Wikipedia

Konkurs Piosenki Eurowizji 2009

54. Konkurs Piosenki Eurowizji w Moskwie

54. Konkurs Piosenki Eurowizji został zorganizowany 12, 14 i 16 maja 2009 na terenie kompleksu Olimpijskij w Moskwie przez rosyjskiego nadawcę publicznego Pierwyj kanał. Koncerty półfinałowe prowadzili Natalja Wodianowa i Andriej Małachow, a konkurs finałowy Iwan Urgant i Alsou.

Konkurs Piosenki Eurowizji 2009
ilustracja
Informacje ogólne
Półfinały

12 maja 2009
14 maja 2009

Finał

16 maja 2009

Miejsce

Olimpijskij,
Moskwa (Rosja)

Nadawca

Pierwyj kanał

Prowadzący

Półfinały:
Natalja Wodianowa
Andriej Małachow
Finał:
Alsou
Iwan Urgant

Greenroom

Dmitrij Szepielew

Informacje dodatkowe
Reżyser

Andriej Bołtenko

Kierownik wykonawczy

Svante Stockselius

Producent wykonawczy

Jurij Aksiuta

Uczestnicy
Powrót

 Słowacja

Rezygnacja

 Gruzja
 San Marino

Łącznie

42[1] reprezentacji

Głosowanie
Każdy kraj (widzowie oraz jury) przyznaje 1-7, oraz po 8,10,12 punktów dla ulubionej piosenki.
Zero punktów

 Czechy (pierwszy półfinał)

Zwycięzca

 Norwegia

Reprezentant

Alexander Rybak

Piosenka

„Fairytale”

Tekst i muzyka

Alexander Rybak

Konkurs Piosenki Eurowizji
◄ 2008 2010 ►
Multimedia w Wikimedia Commons

Finał konkursu wygrał Alexander Rybak, reprezentant Norwegii z autorską piosenką „Fairytale”, za którą otrzymał, wówczas rekordową, liczbę 387 na 492 punktów możliwych do zdobycia[2][3].

Lokalizacja

edytuj
 
Lokalizacja Moskwy w Rosji

Dzięki wygraniu poprzedniego konkursu przez reprezentanta Rosji, Dimy Biłana, prawo do organizacji konkursu w 2009 otrzymał rosyjski nadawca publiczny Pierwyj kanał.

Po zwycięstwie Rosji w finale konkursu w 2008 rozpoczęły się spekulacje na temat tego, gdzie odbędzie się konkurs – za faworytów uważano Moskwę, popartą m.in. przez zwycięzcę konkursu dla Rosji, Dimę Biłana, oraz Petersburg, którego gubernator Walentina Matwijenko uznała, że będzie „bardzo wdzięczna”, jeżeli władze miasta dostaną ofertę organizacji konkursu[4]. W lipcu 2008 ówczesny premier Rosji, Władimir Putin, stwierdził, że konkurs odbędzie się w Moskwie, a wicepremier Aleksander Żukow, któremu powierzono koordynację wydarzenia, ustalił miejsce organizacji na stołeczny kompleks Olimpijskij a daty na 14, 12 i 16 maja, co rosyjski nadawca oficjalnie wysłał EBU jako ich plan organizacji wydarzenia[4][5]. EBU zatwierdziła projekt 13 września, oficjalnie ogłaszając Moskwę jako miejsce organizacji konkursu[6].

Przebieg konkursu

edytuj

Projekt grafiki

edytuj

Dzięki wygranej 54. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2008 przez reprezentanta Rosji Dimę Biłana, prawo do organizacji konkursu w 2009 otrzymał rosyjski Pierwyj kanał. 30 stycznia 2009 telewizja zaprezentowała logo i temat przewodni konkursu – „Żar-ptak”. Pierwszy raz od 2001 konkurs nie miał oficjalnego sloganu.

Scena konkursowa została zaprojektowana przez amerykańskiego projektanta Johna Caseya, który był pomysłodawcą sceny konkursowej na konkurs w 1997 oraz współprojektantem konkursu w latach 1994–1995. Projekt sceny konkursowej w 2009 inspirowany był tematyką współczesnej awangardy rosyjskiej.

Pocztówki przed występami przedstawiały znane budynki, posągi, krajobrazy z danego kraju, wszystko na stronach książki; na końcu wyświetlano podstawowe zwroty w języku rosyjskim oraz tłumaczenie w języku angielskim.

System głosowania

edytuj

Po falach krytyki odnośnie do systemu głosowania podczas poprzedniego konkursu, EBU oceniła procedurę głosowania stosowaną w konkursie i możliwość zmian w celu wyeliminowania głosowania politycznego. Organizatorzy konkursu przesłali ankietę do uczestniczących nadawców, a grupa referencyjna uwzględniła odpowiedzi w swoich propozycjach dotyczących przyszłorocznego formatu[7]. Telewizja Polska (TVP) zaproponowała wprowadzenie do Konkursu Piosenki Eurowizji międzynarodowego jury, podobnego do tego, które zastosowano w poprzednim Konkursie Tańca Eurowizji, aby zmniejszyć wpływ głosowania sąsiedzkiego i położyć większy nacisk na walory artystyczne piosenek[8].

Europejska Unia Nadawców (EBU) postanowiła zmienić zasady głosowania w finale, ponownie wprowadzając krajowe komisje jurorskie i zasadę 50:50 (połowa głosów zależała od publiczności, natomiast druga połowa od specjalnego jury w każdym kraju). Międzynarodowe jury zostało pierwotnie częściowo wycofane z konkursu w 1997, a od 2003 roku głosowanie telewidzów stało się obowiązkowe – głosowanie jurorów było używane tylko w przypadku upadku linii telefonicznych lub sytuacji, w których nadawca nie mógł dostarczyć prawidłowych wyników głosowania. W półfinale na wyniki wpływ mieli głównie telewidzowie[9], którzy wybierali dziewięciu finalistów. Dziesiątym został reprezentant, który otrzymał tzw. „dziką kartę” od jurorów[10][11].

W każdym kraju biorącym udział w konkursie powołano zostanie pięcioosobowe komisji jurorskie składające się z osób profesjonalnie zajmujących się muzyką, ale nie powiązanych z żadnym z uczestników konkursu. Jury oceniało występy na podstawie prezentacji podczas drugiej próby generalnej 15 maja 2009, a nie w trakcie samego koncertu finałowego. Każdy sędzia tworzył swoją punktację w tzw. „skali eurowizyjnej”, tj. 1-12 punktów, a po zliczeniu wszystkich rankingów przez sekretarza ułożono ostateczne krajowe noty. Remisy rozstrzygano poprzez głosowanie – podniesienie ręki. Rezultaty głosowania jurorów opublikowano przez EBU na oficjalnej stronie imprezy. Telewidzowie mogli oddawać głosy przez audiotele lub SMS 15 minut po zakończeniu prezentacji finałowych. Z jednego numeru można było zagłosować maksymalnie 20 razy. Następnie zsumowano głosy i zastosowano zasadę 50:50 (50% głosów należy do jury, 50% – do widzów; w przypadku remisu decydował głos widzów)[9].

Losowanie półfinałów

edytuj

30 stycznia 2009 zdecydowano, które kraje pojawią się w pierwszym, a które w drugim półfinale. Kraje uczestniczące, poza tzw. „Wielką Czwórką” (Francją, Wielką Brytanią, Niemcami, Hiszpanią) oraz gospodarzem podzielono na 6 koszyków biorąc pod uwagę fakt, jak kraje głosowały w poprzednich konkursach. Część państw z każdego koszyka przydzielono do pierwszego półfinału, który odbył się 12 maja, a druga do drugiego – 14 maja. 16 marca odbyło się losowanie kolejności występów w każdej z rund półfinałowych i w finale oraz kolejność głosowania podczas finału.

Kontrowersje

edytuj

Konflikt między Armenią a Azerbejdżanem

edytuj
 
AySel i Arash podczas występu w konkursie

Po pierwszym półfinale, reprezentacja Azerbejdżanu złożyła skargę do EBU dotyczącą „pocztówki” poprzedzającej występ Armenii, ponieważ przedstawiono na niej monumentalny posąg My i Nasze Góry znajdujący się w nieuznawanej Republice Górskiego Karabachu jako symbol kraju, który prawnie jest uważany za część Azerbejdżanu[12]. W wyniku skargi, wizytówka została zmieniona w czasie finałów[13]. Jednakże podczas prezentacji wyników ormiańskich w odwecie na ekranie w tle wyświetlono sporny pomnik, a prezenterka Sirusho przeczytała wyniki z teczki ozdobionej zdjęciem posągu[13].

Azerskiemu nadawcy zarzucono również niepokazanie numerów do głosowania podczas występu ormiańskiego. Jednak zaprzeczyli temu, pokazując film, który pokazywał nienaruszony sygnał podczas prezentacji Armenii. Późniejsze dochodzenie EBU dowiodło, że azerski nadawca Ictimai TV niewyraźne wyświetlił numer podczas wejścia Armenii i zniekształcił sygnał telewizyjny, gdy reprezentacja Armenii występowała na scenie. EBU ukarała Ictimai TV grzywną. W sierpniu 2009 Azerzy głosujący na ormiańską propozycję zostali wezwani na przesłuchanie w Ministerstwie Bezpieczeństwa Narodowego w Baku, podczas którego oskarżono o „niepatriotyczne” i „potencjalne zagrożenie”[14].

Antyputinowska piosenka Gruzji

edytuj

W lutym odbyły się gruzińskie eliminacje do konkursu, które ostatecznie wygrał utwór „We Don’t Wanna Put In” zespołu Stephane & 3G[15]. Wygrana formacji wzbudziła kontrowersje ze względu na konotacje polityczne w tekście piosenki, sugerujące ataki na premiera Rosji, Władimira Putina[16]. EBU odrzuciła piosenkę ze względu na naruszenie zasad konkursu (punkt mówiący o tym, że „żadna piosenka konkursowa nie może zawierać politycznych odniesień w swoim tekście”)[17] oraz zaproponowała gruzińskiemu nadawcy zmianę tekstu piosenki lub wybór nowej utworu[18]. Stacja odmówiła, twierdząc, że piosenka nie zawiera odniesień politycznych oraz że jej odrzucenie ze stawki konkursowej jest wynikiem presji politycznej ze strony Rosji, oraz wycofała się z konkursu[19][20][21][22][23].

Protesty LGBT

edytuj

Rosyjski działacz praw gejów Nikołaj Aleksiejew użył konkursu jako platformy wspierania pozycji kraju na temat praw osób LGBT, przeciwdziałając poglądowi burmistrza Jurija Łużkowa, że homoseksualizm jest „szatański”. Alekseev ogłosił, że coroczna parada gejów zbiegnie się z finałem Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanym 16 maja, czyli w przeddzień Międzynarodowego Dnia Walki z Homofobią. Parada została również zmieniona na „słowiańską dumę”, podczas której promowano prawa gejów i kulturę w całym regionie słowiańskiej Europy[24]. Moskiewscy urzędnicy nie zezwolili jednak na organizację parady ze względu na to, że „zniszczy moralność w społeczeństwie”[25].

Parada została rozbita przez moskiewską policję, a 20 demonstrantów zostało aresztowanych, w tym Nikołaj Alekseev i obrońca praw człowieka Peter Tatchell, który krzyknął, że „to pokazuje, że Rosjanie nie są wolni”, kiedy był zabierany przez policję[26][27]. Szwedzka reprezentantka Malena Ernman wspierała paradę mówiąc: „Nie jestem homoseksualna, ale dziś jestem szczęśliwa i dumna, że mogę nazywać siebie gejem – aby wspierać moich przyjaciół i fanów.”[28]. Zwycięzca konkursu, Alexander Rybak reprezentujący Norwegię, odniósł się do kontrowersji w jednym z wywiadów, w którym nazwał Konkurs Piosenki Eurowizji „największą paradą gejów”[29]. Bojkotem konkursu zagrozili natomiast reprezentanci Holandii, zespół De Toppers, którzy stwierdzili, że „jeśli demonstracja zostanie stłumiona siłą, odmówią wejścia na scenę podczas finału”[30].

Opóźnienie transmisji w Hiszpanii

edytuj

Ze względu na swoje zobowiązania do transmisji Turnieju Tenisowego Madrid Open, hiszpański nadawca telewizyjny Espanola (TVE) zaczął nadawać drugi półfinał dopiero 66 minut po rozpoczęciu[31]. W wyniku opóźnienia taśmy, nadawca nie skorzystał z wyników audiotele, ale z głosowania krajowego komisji sędziowskiej. Telewizja poprosiła EBU o możliwość transmitowania drugiego półfinału zamiast pierwszego, co miało związek m.in. z chęcią promocji imprezy. Ponieważ w głosowaniu półfinałowym wpływu na punktację nie mieli jurorzy, Andora i Portugalia liczyły na głosy sąsiada w pierwszym półfinale. Po transmisji stwierdziły, że hiszpańskie głosowanie miałoby pozytywny wpływ na ich wyniki w ich półfinale[31]. Po zakończeniu koncertów półfinałowych EBU poinformowała, że Hiszpania poniesie sankcje za ich działania w konkursie, ale ich udział w kolejnym konkursie w Oslo nie będzie niemożliwy. Propozycja hiszpańska „La noche es para mi” zajęła przedostatnie, 24. miejsce w finale[31].

Kraje uczestniczące

edytuj
 
Sakis Ruwas z Grecji podczas występu w konkursie w 2004

W konkursie w 2009 wzięli udział reprezentanci 42 nadawców publicznych, w tym m.in. telewizja ze Słowacji, która powróciła do rywalizacji po dziesięciu latach nieobecności. Telewizja z San Marino zrezygnowało z wystawienia reprezentanta z powodów finansowych, natomiast stacja z Gruzji, w której doszło do wojny w Osetii Południowej, została zdyskwalifikowana z udziału w konkursie za złamanie regulaminu[32]. Pierwotnie z udziału w konkursie miała też zrezygnować delegacja z Litwy, ponieważ była niezadowolona z odgórnie narzuconej wizualizacji występu.

Powracający artyści

edytuj

Podczas 54. Konkursu Piosenki Eurowizji wystąpiło kilku artystów, którzy wzięli udział w konkursie w poprzednich latach. Reprezentujący Grecję Sakis Ruwas wcześniej wystąpił w barwach kraju podczas 49. Konkursu Piosenki Eurowizji, w którym zajął ostatecznie trzecie miejsce. Przedstawicielka Malty, Chiara, dwukrotnie reprezentowała swój kraj w finale widowiska – w 1998 i 2005.

Wyniki

edytuj

Pierwszy półfinał

edytuj

Pierwszy półfinał odbył się 12 maja 2009. W tym półfinale głosowały dwa kraje finałowe: Niemcy i Wielka Brytania. W pierwszym półfinale dziką kartę otrzymała Finlandia, która zajęła 12. miejsce i tym samym wyprzedziła Macedonię i Czarnogórę.

Uczestnicy pierwszego półfinału Konkursu Piosenki Eurowizji 2009[33]
Lp. Kraj Artysta Piosenka Miejsce Punkty
1   Czarnogóra Andrea Demirović „Just Get Out of My Life” 11 44
2   Czechy Gipsy.cz „Aven Romale” 18 0
3   Belgia Patrick Ouchène „Copycat” 17 1
4   Białoruś Piotr Jełfimau „Eyes That Never Lie” 13 25
5   Szwecja Malena Ernman „La voix” 4 105
6   Armenia Inga i Anusz Arszakian „Dżan dżan” 5 99
7   Andora Susanne Georgi „La teva decisió (Get a Life)” 15 8
8   Szwajcaria Lovebugs „The Highest Heights” 14 15
9   Turcja Hadise „Düm tek tek” 2 172
10   Izrael Noa i Mira Awad „There Must Be Another Way” 7 75
11   Bułgaria Krasimir Awramow „Illusion” 16 7
12   Islandia Yohanna „Is It True?” 1 174
13   Macedonia Next Time „Neszto szto ḱe ostane” 10 45
14   Rumunia Elena Gheorghe „The Balkan Girls” 9 67
15   Finlandia Waldo’s People „Lose Control” 12 42
16   Portugalia Flor-de-Lis „Todas as ruas do amor” 8 70
17   Malta Chiara „What If We” 6 86
18   Bośnia i Hercegowina Regina „Bistra voda” 3 125

Wyniki pierwszego półfinału

edytuj
Szczegółowe wyniki głosowania pierwszego półfinału Konkursu Piosenki Eurowizji 2009
Wyniki
Suma punktów Czarnogóra Czechy Belgia Białoruś Szwecja Armenia Andora Szwajcaria Turcja Izrael Bułgaria Islandia Macedonia Rumunia Finlandia Portugalia Malta Bośnia i Hercegowina Niemcy Wielka Brytania
Uczestnicy konkursu Czarnogóra 44   – – 3 – 5 1 2 5 1 – – 8 – – 1 6 10 2 –
Czechy 0 –   – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Belgia 1 – –   – – 1 – – – – – – – – – – – – – –
Białoruś 25 2 1 –   1 4 – – – 4 1 1 6 – – – 1 – – –
Szwecja 105 – 6 4 7   8 7 4 4 7 – 10 3 4 10 8 8 4 4 7
Armenia 99 4 12 10 10 5   – 1 10 10 8 2 8 8 1 – – 1 10 5
Andora 8 – – – – – –   – 1 – – – – – – 4 3 – – –
Szwajcaria 15 – – – 2 2 – 2   – – – – – – 5 2 – 2 – –
Turcja 172 8 5 12 6 7 10 5 12   6 12 7 12 12 7 5 10 12 12 12
Izrael 75 5 4 3 4 6 7 8 5 3   4 6 1 3 6 – 4 – 5 1
Bułgaria 7 – – – – – – – – 2 –   – 5 – – – – – – –
Islandia 174 7 10 7 12 12 12 10 7 8 12 6   4 10 12 12 12 7 6 8
Macedonia 45 10 3 – – – – – 6 6 – 10 –   2 – – – 8 – –
Rumunia 67 6 – 2 1 – 2 4 – 7 8 5 4 7   – 10 2 6 1 2
Finlandia 42 3 – 1 – 10 – 3 – – – – 12 – 1   3 5 – – 4
Portugalia 70 – 2 6 – 3 – 12 10 – 2 2 8 – 7 2   – 3 7 6
Malta 86 1 7 8 8 4 3 6 3 – 5 5 5 5 6 3 6   5 3 10
Bośnia i Hercegowina 125 12 8 5 5 8 6 – 8 12 3 7 3 10 5 8 7 7   8 3

Drugi półfinał

edytuj

Drugi półfinał odbył się 14 maja 2009. W tym półfinale głosowały trzy kraje finałowe: Francja, Rosja i Hiszpania. W drugim półfinale dziką kartę dostała Chorwacja, która zajęła 13. miejsce i tym samym wyprzedziła Serbię, Irlandię i Polskę.

Uczestnicy drugiego półfinału Konkursu Piosenki Eurowizji 2009[34]
Lp. Kraj Artysta Piosenka Miejsce Punkty
1   Chorwacja Igor Cukrov i Andrea Šušnjara „Lijepa Tena” 13 33
2   Irlandia Sinéad Mulvey i Black Daisy „Et Cetera” 11 52
3   Łotwa Intars Busulis „Probka” 19 7
4   Serbia Marko Kon i Milan Nikolić „Cipela” 10 60
5   Polska Lidia Kopania „I Don’t Wanna Leave” 12 43
6   Norwegia Alexander Rybak „Fairytale” 1 201
7   Cypr Christina Metaxas „Firefly” 14 32
8   Słowacja Kamil Mikulčík i Nela Pocisková „Leť tmou” 18 8
9   Dania Niels Brinck „Believe Again” 8 69
10   Słowenia Quartissimo i Martina Majerle „Love Symphony” 16 14
11   Węgry Zoli Ádok „Dance with Me” 15 16
12   Azerbejdżan Aysel Teymurzadə i Arash „Always” 2 180
13   Grecja Sakis Ruwas „This Is Our Night” 4 110
14   Litwa Sasha Son „Love” 9 66
15   Mołdawia Nelly Ciobanu „Hora din Moldova” 5 106
16   Albania Kejsi Tola „Carry Me in Your Dreams” 7 73
17   Ukraina Switłana Łoboda „Be My Valentine (Anti-Crisis Girl)” 6 80
18   Estonia Urban Symphony „Rändajad” 3 115
19   Holandia De Toppers „Shine” 17 11

Wyniki drugiego półfinału

edytuj
Szczegółowe wyniki głosowania drugiego półfinału Konkursu Piosenki Eurowizji 2009
Wyniki
Suma punktów Chorwacja Irlandia Łotwa Serbia Polska Norwegia Cypr Słowacja Dania Słowenia Węgry Azerbejdżan Grecja Litwa Mołdawia Albania Ukraina Estonia Holandia Francja Rosja Hiszpania
Uczestnicy konkursu
Chorwacja 33   – – 12 – – 2 – – 10 1 – – – 3 1 1 – – – 3 –
Irlandia 52 1   5 3 3 4 – – 10 2 – – – 7 2 7 – 4 3 1 – –
Łotwa 7 – –   – – – – – – – – – – 6 – – – 1 – – – –
Serbia 60 12 – –   – 2 4 – – 12 2 – 5 – – – – – 6 12 – 5
Polska 43 – 10 – –   3 – 3 3 – – 1 1 3 1 6 6 – 2 4 – –
Norwegia 201 8 8 10 8 10   8 10 12 8 10 12 8 12 10 8 10 12 12 3 10 12
Cypr 32 – 2 1 2 – –   1 7 – – – 12 1 – – – 6 – – – –
Słowacja 8 – 1 – – – – –   – – – – – – – 4 2 – – – 1 –
Dania 69 2 7 3 1 1 12 3 –   5 3 2 2 5 – 5 – 8 7 – – 4
Słowenia 14 7 – – 5 – – – – –   – – – – – 2 – – – – – –
Węgry 16 – – – – – – – 2 – –   8 – – – 3 – – – – – 3
Azerbejdżan 180 6 6 8 6 12 6 10 12 8 6 12   7 10 12 – 12 10 8 10 12 7
Grecja 110 3 – 4 10 2 1 12 5 2 4 6 4   4 6 12 4 5 10 6 4 6
Litwa 66 – 12 7 – 4 7 1 – 5 – – 6 –   4 – 5 7 – 2 5 1
Mołdawia 106 5 5 2 7 5 10 7 7 – 3 5 7 6 –   – 8 2 4 7 8 8
Albania 73 10 – – – 6 5 – 4 6 7 4 5 10 – 5   3 – 1 5 2 –
Ukraina 80 – 3 6 1 7 – 6 6 – – 8 10 3 2 8 –   3 – – 7 10
Estonia 115 4 4 12 4 8 8 5 8 4 1 7 3 4 8 7 – 7   5 8 6 2
Holandia 11 – – – – – – – – 1 – – – – – – 10 – –   – – –

Finał

edytuj
 
Alexander Rybak, laureat 54. Konkursu Piosenki Eurowizji, maj 2009

Finał odbył się 16 maja 2009 o godzinie 21:00 (CEST). Finalistami zostali kraje tzw. „Wielkiej Czwórki” oraz organizator konkursu – Rosja oraz po dziewięć najlepszych krajów z pierwszego i drugiego półfinału oraz dwa kraje z tzw. „dziką kartą” (Finlandia i Chorwacja). O wynikach zadecydowali jurorzy i telewidzowie ze wszystkich krajów rywalizujących w konkursie. Po zsumowaniu punktów ze wszystkich krajów państwo z największą liczbą punktów zostało ogłoszone zwycięzcą 54. Konkursu Piosenki Eurowizji.

Uczestnicy finału Konkursu Piosenki Eurowizji 2009[35]
Lp. Kraj Artysta Piosenka Miejsce Punkty
1   Litwa Sasha Son „Love” 23 23
2   Izrael Noa i Mira Awad „There Must Be Another Way” 16 53
3   Francja Patricia Kaas „Et s’il fallait le faire” 8 107
4   Szwecja Malena Ernman „La voix” 21 33
5   Chorwacja Igor Cukrov i Andrea Šušnjara „Lijepa Tena” 18 45
6   Portugalia Flor-de-Lis „Todas as ruas do amor” 15 57
7   Islandia Yohanna „Is It True?” 2 218
8   Grecja Sakis Ruwas „This Is Our Night” 7 120
9   Armenia Inga i Anusz Arszakian „Dżan dżan” 10 92
10   Rosja Anastasija Prychod´ko „Mamo” 11 91
11   Azerbejdżan Aysel Teymurzadə i Arash „Always” 3 207
12   Bośnia i Hercegowina Regina „Bistra voda” 9 106
13   Mołdawia Nelly Ciobanu „Hora din Moldova” 14 69
14   Malta Chiara „What If We” 22 31
15   Estonia Urban Symphony „Rändajad” 6 129
16   Dania Niels Brinck „Believe Again” 13 74
17   Niemcy Alex C i Oscar Loya „Miss Kiss Kiss Bang” 20 35
18   Turcja Hadise „Düm tek tek” 4 177
19   Albania Kejsi Tola „Carry Me in Your Dreams” 17 48
20   Norwegia Alexander Rybak „Fairytale” 1 387
21   Ukraina Switłana Łoboda „Be My Valentine (Anti-Crisis Girl)” 12 76
22   Rumunia Elena Gheorghe „The Balkan Girls” 19 40
23   Wielka Brytania Jade Ewen „It’s My Time” 5 173
24   Finlandia Waldo’s People „Lose Control” 25 22
25   Hiszpania Soraya „La noche es para mí” 24 23

Wyniki finału

edytuj

Pełne wyniki głosowania jurorów i telewidzów zostały opublikowane przez EBU w czerwcu 2009.

Wyniki jurorów i telewidzów[36]
Miejsce Telewidzowie Punkty Jurorzy Punkty
1   Norwegia 378   Norwegia 312
2   Azerbejdżan 253   Islandia 260
3   Turcja 203   Wielka Brytania 223
4   Islandia 173   Francja 164
5   Grecja 151   Estonia 124
6   Estonia 129   Dania 120
7   Bośnia i Hercegowina 124   Turcja 114
8   Armenia 121   Azerbejdżan 112
9   Rosja 118   Izrael 107
10   Wielka Brytania 105   Mołdawia 93
11   Albania 81   Grecja 93
12   Ukraina 70   Bośnia i Hercegowina 90
13   Mołdawia 66   Malta 87
14   Rumunia 64   Niemcy 73
15   Szwecja 59   Armenia 71
16   Chorwacja 55   Ukraina 68
17   Francja 54   Rosja 67
18   Portugalia 45   Portugalia 64
19   Dania 40   Chorwacja 58
20   Litwa 38   Litwa 31
21   Hiszpania 38   Rumunia 31
22   Finlandia 30   Szwecja 27
23   Niemcy 18   Albania 26
24   Malta 18   Finlandia 12
25   Izrael 15   Hiszpania 9
Szczegółowe wyniki głosowania finału Konkursu Piosenki Eurowizji 2009
Wyniki
Suma punktów Hiszpania Belgia Białoruś Malta Niemcy Czechy Szwecja Islandia Francja Izrael Rosja Łotwa Czarnogóra Andora Finlandia Szwajcaria Bułgaria Litwa Wielka Brytania Macedonia Słowacja Grecja Bośnia i Hercegowina Ukraina Turcja Albania Serbia Cypr Polska[37] Holandia Estonia Chorwacja Portugalia Rumunia Irlandia Dania Mołdawia Słowenia Armenia Węgry Azerbejdżan Norwegia
Uczestnicy konkursu Litwa 23 7 1 X 4 2 7 1 1
Izrael 53 8 4 10 X 4 7 1 5 8 1 5
Francja 107 3 1 7 3 6 X 5 10 5 1 3 4 7 6 1 6 6 3 2 3 6 3 2 7 6 1
Szwecja 33 4 X 3 2 2 7 1 6 4 4
Chorwacja 45 1 8 4 – 2 12 5 X 2 6 5
Portugalia 57 8 6 7 7 7 6 10 2 1 3 X
Islandia 218 2 12 7 2 10 X 10 3 8 5 8 10 5 5 8 8 2 6 4 2 6 5 1 7 8 2 8 10 12 10 3 5 5 7 12
Grecja 120 1 5 5 7 6 2 4 2 2 12 5 X 5 12 6 12 1 7 8 4 10 4
Armenia 92 4 7 1 12 3 5 6 8 5 1 6 1 3 2 6 4 2 5 4 7 X
Rosja 91 8 5 8 7 X 6 7 8 4 1 3 10 6 12 6
Azerbejdżan 207 3 10 1 10 8 1 6 7 4 6 2 8 5 3 3 4 8 3 10 12 4 4 8 6 10 7 10 4 8 10 1 1 10 X 10
Bośnia i Hercegowina 106 2 5 2 12 6 4 4 10 8 X 8 5 12 4 12 10 2
Mołdawia 69 5 4 1 1 7 7 5 3 12 12 X 2 7 3
Malta 31 – X 4 1 1 3 1 6 7 3 5
Estonia 129 4 1 7 10 8 10 12 10 12 5 4 3 8 X 6 1 6 5 7 6 4
Dania 74 6 4 5 3 5 2 5 1 6 7 2 4 X 5 8 3 8
Niemcy 35 2 X 3 7 2 1 3 – 2 1 1 7 6
Turcja 177 2 12 5 10 1 6 12 3 3 5 12 10 12 12 3 7 X 10 8 1 3 6 6 4 5 12 7
Albania 48 1 7 6 7 7 10 X 1 5 2 2
Norwegia 387 12 10 12 8 12 3 12 12 8 12 12 12 10 10 8 8 2 12 10 8 10 10 10 12 3 7 10 10 12 12 12 8 5 5 8 12 8 12 8 12 8 X
Ukraina 76 6 6 2 5 2 2 4 2 1 X 10 6 4 3 8 10 5
Rumunia 40 7 5 5 2 2 2 X 2 12 3
Wielka Brytania 173 10 3 10 8 6 4 4 6 2 4 7 3 X 6 7 12 4 6 8 8 7 4 3 4 10 10 3 1 3 7 1 2
Finlandia 22 3 4 8 X 3 4
Hiszpania 23 X 12 3 1 7
Kraje w tabeli są uporządkowane w kolejności występowania.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ 43 kraje w Moskwie! Eurowizja.org. eurowizja.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-23)]..
  2. ↑ Halstein Røyseland, Ingrid Hvidsten: Norge vinner Grand Prix. vg.no, 2009-05-16. [dostęp 2014-12-22]. (norw.).
  3. ↑ Eirik Sivertsen: Slettet rekorder!. nrk.no, 2009-05-17. [dostęp 2014-12-22]. (norw.).
  4. ↑ a b Serkan Uluçay, Putin offically announced Moscow as host city for the Eurovision Song Contest 2009 [online], EuroVisionary, 22 lipca 2008 [dostęp 2023-07-18] (ang.).
  5. ↑ Stockselius met 2009 organizers in Moscow [online], eurovision.tv, 26 czerwca 2008 [dostęp 2023-07-18] (ang.).
  6. ↑ Moscow accepted as 2009 Host City! [online], eurovision.tv, 13 września 2008 [dostęp 2023-07-18] (ang.).
  7. ↑ Eurovision Song Contest Moscow 2009 | News - Exclusive: A new voting procedure for Eurovision? [online], web.archive.org, 30 sierpnia 2008 [dostęp 2023-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2008-08-30].
  8. ↑ Eurovision Song Contest Moscow 2009 | News - Poland: TVP proposes international jury for Eurovision [online], web.archive.org, 13 września 2008 [dostęp 2023-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2008-09-13].
  9. ↑ a b Eurowizja 2009. Nowy system głosowania – szczegóły. unnami.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-23)]..
  10. ↑ ESC 2009: Szczegóły głosowania | Eurowizja.org. eurowizja.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-15)]..
  11. ↑ 50/50 w Moskwie | Eurowizja.org. eurowizja.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-15)]..
  12. ↑ Tygiel na konkursie, gdzie rodzimy nie zawsze znaczy najlepszy Radio Free Europe/Radio Liberty.
  13. ↑ a b Голосование за Ингу и Ануш в Азербайджанe”. | 1news.az.
  14. ↑ Eurowizja zmienia zasady, ale nie karze Azerbejdżanu | RFERL.org.
  15. ↑ Marco Brey: Stephane & 3G to represent Georgia in Moscow. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2009-02-18. [dostęp 2015-05-18]. (ang.).
  16. ↑ Sietse Bakker: Georgian song lyrics do not comply with Rules. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2009-03-10. [dostęp 2015-05-18]. (ang.).
  17. ↑ Putin jibe picked for Eurovision. [w:] BBC [on-line]. news.bbc.co.uk, 2009-02-19. [dostęp 2013-03-27]. (ang.).
  18. ↑ „Antyputinowska” piosenka na Eurowizji?. [w:] Wirtualna Polska [on-line]. muzyka.wp.pl, 2009-03-11. [dostęp 2015-05-18]. (pol.).
  19. ↑ Gruzja wycofuje się z Eurowizji. [w:] Wirtualna Polska [on-line]. muzyka.wp.pl, 2009-03-12. [dostęp 2015-05-18]. (pol.).
  20. ↑ 2009: Georgia pulls out with ‘Put in’. [w:] BBC [on-line]. bbc.co.uk, 2009-03-12. [dostęp 2015-05-18]. (ang.).
  21. ↑ Tim Jonze: Eurovision 2009: Georgia pulls out of contest over ‘Putin song’. [w:] Guardian [on-line]. guardian.co.uk, 2009-03-11. [dostęp 2015-05-18]. (ang.).
  22. ↑ Sarah Marcus: Georgia pulls out of Eurovision after controversial song is banned. [w:] The Telegraph [on-line]. telegraph.co.uk, 2009-03-11. [dostęp 2015-05-18]. (ang.).
  23. ↑ Georgia’s disco Putin put-down kicked out of Eurovision. [w:] CBC [on-line]. cbc.ca, 2009-03-10. [dostęp 2015-05-18]. (ang.).
  24. ↑ ‘Slavic Gay Pride’ to be held in Moscow on Eurovision finals day / MosNews.com [online], mosnews.com, 27 września 2011 [dostęp 2021-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-27].
  25. ↑ Nie dla gejów podczas Eurowizji 2009. [w:] Wirtualna Polska [on-line]. muzyka.wp.pl, 2009-05-08. [dostęp 2015-05-18]. (pol.).
  26. ↑ Gej parada powstrzymana | BBC.
  27. ↑ Moscow Police Break Up Gay Pride Rally [online], news.sky.com, 9 kwietnia 2015 [dostęp 2021-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-09].
  28. ↑ Eurovision Song Contest – Baku 2012 Malena Ernman is gay today [online], www.esctoday.com, 10 marca 2012 [dostęp 2020-09-09] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-10], Cytat: „Regarding the planned gay parade here in Moscow today I think it’s very sad that they won’t allow a tribute to love. I’m not homosexual but today I am happy and proud to call myself gay – to support my friends and fans.”.
  29. ↑ „Największa parada gejów” | NRK.
  30. ↑ Grożą bojkotem Eurowizji. [w:] Wirtualna Polska [on-line]. muzyka.wp.pl, 2009-05-13. [dostęp 2015-05-18]. (pol.).
  31. ↑ a b c Hiszpania na skraju dyskwalifikacji | ABC.es.
  32. ↑ Piosenka gruzińska niezgodna z regułami EBU | Eurowizja.org. eurowizja.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-13)]..
  33. ↑ First Semi-Final of Moscow 2009 - Eurovision Song Contest [online], eurovision.tv [dostęp 2023-07-18].
  34. ↑ Second Semi-Final of Moscow 2009 - Eurovision Song Contest [online], eurovision.tv [dostęp 2023-07-18].
  35. ↑ Grand Final of Moscow 2009 - Eurovision Song Contest [online], eurovision.tv [dostęp 2023-07-18].
  36. ↑ William Lee Adams, Eurovision 2009: Complete Results Released [online], wiwibloggs, 6 sierpnia 2009 [dostęp 2023-07-18] (ang.).
  37. ↑ Szczegółowe wyniki polskiego głosowania | Eurowizja.org. eurowizja.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-01)]..

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Konkurs_Piosenki_Eurowizji_2009&oldid=74439729”
  NODES
Intern 2
iOS 41
mac 10
multimedia 1
os 216
web 2