | 20.11.2018 | Guimarães | Portugalia |
1:1 | do 79' | LN 2018/2019 zmieniony przez Damiana Kądziora |
| 65. | 21.03.2019 | Wiedeń |  Austria |
1:0 | do 90' | el. ME 2020 zmieniony przez Michała Pazdana |
| 66. | 24.03.2019 | Warszawa | Łotwa |
2:0 | do 83' | el. ME 2020 zmieniony przez Przemysława Frankowskiego |
| 67. | 07.06.2019 | Skopje |  Macedonia Północna |
1:0 | do 70' | el. ME 2020, zmieniony przez Macieja Rybusa |
| 68. | 10.06.2019 | Warszawa |  Izrael |
4:0 | do 77' | el. ME 2020 zmieniony przez Damiana Kądziora, , asysta
|
| 69. | 06.09.2019 | Lublana | Słowenia |
0:2 | do 70' | el. ME 2020, zmieniony przez Jakuba Błaszczykowskiego |
| 70. | 09.09.2019 | Warszawa | Austria |
0:0 | do 70' | el. ME 2020, zmieniony przez Sebastiana Szymańskiego |
| 71. | 10.10.2019 | Ryga | Łotwa |
3:0 | do 77' | el. ME 2020 zmieniony przez Przemysława Frankowskiego |
| 72. | 13.10.2019 | Warszawa | Macedonia Północna |
2:0 | do 73' | el. ME 2020 zmieniony przez Przemysława Frankowskiego |
| 73. | 19.11.2019 | Warszawa | Słowenia |
3:2 | 90' | el. ME 2020, asysta |
| 74. | 04.09.2020 | Amsterdam | Holandia |
0:1 | od 71' | LN 2020/2021, zmienił Kamila Jóźwiaka |
| 75. | 07.09.2020 | Zenica | Bośnia i Hercegowina |
2:1 | do 80' | LN 2020/2021, zmieniony przez Sebastiana Szymańskiego, , asysta
|
| 76. | 07.10.2020 | Gdańsk | Finlandia |
5:1 | do 62' | mecz towarzyski, zmieniony przez Rafała Pietrzaka, , ,
|
| 77. | 11.10.2020 | Gdańsk | Włochy |
0:0 | od 60' | LN 2020/2021, zmienił Sebastiana Szymańskiego |
| 78. | 14.10.2020 | Wrocław | Bośnia i Hercegowina |
3:0 | do 64' | LN 2020/2021, zmieniony przez Damiana Kądziora |
| 79. | 15.11.2020 | Reggio nell’Emilia | Włochy |
0:2 | od 46' | LN 2020/2021, zmienił Kamila Jóźwiaka |
| 80. | 15.11.2020 | Chorzów | Holandia |
1:2 | od 75' | LN 2020/2021, zmienił Przemysława Płachetę |
| 81. | 25.03.2021 | Budapeszt |  Węgry |
3:3 | od 84' | el. MŚ 2022, zmienił Arkadiusza Milika |
| 82. | 28.03.2021 | Warszawa | Andora |
3:0 | od 60' | el. MŚ 2022, zmienił Macieja Rybusa, asysta |
| 83. | 31.03.2021 | Londyn | Anglia |
1:2 | od 86' | el. MŚ 2022, zmienił Piotra Zielińskiego |
| 84. | 24.03.2022 | Glasgow | Szkocja |
1:1 | od 71' | mecz towarzyski, zmienił Jakuba Modera |
| 85. | 01.06.2022 | Wrocław |  Walia |
2:1 | od 81' | LN 2022/2023, zmienił Grzegorza Krychowiaka |
| 86. | 14.06.2022 | Warszawa |  Belgia |
0:1 | od 84' | LN 2022/2023, zmienił Mateusza Wieteskę |
| 87. | 16.11.2022 | Warszawa | Chile |
1:0 | od 67' | mecz towarzyski, zmienił Przemysława Frankowskiego |
| 88. | 04.12.2022 | Doha |  Francja |
1:3 | od 87' | MŚ 2022, zmienił Przemysława Frankowskiego, wywalczył rzut karny |
| 89. | 07.09.2023 | Warszawa |  Wyspy Owcze |
2:0 | od 88' | el. ME 2024, zmienił Jakuba Kamińskiego |
| 90. | 10.09.2023 | Tirana |  Albania |
0:2 | od 61' | el. ME 2024, zmienił Jakuba Kamińskiego |
| 91. | 15.10.2023 | Warszawa |  Mołdawia |
1:1 | od 84' | el. ME 2024, zmienił Tomasza Kędziorę |
| 92. | 17.11.2023 | Warszawa | Czechy |
1:1 | od 73' | el. ME 2024, zmienił Damiana Szymańskiego |
| 93. | 21.11.2023 | Warszawa | Łotwa |
2:0 | od 78' | mecz towarzyski, zmienił Sebastiana Szymańskiego, przejął opaskę kapitana |
| 94. | 21.06.2024 | Berlin | Austria |
1:3 | od 75' | ME 2024, zmienił Bartosz Slisza |
Sukcesy
edytujJagiellonia Białystok
edytujIndywidualne
edytuj- Piłkarz sezonu Ekstraklasy: 2022/2023[122][123]
- Ligowiec roku w plebiscycie Piłki Nożnej: 2022
- Piłkarz miesiąca Premier League wg kibiców w plebiscycie PFA: kwiecień 2017
- Gol sezonu w Hull City: 2018
Życie prywatne
edytujJest synem Pawła i Marzeny Grosickich. Ma siostrę Olivię[124]. Jego pradziadek, Józef Grosicki, służył w Armii Andersa i brał udział w bitwie o Monte Cassino[125]. Jego przyrodnia siostra, Kornelia Grosicka (ur. 23 czerwca 1999) również jest profesjonalną piłkarką, reprezentuje barwy ekstraligowego klubu Olimpia Szczecin[126]. Jest żonaty z Dominiką Grosicką, z którą ma córkę Maję (ur. 19 kwietnia 2012)[127][128]. W przewidzianym terminie zakończył naukę na drugiej klasie gimnazjum, później ukończył prywatne gimnazjum[129].
Uwagi
edytuj- ↑ Obejmuje: Puchar Polski, Superpuchar Polski, Puchar Ekstraklasy, Puchar Turcji, Puchar Francji, Puchar Ligi Francuskiej, Puchar Anglii oraz Puchar Ligi Angielskiej.
- ↑ Uwzględniono: kwalifikacje do Ligi Europy UEFA oraz kwalifikacje do Ligi Konferencji Europy UEFA
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Kamil Grosicki podpisał kontrakt z Pogonią. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-08]. (pol.).
- ↑ Strzelcy według drużyn: (2005/2006). 90minut.pl. [dostęp 2010-01-23]. (pol.).
- ↑ Arka Gdynia 0 – 0 Pogoń Szczecin. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-08]. (pol.).
- ↑ Pogoń Szczecin 3 – 0 Górnik Łęczna. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-08]. (pol.).
- ↑ Pogoń Szczecin 1 – 3 Zagłębie Lubin. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-08]. (pol.).
- ↑ Arka Gdynia 2 – 2 Pogoń Szczecin. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-08]. (pol.).
- ↑ Kamil Grosicki → Sezon 2006/2007. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-08]. (pol.).
- ↑ Orange Ekstraklasa 2006/2007. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-08]. (pol.).
- ↑ Kamil Grosicki piłkarzem Legii. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-08]. (pol.).
- ↑ Legia Warszawa 1 – 0 Cracovia. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-08]. (pol.).
- ↑ Legia Warszawa 5 – 0 Zagłębie Sosnowiec. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-08]. (pol.).
- ↑ a b Kamil Grosicki. jagiellonia.neostrada.pl. [dostęp 2010-01-08]. (pol.).
- ↑ Maciej Weber, Grosicki: Gdybym został w Legii, potrącaliby mi z pensji... [online], Sport.pl, 20 lutego 2008 [dostęp 2010-01-09].
- ↑ Kamil Grosicki: Nałóg mnie zniszczył. dziennik.pl. [dostęp 2010-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 stycznia 2010)]. (pol.).
- ↑ Odwyk Grosickiego. tvn24.pl. [dostęp 2010-01-09]. (pol.).
- ↑ Kamil Grosicki wypożyczony do FC Sion [online], 90minut.pl, 13 lutego 2008 [dostęp 2010-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2008-02-16].
- ↑ Grosicki odchodzi do FC Sion. sport.pl. [dostęp 2010-01-08]. (pol.).
- ↑ Grosicki wypożyczony FC Sion. legia.com. [dostęp 2010-01-23]. (pol.).
- ↑ Kamil Grosicki zadebiutował w FC Sion. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-08]. (pol.).
- ↑ a b c Grosicki: Historia upadku wielkiego talentu [online], legialive.pl, 24 października 2008 [dostęp 2010-01-08].
- ↑ Piotr Żelazny, Stare długi nadal ścigają Kamila Grosickiego [online], Dziennik.pl, 5 marca 2009 [dostęp 2010-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2009-03-06] (pol.).
- ↑ Deuxième victoire pour le CS Chênois !. cschenois.ch. [dostęp 2010-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-26)].
- ↑ a b c Grosicki: Wolę zostać na Zachodzie [online], legialive.pl, 19 listopada 2008 [dostęp 2010-01-08].
- ↑ Grosicki w Grasshoppers Zurych?. pilkarskiefakty.pl. [dostęp 2010-01-08]. (pol.).
- ↑ Kamil Grosicki zagra w Jagiellonii Białystok? [online], podlaskisport.pl, 23 sierpnia 2008 [dostęp 2010-01-09] [zarchiwizowane z adresu 2008-08-30].
- ↑ Grosicki odejdzie z Jagiellonii. legia.net. [dostęp 2010-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 września 2014)]. (pol.).
- ↑ Jagiellonia: Kamil Grosicki może zagrać przeciwko Legii Warszawa. poranny.pl. [dostęp 2010-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 marca 2009)]. (pol.).
- ↑ Grosicki chce dokopać Legii [online], se.pl, 13 marca 2009 [dostęp 2010-01-09] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-09].
- ↑ Jagiellonia Białystok 1 – 0 Ruch Chorzów. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-23]. (pol.).
- ↑ Skarb Kibica. „Dodatek do Przeglądu Sportowego”, s. 61, 31 lipca 2009. Warszawa: Axel Springer Polska.
- ↑ Kamil Grosicki → Sezon 2008/2009. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-09]. (pol.).
- ↑ Ekstraklasa 2008/2009. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-09]. (pol.).
- ↑ „Grosik” zostaje w Białymstoku. jagiellonia.pl. [dostęp 2010-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 czerwca 2009)]. (pol.).
- ↑ Kamil Grosicki zostaje w Białymstoku. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-09]. (pol.).
- ↑ a b c Jest afera. Grosicki pijany na treningu?. ekstraklasa.wp.pl. [dostęp 2010-01-09]. (pol.).
- ↑ Grosicki pijany na treningu?. tvn24.pl. [dostęp 2010-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 lipca 2009)]. (pol.).
- ↑ Jagiellonia Białystok 2 – 1 Odra Wodzisław Śląski. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-09]. (pol.).
- ↑ GKS Tychy 0 – 1 Jagiellonia Białystok. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-09]. (pol.).
- ↑ a b c Dyskusja – Aktualności – Grosicki wypunktował Legię. legia.com. [dostęp 2010-01-09]. (pol.).
- ↑ Złoty Grosik. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-09]. (pol.).
- ↑ Wisła pytała o Grosickiego. wislaportal.pl. [dostęp 2010-01-09]. (pol.).
- ↑ Kamil Grosicki: Wisła i Ukraińcy zainteresowani [online], sportall.pl [dostęp 2010-01-09].
- ↑ Tomasz Kozioł, Jagiellonia pokazała charakter [online], jagiellonia.pl, 28 kwietnia 2010 [dostęp 2011-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-03].
- ↑ Puchar Polski dla Jagiellonii!. sport.pl. [dostęp 2011-01-23]. (pol.).
- ↑ Jagiellonia zdobyła Superpuchar !!!. jagiellonia.pl. [dostęp 2011-01-23]. (pol.).
- ↑ Show na do widzenia?. jagiellonia.pl. [dostęp 2011-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 września 2014)]. (pol.).
- ↑ Kamil Grosicki zostaje !!!. jagiellonia.pl. [dostęp 2011-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 września 2014)]. (pol.).
- ↑ Jagiellonia Białystok – podsumowanie jesieni 2010. interia.pl. [dostęp 2011-01-23]. (pol.).
- ↑ Tomasz Kozioł, Grosicki piłkarzem Sivassporu Kulübü! [online], jagiellonia.pl, 10 stycznia 2011 [dostęp 2011-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-14].
- ↑ Kamil Grosicki w Sivassporze. 90minut.pl. [dostęp 2011-01-23]. (pol.).
- ↑ Grosicki zadebiutował i zachwycił (WIDEO). eurosport.pl. [dostęp 2011-02-28]. (pol.).
- ↑ Polacy za granicą. Grosicki nową gwiazdą Super Ligi?. sport.pl. [dostęp 2011-02-28]. (pol.).
- ↑ BURSASPOR 2-1 SİVASSPOR. tff.org. [dostęp 2011-02-28]. (tur.).
- ↑ Dorzucił trzy grosze. 90minut.pl. [dostęp 2011-02-28]. (pol.).
- ↑ Kamil Grosicki est Rennais !. staderennais.com, 29 stycznia 2014. [dostęp 2014-01-30]. (fr.).
- ↑ Oficjalnie: Kamil Grosicki piłkarzem Rennes [online], Onet Sport, 29 stycznia 2014 [dostęp 2014-01-29] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-02].
- ↑ Znakomity debiut Grosickiego. przegladsportowy.pl, 2 lutego 2014. [dostęp 2014-02-02].
- ↑ Le SRFC retrouve le goût du succès !. staderennais.com, 2 lutego 2014. [dostęp 2014-02-03]. (fr.).
- ↑ „L'Equipe”: Najlepszy joker w Ligue 1. Grosicki podwójnym zwycięzcą! | Transfery.info. transfery.info. [dostęp 2017-01-22]. (pol.).
- ↑ Le numéro 6 pour Kamil Grosicki. staderennais.com, 30 stycznia 2014. [dostęp 2014-01-30]. (fr.).
- ↑ Hull seal late moves for Grosicki and N’Diaye [online], Premier League, 1 lutego 2017 [dostęp 2021-07-21] (ang.).
- ↑ Premier League. Kamil Grosicki wybrał numer, z którym będzie grał w Hull City. Sport.pl. [dostęp 2017-02-04]. (pol.).
- ↑ Report: The Tigers Make It Four In A Row At The KCOM. hullcitytigers.com, 2017-02-04. [dostęp 2017-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-05)]. (ang.).
- ↑ Premier League. Debiut Grosickiego w Hull w wygranym meczu z Liverpoolem [online], Sport.pl, 4 lutego 2017 [dostęp 2017-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-05].
- ↑ Kibice wybrali: Grosicki zawodnikiem miesiąca w Premier League!, „PrzegladSportowy.pl” [dostęp 2017-05-04] (pol.).
- ↑ Grupa Wirtualna Polska, Klęska Hull City. Kamil Grosicki spadł z Premier League – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 14 maja 2017 [dostęp 2017-05-21] (pol.).
- ↑ Championship: Asysty Grosickiego i Wszołka, „Anglia.goal.pl” [dostęp 2017-08-27].
- ↑ Pierwszy gol Grosickiego dla Hull City!, „Polsat Sport” [dostęp 2017-08-27] (pol.).
- ↑ Kamil Grosicki w fenomenalnej formie przed meczami reprezentacji Polski, „Sport.pl”, 25 sierpnia 2017 [dostęp 2017-08-27] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, Kamil Grosicki wyróżniony. Kibice Hull City wybrali jego trafienie golem listopada – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 6 grudnia 2017 [dostęp 2017-12-06] (pol.).
- ↑ Anglicy znowu docenili Grosickiego. Polak z golem sezonu! [online] [dostęp 2018-05-23].
- ↑ Grosicki arrives at The Hawthorns. wba.co.uk. [dostęp 2020-01-31]. (ang.).
- ↑ Telewizja Polska S.A, Pierwszy skład i... pierwszy gol. Grosicki pomógł WBA w wygranej [online], sport.tvp.pl, 5 lipca 2020 [dostęp 2024-02-23] (pol.).
- ↑ Pogoń Szczecin [online], pogonszczecin.pl [dostęp 2021-08-21].
- ↑ Wirtualna Polska Media, Kamil Grosicki wraca do Polski! - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 21 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-21] (pol.).
- ↑ Lech remisuje z Pogonią w hicie Ekstraklasy. Kamil Grosicki znów czaruje na polskich boiskach [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-02-23] (pol.).
- ↑ Telewizja Polska S.A, Pierwszy gol i... kontuzja Grosickiego. Pogoń rozbiła Jagiellonię [online], sport.tvp.pl, 23 października 2021 [dostęp 2024-02-23] (pol.).
- ↑ Telewizja Polska S.A, Ważne zmiany u Grosickiego. Pogoń przekazała wieści! [online], sport.tvp.pl, 11 lipca 2023 [dostęp 2024-02-23] (pol.).
- ↑ U-18: Polska 3-3 Norwegia. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-23]. (pol.).
- ↑ U-18: Polska 2-0 USA. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-23]. (pol.).
- ↑ eME U-19: Polska 1-3 Francja. 90minut.pl. [dostęp 2011-01-23]. (pol.).
- ↑ eME U-19: Izrael 4-1 Polska. 90minut.pl. [dostęp 2011-01-23]. (pol.).
- ↑ eME U-19: Polska 2-1 Słowacja. 90minut.pl. [dostęp 2011-01-23]. (pol.).
- ↑ Sebastian Czapliński, Polska: Kraj piłkarskich talentów... [online], iGol.pl, 13 listopada 2007 [dostęp 2010-01-09] [zarchiwizowane z adresu 2007-11-14].
- ↑ a b Grosicki może grać w młodzieżówce [online], 90minut.pl, 18 września 2007 [dostęp 2010-01-09] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05].
- ↑ Zmiennicy nie zawiedli. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-09]. (pol.).
- ↑ Pewne zwycięstwo ligowców. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-09]. (pol.).
- ↑ Stefan Majewski oficjalnie trenerem kadry. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-23]. (pol.).
- ↑ Szeroka kadra Polski na mecze z Czechami i Słowacją. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-23]. (pol.).
- ↑ Cudu nie będzie. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-09]. (pol.).
- ↑ Grosicki dołączył do reprezentacji U-21. 90minut.pl. [dostęp 2010-01-09]. (pol.).
- ↑ Reprezentacja Polski przegrała z Australią. pzpn.pl. [dostęp 2011-01-23]. (pol.).
- ↑ Franciszek Smuda uzupełnił listę powołań. pzpn.pl. [dostęp 2011-01-23]. (pol.).
- ↑ Nadal bez wygranej. 90minut.pl. [dostęp 2011-01-23]. (pol.).
- ↑ Remis Polaków po golach Brożka. pzpn.pl. [dostęp 2011-01-23]. (pol.).
- ↑ Wygrana bez fajerwerków. 90minut.pl. [dostęp 2011-02-10]. (pol.).
- ↑ Oto oficjalna kadra Polski na Euro 2012 [online], TVP, 27 maja 2012 [dostęp 2017-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-31].
- ↑ Franciszek Smuda zdecydował. Znamy ostateczną kadrę na Euro 2012!. polskieradio.pl, 2012-05-27. [dostęp 2017-02-01]. (pol.).
- ↑ Dramat we Wrocławiu. Biało-czerwoni przegrali z Czechami 0:1. rmf24.pl, 2012-06-16. [dostęp 2017-02-01]. (pol.).
- ↑ El. ME 2016 – Gibraltar – Polska 0:7 [online], Wyborcza.pl, 7 września 2014 [dostęp 2017-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-24].
- ↑ Szeroka kadra Polski na Euro 2016 [online], www.90minut.pl [dostęp 2016-06-25].
- ↑ Kadra Polski na Euro 2016 [online], www.90minut.pl [dostęp 2016-06-25].
- ↑ Polska awansowała na Mundial w Rosji! [online] [dostęp 2018-06-08] (pol.).
- ↑ Kamil Grosicki, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–kadra) [dostęp 2023-01-21].
- ↑ Wirtualna Polska Media, Kamil Grosicki autorem gola numer 1400 w historii reprezentacji Polski – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 27 marca 2018 [dostęp 2018-03-27] (pol.).
- ↑ Kadra reprezentacji Polski na mundial. Lista nazwisk Nawałki MŚ 2018 Reprezentacja MŚ 2018, „Sport.pl” [dostęp 2018-06-08] (pol.).
- ↑ Mistrzostwa świata w piłce nożnej 2018. Polska – Senegal. Porażka na początek. Grzegorz Krychowiak z golem MŚ 2018 – Mundial, „Sport.pl” [dostęp 2018-06-20] (pol.).
- ↑ Portugalia - Polska, 20 lis 2018 - Liga Narodów UEFA Dywizja A, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2023-01-16].
- ↑ „Nadszedł dzień dzisiejszy”, czyli Kamil Grosicki w Klubie Wybitnego Reprezentanta - Reprezentacja A [online], PZPN - Łączy nas piłka [dostęp 2024-09-07] (pol.).
- ↑ Pierwsze powołania Paulo Sousy. 35 zawodników w kadrze [online], Rzeczpospolita [dostęp 2023-01-16] (pol.).
- ↑ Polska - Andora, 28 mar 2021 - Eliminacje do Mistrzostw Świata Europa, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2023-01-16].
- ↑ Kadra na Euro 2020. Grosicki na liście rezerwowej [online], Rzeczpospolita [dostęp 2023-01-16] (pol.).
- ↑ Szkocja - Polska, 24 mar 2022 - Mecze towarzyskie, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2023-01-16].
- ↑ Tak Kamil Grosicki zagrał z Chile. Przyda się kadrze? [WIDEO]. Telewizja Polska S.A 2022-11-16. [dostęp 2023-01-21].
- ↑ Tak zachował się Grosicki po decyzji Michniewicza [online], sportowefakty.wp.pl, 10 listopada 2022 [dostęp 2022-12-05] (pol.).
- ↑ Francja - Polska, 4 gru 2022 - Mistrzostwa Świata 2022, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2022-12-05].
- ↑ Powołania do reprezentacji Polski na mecze z Wyspami Owczymi i Albanią - Reprezentacja A [online], PZPN - Łączy nas piłka [dostęp 2024-09-07] (pol.).
- ↑ Probierz ogłosił powołania do reprezentacji Polski. Sensacyjna decyzja [online], Sport.pl, 5 października 2023 [dostęp 2024-09-07] (pol.).
- ↑ Telewizja Polska S.A, [PILNE] Wielki powrót i sensacyjny debiut na baraże! [online], sport.tvp.pl, 14 marca 2024 [dostęp 2024-09-07] (pol.).
- ↑ Michał Probierz ogłosił kadrę na Euro 2024 - Reprezentacja A [online], PZPN - Łączy nas piłka [dostęp 2024-09-07] (pol.).
- ↑ Kamil Grosicki ogłosił koniec kariery reprezentacyjnej. „Jestem spełniony” - Reprezentacja A [online], PZPN - Łączy nas piłka [dostęp 2024-09-07] (pol.).
- ↑ Kamil Grosicki Piłkarzem Sezonu w PKO Bank Polski Ekstraklasie! [online], Ekstraklasa [dostęp 2023-05-30] (pol.).
- ↑ Gala Ekstraklasy 2023. Najlepsi z najlepszych odebrali nagrody. Działo się [online], Sport.pl, 29 maja 2023 [dostęp 2023-05-30] (pol.).
- ↑ Kamil Grosicki pokazał piękną siostrę [ZDJĘCIA] [online] [dostęp 2018-06-11].
- ↑ Babcia Kamila Grosickiego: Kamil nie zawiedź mnie! [online] [dostęp 2018-06-08].
- ↑ Siostra Kamila Grosickiego zagra w Olimpii Szczecin – Region – Radio Szczecin. radioszczecin.pl. [dostęp 2017-11-24].
- ↑ Grosik mąż, Grosik tata. Zobacz rodzinne odwiedziny. [dostęp 2016-06-25]. (pol.).
- ↑ Kamil Grosicki został ojcem. [dostęp 2018-04-30]. (pol.).
- ↑ Reprezentant Polski, który nie skończył w terminie gimnazjum śmieje się z uczestnika „Milionerów”. sport.dziennik.pl, 11 maja 2017. [dostęp 2018-11-05].
Linki zewnętrzne
edytuj- Kamil Grosicki w bazie 90minut.pl
- Kamil Grosicki. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-14)]. w bazie FIFA (ang.)
- Kamil Grosicki w bazie TFF.org (ang.)
- Kamil Grosicki, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-26].
- Kamil Grosicki w bazie Worldfootball.net