Klaus Kinkel
Klaus Kinkel (ur. 17 grudnia 1936 w Metzingen[1], zm. 4 marca 2019 w Rostocku[2]) – niemiecki polityk i prawnik, szef służby wywiadowczej Bundesnachrichtendienst (1979–1982), minister sprawiedliwości (1991–1992), minister spraw zagranicznych (1992–1998), wicekanclerz Niemiec (1993–1998), przewodniczący Wolnej Partii Demokratycznej (1993–1995), poseł do Bundestagu (1994–2002).
| |
| Data i miejsce urodzenia |
17 grudnia 1936 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
4 marca 2019 |
| Minister spraw zagranicznych Niemiec | |
| Okres |
od 18 maja 1992 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister sprawiedliwości Niemiec | |
| Okres |
od 18 stycznia 1991 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Wicekanclerz Niemiec | |
| Okres |
od 21 stycznia 1993 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Życiorys
edytujKształcił się w zakresie prawa na uniwersytetach w Tybindze, Bonn i Kolonii. Zdał państwowe egzaminy prawnicze I oraz II stopnia, doktoryzował się w 1963. Początkowo pracował w administracji Badenii-Wirtembergii, zaś w 1968 dołączył do federalnego ministerstwa spraw wewnętrznych. W latach 1970–1974 był osobistym asystentem Hansa-Dietricha Genschera. W 1974 przeszedł do ministerstwa spraw zagranicznych (Auswärtiges Amt), gdzie zajmował się zarządzaniem personelem. W latach 1979–1983 był dyrektorem Bundesnachrichtendienst, federalnej służby wywiadowczej RFN. W 1982 objął stanowisko sekretarza stanu w federalnym ministerstwie sprawiedliwości, które zajmował do 1991[1][3].
W 1991 wstąpił do Wolnej Partii Demokratycznej. 18 stycznia 1991 został członkiem rządu Helmuta Kohla, obejmując stanowisko ministra sprawiedliwości[1]. W kwietniu 1992 deputowani FDP odrzucili zaproponowaną przez liderów partii kandydaturę Irmgard Schwaetzer na ministra spraw zagranicznych w miejsce ustępującego Hansa-Dietricha Genschera, nominując na to stanowisko Klausa Kinkela[4]. Urzędowanie rozpoczął 18 maja 1992, pełniąc tę funkcję do 27 października 1998, kiedy to koalicja chadeków i liberałów przeszła do opozycji. Od 21 stycznia 1993 był jednocześnie wicekanclerzem w czwartym i piątym gabinecie Helmuta Kohla[1]. W trakcie kierowania niemieckim MSZ był m.in. pomysłodawcą utworzenia Międzynarodowego Trybunału Karnego dla byłej Jugosławii.
Od czerwca 1993 do czerwca 1995 był jednocześnie przewodniczącym federalnych struktur swojego ugrupowania[1]. W latach 1994–2002 przez dwie kadencje wykonywał mandat deputowanego do Bundestagu. Po odejściu z bieżącej polityki podjął praktykę adwokacką[3].
Obejmował też różne funkcje społeczne, m.in. w 2016 stanął na czele komisji etyki w ramach Deutscher Fußball-Bund[5].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Dr. Klaus Kinkel. bundestag.de. [dostęp 2016-11-18]. (niem.).
- ↑ Zum Tod von Klaus Kinkel: Der bedächtige Außenminister. tagesschau.de, 5 marca 2019. [dostęp 2019-03-05]. (niem.).
- ↑ a b Klaus Kinkel (1936). zeitzeugen-tv.com. [dostęp 2016-11-18]. (niem.).
- ↑ Party in Bonn Rebels on Genscher’s Successor. nytimes.com, 29 kwietnia 1992. [dostęp 2016-11-18]. (ang.).
- ↑ Klaus Kinkel to head up German federation’s ethics commission. espnfc.com, 4 listopada 2016. [dostęp 2016-11-18]. (ang.).